Στα χρόνια της τουρκοκρατίας στην Ελλάδα, δεν υπήρχε κάποια τακτική ταχυδρομική υπηρεσία. Η πρώτη εγκαθίδρυση ταχυδρομικού συστήματος ξεκινά με το διάταγμα «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας» ιδρύοντας το «Γενικόν Ταχυδρομείον »,που υπεγράφη στις 24 του Σεπτέμβρη του 1828 στον Πόρο από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.
Στην Αθήνα ο ταχυδρόμος ερχόμενος από το Ναύπλιο, την τότε πρωτεύουσα, «ανήρχετο επί βαρελίου, αναγιγνώσκων εις επήκοον των συγκεντρωμένων κατοίκων τας επί των επιστολών διευθύνσεις.
Εν περιπτώσει καθ ην δεν εμφανίζοντο οι αποδέκται, αι επιστολαί εκαίοντο επιτόπου.» Η γεωγραφική ιδιομορφία και ποικιλία της χώρας, και η παντελής έλλειψη συγκοινωνιακής υποδομής κάνει το ταχυδρομικό έργο ιδιαίτερα δύσκολο.
