Του Ν.Λυγερού
Οι κινήσεις για την ΑΟΖ δεν επικεντρώνονται αποκλειστικά στη θέσπιση, αλλά ήδη στις συμφωνίες για τις οριοθετήσεις. Και ο λόγος είναι απλός. Η θέσπιση είναι θεσμική και έχει ένα συμβολικό χαρακτήρα, όπως και η υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας. Διότι όταν υπάρχει το θέμα της επικάλυψης, η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Συνεπώς πρέπει από τώρα και παράλληλα με τη διαδικασία της θέσπισης, να κάνουμε διπλωματικές επαφές με τις χώρες, οι οποίες είναι θετικές προς την Ελλάδα για να προχωρήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά προς τη συμφωνία που θα επιτρέψει άμεσα την επίσημη οικοπεδοποίηση από τις δύο πλευρές και βέβαια το πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή η οποία είναι η μέση γραμμή στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε αυτό το πεδίο βρίσκονται η Αλβανία, η Ιταλία και βέβαια η Κύπρος.
Οι κινήσεις για την ΑΟΖ δεν επικεντρώνονται αποκλειστικά στη θέσπιση, αλλά ήδη στις συμφωνίες για τις οριοθετήσεις. Και ο λόγος είναι απλός. Η θέσπιση είναι θεσμική και έχει ένα συμβολικό χαρακτήρα, όπως και η υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας. Διότι όταν υπάρχει το θέμα της επικάλυψης, η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Συνεπώς πρέπει από τώρα και παράλληλα με τη διαδικασία της θέσπισης, να κάνουμε διπλωματικές επαφές με τις χώρες, οι οποίες είναι θετικές προς την Ελλάδα για να προχωρήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά προς τη συμφωνία που θα επιτρέψει άμεσα την επίσημη οικοπεδοποίηση από τις δύο πλευρές και βέβαια το πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή η οποία είναι η μέση γραμμή στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε αυτό το πεδίο βρίσκονται η Αλβανία, η Ιταλία και βέβαια η Κύπρος.