Α. Ο ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ
Η λέξη ασπίς προέρχεται από το στερητικό α και το αρχαίο ρήμα "σπώ" που σημαίνει εκτείνω ή μηκύνω (α + σπώ = ασπίς). Ασπίς: το μη εις έκτασιν μεμηκυμμένον αλλά εις περιφέρεια κεκυκλωμένον. Έκτασις στην ελληνική φιλοσοφία σημαίνει την πορεία της ψυχής προ την πρόοδο. Και αυτή η πρόοδος εκτυλίσσεται σε ευθεία, μας γράφει ο Πρόκλος. Η Περιφέρεια προσδιορίζει τον κύκλο που συμβολίζει την Τελειοποίηση και την Επιστροφή της ψυχής. Επιστρέφω= στρέφομαι εξ έρωτος στη βάση μου.
Άρα, όταν λέμε ότι η ψυχή επιστρέφει πίσω στο νοητό, εννοούμε ότι επιστρέφουν πίσω τα στοιχεία από τα οποία είναι συγκροτημένη η ίδια η ψυχή (από τα οποία αποτελείται). Οι δύο κοσμογονικές υλικές ουσίες από τις οποίες αποτελείται η ψυχή είναι η μεριστή ουσία (γη την ονομάζει ο Ορφέας) και η συνεχή ουσία (ύδωρ την ονομάζει ο Ορφέας). Ας προσέξουμε ότι ο πυρήνας και ο φλοιός της