Του Ν. Λυγερού
Όταν εξετάζουμε τα Διαπόντια νησιά μόνο και μόνο από πλευράς ξηράς, έχουμε την εντύπωση ότι η Ερείκουσα, οι Οθωνοί και το Μαθράκι, αποτελούν μια λεπτομέρεια για το Ιόνιο. Το στρατηγικό λάθος αυτής της εκτίμησης αποδεικνύεται με πολλαπλό τρόπο. Ο πρώτος τρόπος, που είναι ήδη ιστορία στην ουσία, είναι η συμφωνία περί υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας το 1977. Αυτή η συμφωνία είναι μια οριοθέτηση βασισμένη στη μέθοδο των μέγιστων κύκλων που δίνει την έννοια της μέσης γραμμής. Αυτή λοιπόν η επίσημη γραμμή έχει υπολογιστεί μέσω των Διαπόντιων Νήσων, και όχι μέσω Κέρκυρας, πράγμα που σημαίνει επί του πρακτέου ότι αυτά τα νησιά παίζουν ένα ρόλο σημαντικό, αφού προσφέρουν στην πατρίδας μας μια μεγαλύτερη θαλάσσια επιφάνεια.
Όταν εξετάζουμε τα Διαπόντια νησιά μόνο και μόνο από πλευράς ξηράς, έχουμε την εντύπωση ότι η Ερείκουσα, οι Οθωνοί και το Μαθράκι, αποτελούν μια λεπτομέρεια για το Ιόνιο. Το στρατηγικό λάθος αυτής της εκτίμησης αποδεικνύεται με πολλαπλό τρόπο. Ο πρώτος τρόπος, που είναι ήδη ιστορία στην ουσία, είναι η συμφωνία περί υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας το 1977. Αυτή η συμφωνία είναι μια οριοθέτηση βασισμένη στη μέθοδο των μέγιστων κύκλων που δίνει την έννοια της μέσης γραμμής. Αυτή λοιπόν η επίσημη γραμμή έχει υπολογιστεί μέσω των Διαπόντιων Νήσων, και όχι μέσω Κέρκυρας, πράγμα που σημαίνει επί του πρακτέου ότι αυτά τα νησιά παίζουν ένα ρόλο σημαντικό, αφού προσφέρουν στην πατρίδας μας μια μεγαλύτερη θαλάσσια επιφάνεια.