Του Ν. Λυγερού
Συχνά θεωρούμε ότι τα σύνορα είναι ένας τοίχος κι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα, όταν υπάρχουν κατεχόμενα. Ενώ ξεχνάμε ότι η πόρτα είναι η θάλασσα που ανοίγει μέσω του κλειδιού που είναι η στρατηγική. Όταν όμως καταλάβουμε την αξία της όλα τα πράγματα γίνονται δεδομένα και τα δεδομένα δεν είναι πια δεδομένα. Αυτή η διαφορά είναι που κάνει τη διαφορά. Τότε ο κόσμος γίνεται υπεραντικείμενο και η σκέψη, η μελέτη και η δράση. Με αυτά τα όπλα, η απελευθέρωση δεν είναι πια μια ουτοπία, αλλά μια πράξη που πρέπει να γίνει γιατί είναι η πρέπουσα. Δεν πρόκειται ποτέ ν’ αφήσουμε δικούς μας να παραμείνουν σκλαβωμένοι από κατοχικά καθεστώτα, όποια και να είναι γιατί το μόνο που σεβόμαστε είναι η Ανθρωπότητα που υπηρετούμε εδώ και αιώνες μέσα στο Χρόνο αδιάκοπα και ασταμάτητα, γιατί δεν υπολογίζουμε κανένα κοινωνικό ή ταξικό κόστος.
Συχνά θεωρούμε ότι τα σύνορα είναι ένας τοίχος κι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα, όταν υπάρχουν κατεχόμενα. Ενώ ξεχνάμε ότι η πόρτα είναι η θάλασσα που ανοίγει μέσω του κλειδιού που είναι η στρατηγική. Όταν όμως καταλάβουμε την αξία της όλα τα πράγματα γίνονται δεδομένα και τα δεδομένα δεν είναι πια δεδομένα. Αυτή η διαφορά είναι που κάνει τη διαφορά. Τότε ο κόσμος γίνεται υπεραντικείμενο και η σκέψη, η μελέτη και η δράση. Με αυτά τα όπλα, η απελευθέρωση δεν είναι πια μια ουτοπία, αλλά μια πράξη που πρέπει να γίνει γιατί είναι η πρέπουσα. Δεν πρόκειται ποτέ ν’ αφήσουμε δικούς μας να παραμείνουν σκλαβωμένοι από κατοχικά καθεστώτα, όποια και να είναι γιατί το μόνο που σεβόμαστε είναι η Ανθρωπότητα που υπηρετούμε εδώ και αιώνες μέσα στο Χρόνο αδιάκοπα και ασταμάτητα, γιατί δεν υπολογίζουμε κανένα κοινωνικό ή ταξικό κόστος.