Μία εικόνα 1000 λέξεις: Η γυναίκα από το Δίστομο

Η μαυροντυμένη κοπέλα, η άσημη Μαρία Παντίσκα, είναι ίσως το πιο διάσημο πορτρέτο Ελληνίδας στον πλανήτη

Φθινόπωρο του 1944. Ο Ουκρανός φωτογράφος Ντμίτρι Κέσερ βρίσκεται στην Ελλάδα απεσταλμένος του περιοδικού Life και καταγράφει την υποχώρηση των Γερμανών . Χάρη σε αυτόν χρωστάμε μοναδικά ντοκουμέντα που έζησε η χώρα στην δεκαετία του '40. Ήταν παρόν με τον φακό του στα Δεκεμβριανά, στην επίσκεψη Τσόρτσιλ στην Αθήνα αλλά και αργότερα στον εμφύλιο πόλεμο.

Η Σφαγή του Διστόμου

Τι ειρωνεία… Έχουν περάσει 72 χρόνια από την ημέρα που τα στρατεύματα των SS (για την ακρίβεια, η μεραρχία Edelweiss, υπό τον Fritz Lautenbach και τον Hans Zampel) έκαναν μια από τις χειρότερες σφαγές της παγκόσμιας ιστορίας. Στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου 1945 βασάνισαν και σκότωσαν με μαρτυρικό τρόπο, βρέφη, παιδιά, έγκυες, άοπλους πολίτες. Στην κυριολεξία σκότωσαν όποιον βρήκαν μπροστά τους και, στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Ο επίσημος αριθμός των νεκρών είναι 200, όμως οι αυτόπτες μάρτυρες του Ερυθρού Σταυρού, κάνουν λόγο για 600. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί από το Δίστομο, ο Ερυθρός Σταυρός βρήκε εικόνες φρίκης: Ο ιερέας του χωριού είχε αποκεφαλιστεί.

Η επιμονή των ΗΠΑ(Βίντεο)

Η επιμονή των ΗΠΑ
Tου Ν. Λυγερού

Λόγω της ανάγκης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής οργάνωσης Daesh και για την τελική φάση της απελευθέρωσης της Ράκκας, οι ΗΠΑ επιμένουν και διπλωματικά και πολιτικά πάνω στο Κατάρ όχι μόνο με άμεσες πιέσεις αλλά και με έμμεσες μέσω των κρατών του Περσικού Κόλπου αλλά σε συνεργασία με την Αίγυπτο αφού το Ισραήλ είναι δεδομένο. Η επιλογή των ΗΠΑ είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μιας νέας στρατηγικής που επιτρέπει μια αλλαγή δυναμικής στη Μέση Ανατολή.

Γεωστρατηγική σκηνή στο Κουρδιστάν(Βίντεο)

Γεωστρατηγική σκηνή στο Κουρδιστάν
Tου Ν. Λυγερού


Το αίτημα της ημιαυτόνομης οντότητας των Κούρδων στο Ιράκ για δημοψήφισμα υπέρ της ανεξαρτησίας της, αποτελεί μια χειροπιαστή αλλαγή φάσης στα δεδομένα της Μέσης Ανατολής. Βέβαια δεν πρόκειται για μια θεωρητική καινοτομία, αφού είναι το επακόλουθο όλης της διαδικασίας που υπάρχει εδώ και χρόνια στο Ιράκ και στη Συρία. Το πιο σημαντικό όμως, εκτός από το γεγονός ότι αυτές οι περιοχές παράγουν πετρέλαιο, είναι ότι μιλούμε και για περιοχές εκτός Ιράκ που αφορούν άμεσα το Κουρδιστάν.