Οι καταχωρήσεις με κωδικούς Τ-1 και Τ-2 στο log-book ενός πιλότου
Starfighter κρύβουν μια από τις πιο δυνατές συγκινήσεις που μπορούσε να
ζήσει ένας αεροπόρος: Mach-busting με F-104! Και κανείς δεν το ξέχασε,
όσα χρόνια κι αν πέρασαν.
«Ανεβαίναμε στα 42.000 πόδια, κάναμε μια ελαφρά βύθιση ως τα 40.000,
βάζαμε φουλ κινητήρα και afterburner και πιάναμε ταχύτητα 2 Μαχ. Εκεί
βλέπαμε ένα μικρό «παίξιμο» της βελόνας στις θερμοκρασίες κινητήρα,
κόβαμε και τραβάγαμε μια μικρή «σαντέλλα»… Εγώ ανέβηκα γύρω στα 75.000
πόδια, η ατμόσφαιρα εκεί ήταν γαλάζια, σκοτεινή και υπήρχε μια άκρα
ησυχία… Ούτε παράσιτα ούτε τίποτα…» μού έλεγε σε μια συνέντευξη ο
αείμνηστος Αντιπτέραρχος Βαγιακάκος.
Μόνο το μαχόμετρο και οι ενδείξεις θερμοκρασίας κινητήρα (Τ-1, Τ-2)
έδειχναν στον πιλότο του «Αστρομαχητή» ότι πετούσε πιο γρήγορα από τον
ήχο. «Το 1 Μαχ το έπιανε… πολύ γρήγορα» θυμούνται παλιοί χειριστές. «Η
οροφή ήταν τα 100.000 αλλά ποτέ δεν είχαμε ανέβει εκεί. Απαγορευόταν
διότι δεν είχαμε σκάφανδρο. Και στα 70.000 πόδια που ανεβαίναμε
–κάνοντας παράβαση φοβερή– ήταν δίκοπο μαχαίρι: αν χάναμε την συμπίεση,
τελείωνες… Κανονισμοί λεπτομερείς δεν υπήρχαν τότε ώστε να σου λένε να
μην ανεβείς πάνω από τα 50.000 πόδια. Τα 45.000-50.000 πόδια ήταν το
όριο γιατί από εκεί και πάνω θόλωνε ο ουρανός…»