Του Ν. Λυγερού
Όσοι βλέπουν το Βυζάντιο μόνο και μόνο από το πρίσμα της Άλωσης του 1453, ξεχνούν θελημένα ή όχι τους έντεκα αιώνες που αποτελούν παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας μιας ανθρώπινης υπερδομής, ξεχνούν ότι το βυζαντινό πνεύμα συνεχίζει να ζει μέσα στις εκκλησίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ξεχνούν ότι η Άλωση δεν είναι οριστική. Κι αν άκουγαν το πιο διάσημο ποντιακό άσμα, που είναι βέβαια αφιερωμένο στην Πόλη, θα καταλάβαιναν ότι τα σύμβολα λένε περισσότερα απ' όσα κατανοούν.
Όσοι βλέπουν το Βυζάντιο μόνο και μόνο από το πρίσμα της Άλωσης του 1453, ξεχνούν θελημένα ή όχι τους έντεκα αιώνες που αποτελούν παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας μιας ανθρώπινης υπερδομής, ξεχνούν ότι το βυζαντινό πνεύμα συνεχίζει να ζει μέσα στις εκκλησίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ξεχνούν ότι η Άλωση δεν είναι οριστική. Κι αν άκουγαν το πιο διάσημο ποντιακό άσμα, που είναι βέβαια αφιερωμένο στην Πόλη, θα καταλάβαιναν ότι τα σύμβολα λένε περισσότερα απ' όσα κατανοούν.