Ευαγόρας Παλληκαρίδης:“Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.”
ΜΑΡΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ – ο «Λυκούργος» της ΕΟΚΑ
Ο «γίγαντας» Στυλιανός Λένας, ο άριστος κατασκευαστής χειροβομβίδων
ΜΑΡΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ – ο «Λυκούργος» της ΕΟΚΑ
Ο «γίγαντας» Στυλιανός Λένας, ο άριστος κατασκευαστής χειροβομβίδων
Έναρξη του Αγώνα την 1η Απριλίου 1955
(Δεν ήταν Πρωταπριλιάτικο ψέμα)
ΑΠΟ ΤΟ egolpion
Στις
15 Ιανουαρίου 1950, η Εθναρχούσα Εκκλησία Κύπρου πραγματοποίησε
Δημοψήφισμα, στο οποίο ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε την Ένωση της
Κύπρου με την Ελλάδα, σε ποσοστό 95,7%. Οι Άγγλοι,
όμως, τήρησαν και πάλι αρνητική στάση. Στις 28 Ιουλίου 1954, ο
Υφυπουργός Αποικιών, Χένρυ Χόπκινσον, ανέφερε στη Βουλή των Κοινοτήτων
ότι η Κύπρος είναι περιοχή με στρατηγική αξία, και γι' αυτό ουδέποτε θα
τύχει αυτοδιάθεσης. Η Ελλάδα, με αίτησή της στον Ο.Η.Ε., το 1954,
ζήτησε, από τον Οργανισμό, την «Εφαρμογήν, της αρχής των ίσων
δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών, στην περίπτωσιν του λαού της
Κύπρου». Στις 17 Δεκεμβρίου 1954, η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. απέρριψε
την αίτηση της Ελλάδας. Έτσι, την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τη δράση
της η Ε.Ο.Κ.Α. Όπως προανέφερα, πολιτικός αρχηγός της υπήρξε ο
Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, και Στρατιωτικός ο Γεώργιος Γρίβας, με το
ψευδώνυμο Διγενής. Σκοπός της Ε.Ο.Κ.Α. ήταν η απελευθέρωση της Κύπρου
και η Ένωσή της με την Ελλάδα. Ο Αγώνας αγκαλιάστηκε απ' όλο το λαό της
Κύπρου, κι ανέδειξε αγωνιστές, οι οποίοι με αυταπάρνηση προσέφεραν τη
ζωή τους στην πατρίδα, είτε πέφτοντας νεκροί στα πεδία των μαχών, είτε
ξεψυχώντας από τα βασανιστήρια, ή δι' απαγχονισμού.