Ενώ ήταν σε αντίπαλες πλευρές στη Συρία, ο Ερντογάν εντούτοις χαρακτήρισε την τουρκική στρατιωτική συνεργασία με τη Ρωσία ως «ύψιστης σημασίας», υπαινισσόμενος αυτό που ήδη γνωρίζουν οι ΗΠΑ: η Τουρκία δεν αισθάνεται περιορισμένη από τις υποχρεώσεις της στο ΝΑΤΟ.
Δεν θα διστάσει να ακολουθήσει τον δρόμο που ταιριάζει περισσότερο με τα δικά της συμφέροντα, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται: στη Δύση ή τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ μπορούν να μάθουν κάτι από αυτήν την οξυδερκή και αδιάντροπη ρεαλιστική πολιτική.
Το 2019, συνεχίζει η Άρμπρουστερ, η Τουρκία φάνηκε να ενεργοποιεί τον κώδωνα του θανάτου αναφορικά με την αξιοπιστία της στο ΝΑΤΟ, αγοράζοντας ρωσικής κατασκευής αμυντικά συστήματα S-400, που είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξη της Τουρκίας από το πρόγραμμα των μαχητικών F-35.
Ο Λευκός Οίκος δημοσίευσε τότε μια δήλωση υποστηρίζοντας ότι η αγορά S-400 από την πλευρά της Τουρκίας κατέστησε «αδύνατη τη συνεχιζόμενη εμπλοκή της με το F-35» καθώς «το F-35 δεν μπορεί να συνυπάρξει με μια ρωσική πλατφόρμα συλλογής πληροφοριών», όπως οι S-400.
Ωστόσο, αξιωματούχοι όπως ο γερουσιαστής Τζιμ Ρις (Jim Risch) ήταν πολύ πιο ειλικρινείς σχετικά με τις επιπτώσεις της αγοράς, επισημαίνοντας ότι δεν είναι κάτι αμελητέο, η Τουρκία προκαλεί τις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους στο ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία και κάλεσαν τον Ερντογάν να ανατρέψει την απόφαση αγοράς S-400.
«Δεν είναι δυνατόν να γυρίσουμε πίσω από τα βήματα που κάναμε….», απάντησε ο Ερντογάν.
«Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να συνεχίσουμε ενισχύοντας τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας κάθε μέρα».
Η Τουρκία επέλεξε την πορεία της, διαπιστώνει η Άρμπρουστερ.
Οι ΗΠΑ, λέει, θα πρέπει να προσαρμόσουν ανάλογα τη συμπεριφορά τους και να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν τις συμμαχίες τους στο ΝΑΤΟ ως ιερές όταν η Τουρκία σαφώς δεν βλέπει τη σχέση με τον ίδιο τρόπο.
(…) Ακόμη και μεταξύ των ίδιων των συμμάχων του ΝΑΤΟ, η Τουρκία έχει πυροδοτήσει φλόγες συγκρούσεων, με τον Ερντογάν να γίνεται όλο και πιο επιθετικός στη Μεσόγειο.
Το 2020, η Τουρκία αγνόησε το εμπάργκο όπλων που επέβαλε ο ΟΗΕ στη Λιβύη και απάντησε με εχθρότητα όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με γαλλικές (ναυτικές) περιπολίες.
Οι ελληνοτουρκικές εντάσεις στο Αιγαίο σχεδόν ξέσπασαν σε πόλεμο την ίδια χρονιά, αφού σχεδόν συγκρούστηκαν ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες για διαφορές γεώτρησης, αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να παρέμβουν και να πιέσουν για αποκλιμάκωση και διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, μεταξύ αυτών των εχθροπραξιών, η Τουρκία έχει μείνει σχετικά αλώβητη από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ.
Καθώς η Τουρκία συνεχίζει να υποδαυλίζει τις συνεχιζόμενες εντάσεις, οι ΗΠΑ πρέπει να ξεκαθαρίσουν ότι δεν θα πολεμήσουν τους πολέμους του Ερντογάν υπό την αμυντική υποχρέωση στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.
Οι συνεχείς παραχωρήσεις και η (άκριτη) βοήθεια προς τους εταίρους των ΗΠΑ, απλώς επειδή είναι σύμμαχοι, είναι ο λόγος που σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών όπως η Τουρκία κακοποίησαν και εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις επιείκειες και απομακρύνθηκαν από τα αμερικανικά συμφέροντα.
Οι συμμαχίες δεν προορίζονται να αντιμετωπίζονται ως ιεροί δεσμοί μιας διαθήκης.
Διαμορφώνονται για να αναγνωρίζουν παράλληλα συμφέροντα και δεσμεύονται να εξυπηρετούν από κοινού αυτά τα συμφέροντα.
Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει τα ευρωπαϊκά έθνη που ήθελαν να αντιμετωπίσουν την επιρροή και τη δύναμη της Μόσχας και να παράσχουν μια ενιαία άμυνα ενάντια στη διαλυμένη πλέον Σοβιετική Ένωση.
Εάν αυτοί οι ίδιοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ φλερτάρουν τώρα με τον Πούτιν χωρίς απολογία, οι ΗΠΑ θα πρέπει να προσαρμόσουν την έκταση της υποχρέωσής τους απέναντι σε εκείνους των οποίων τα συμφέροντα είναι αντίθετα με τα αμερικανικά συμφέροντα.
ΠΗΓΗ tribune
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου