Με δέος και κατάνυξι, ατενίζουμε απόψε στη μέση των
εκκλησιών μας υψωμένο το Σταυρό του Λυτρωτή και ακούμε τα ιερά Ευαγγέλια
να μας αφηγούνται τις συνθήκες της σταυρώσεως και νοερά μεταφερόμαστε
στη μακρυνή εκείνη Ιερουσαλήμ, και ζούμε από κοντά όλες τις φάσεις του
θείου δράματος.
Έτσι, καθώς και από το συναξάρι της αποψινής βραδυάς,
καλούμαστε να στοχασθούμε πάνω στους «εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα
κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας την πορφυραν χλαίναν, τον κάλαμον,
τον σπόγγον, το όξος, τους ήλιους, την λόγχην, καί προ πάντων τον
σταυρόν και τον θάνατον, α δι’ ημάς εκών κατεδέξατο…», αφήνουμε το νου
μας σε ένα γλυκό πνευματικό μετεωρισμό και με αφετηρία τα πραγματικά
γεγονότα του πάθους, αναλογιζόμαστε του Χριστού μας την οδύνη πάνω στο
Σταυρό.