Στα πλαίσια της κατηγορίας “ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ” αναρτείται το παρακάτω άρθρο.
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Οι άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας είναι τα δικά μας παιδιά που καθημερινά κινδυνεύουν από την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα της κοινωνίας, σε μία προσπάθεια προστασίας των πολιτών. Πολλές φορές, νέα κυρίως παιδιά της Ελληνικής Αστυνομίας έχουν χάσει την ζωή τους καταδιώκοντας το έγκλημα και την τρομοκρατία, χαραμίζοντας τα νιάτα τους και τα όνειρά τους, βυθίζοντας παράλληλα στο πένθος τις οικογένειές τους και στη θλίψη τον Ελληνικό λαό.
Τις τελευταίες όμως ημέρες, που στην Ελληνική Βουλή γινόταν συζήτηση για την ψήφιση του επαχθούς μεσοπρόθεσμου προγράμματος, σε συνέχεια του προδοτικού και επαίσχυντου μνημονίου που εξαθλιώνει τον λαό μας και κυρίως την μεσαία αστική τάξη, την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας, έγιναν οι Έλληνες Αστυνομικοί ο Δούρειος ίππος της ηγεσίας τους και της Κυβέρνησης.
Τότε, γνωρίσαμε μια άλλη Αστυνομία που δεν έδειξε διάθεση να προστατεύσει την ζωή και τα δικαιώματα των πολιτών, οι οποίοι διαδήλωναν κατά της ψηφίσεως του προγράμματος που βάζει την ταφόπλακα στα όνειρα τα δικά τους και της οικογένειάς τους. Μια Αστυνομία που επέδειξε υπέρμετρη αγριότητα και βαρβαρότητα σε μια προσπάθεια αποτροπής και καταστολής της οργής των πολιτών για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Πριν λίγες μέρες, άνθρωποι οικογενειάρχες, γυναίκες, νέοι και παιδιά, μετέχοντες των διαδηλώσεων, προπηλακίστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τους άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας οι οποίοι ταυτόχρονα έκαναν κατάχρηση καρκινογόνων χημικών ουσιών, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα αναπνοής σε πολλούς συμπολίτες μας, που θα μπορούσαν να είναι οι γονείς, οι φίλοι, οι συγγενείς αυτών των παιδιών.
Είναι τυχαία, όμως, αυτή η απροκάλυπτη αγριότητα της Ελληνικής Αστυνομίας κατά του άμαχου και δικαίως διαμαρτυρόμενου λαού;