Του Ανδρέα Ζαμπούκα Καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας
Aπό το analystsforchange
Ο Πλάτωνας σε έναν από τους διαλόγους του, βάζει τον σοφιστή Πρωταγόρα να υποστηρίξει την εξής άποψη: Στις πολιτισμένες κοινωνίες, η τιμωρία επιβάλλεται για αποτροπή επανάληψης της αδικίας και όχι για τυφλή εκδίκηση. Αυτό στηρίζεται στην προσδοκία σωφρονισμού του αδικούντος και παραδειγματισμού του λοιπού κοινωνικού συνόλου. Από αυτή την οπτική γωνία η ποινή έχει ξεκάθαρο παιδαγωγικό ρόλο γιατί «θεραπεύει την άδικη ψυχή και τη μυεί στην αρετή». Πιο κάτω, διαχωρίζει και τις έννοιες «κολάζω» και «τιμωρούμαι», επιδιώκοντας να δείξει τη διαφορά μεταξύ παιδευτικής ποινής και εκδικητικής ανταπόδοσης, αντίστοιχα.
Aπό το analystsforchange
Ο Πλάτωνας σε έναν από τους διαλόγους του, βάζει τον σοφιστή Πρωταγόρα να υποστηρίξει την εξής άποψη: Στις πολιτισμένες κοινωνίες, η τιμωρία επιβάλλεται για αποτροπή επανάληψης της αδικίας και όχι για τυφλή εκδίκηση. Αυτό στηρίζεται στην προσδοκία σωφρονισμού του αδικούντος και παραδειγματισμού του λοιπού κοινωνικού συνόλου. Από αυτή την οπτική γωνία η ποινή έχει ξεκάθαρο παιδαγωγικό ρόλο γιατί «θεραπεύει την άδικη ψυχή και τη μυεί στην αρετή». Πιο κάτω, διαχωρίζει και τις έννοιες «κολάζω» και «τιμωρούμαι», επιδιώκοντας να δείξει τη διαφορά μεταξύ παιδευτικής ποινής και εκδικητικής ανταπόδοσης, αντίστοιχα.