Το Δεκέμβριο του 1999, στη Σύνοδος Κορυφής των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνήλθε στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, ελήφθη, με τη συναίνεση τη Ελλάδας, μια ιστορική απόφαση: η Τουρκία, μια χώρα με την πλειοψηφία της έκτασης και του πληθυσμού της στην Ασία, αναγνωριζόταν ως «ευρωπαϊκή» και καθίστατο υποψήφια προς ένταξη στην Ένωση.
Σύμφωνα δε με τα συμπεράσματα της Συνόδου, Ελλάδα και Τουρκία υποχρεούνταν να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση «κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων.» Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να φέρουν τις «διαφορές» τους προς επίλυση ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, το οποίο ατύπως ορίστηκε σε πέντε χρόνια.