Η καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας ψηφοφορία κύλησε τελικά όπως προέβλεπαν τις τελευταίες ώρες οι αναλυτές και οι … αγορές.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός απέτυχε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία που χρειαζόταν για να «περάσει» από τη Βουλή ο ισολογισμός της χρήσης 2010. Η σχετική ρύθμιση εγκρίθηκε με σχετική πλειοψηφία, σε μια ψηφοφορία που οι αγορές παρομοίασαν με διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του. Μια ψήφο που την ύστατη ώρα του αρνήθηκαν ακόμα και δικοί του βουλευτές, 8 για την ακρίβεια, αλλά και ο ίδιος ο «εταίρος» του στον κυβερνητικό συνασπισμό ηγέτης της Λέγκας του Βορρά Ουμπέρτο Μπόσι, ο οποίος προσερχόμενος στο Κοινοβούλιο κάλεσε τον Καβαλιέρε να παραιτηθεί.
Συγκεκριμένα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Δημοκρατικό Κόμμα, Ιταλία των Αξιών και το κεντρώο χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Udc) παρέστησαν μεν στη Βουλή, αλλά οι βουλευτές τους δεν ψήφισαν. Από τη διαδικασία απείχαν και 5 διαφωνούντες βουλευτές της συμπολίτευσης. Αυτή η πρακτική διασφάλισε τον απαραίτητο αριθμό παριστάμενων βουλευτών ώστε να είναι έγκυρη η ψηφοφορία, κάτι που εκ των πραγμάτων οδήγησε στην ανάγκη να ψηφίσουν υπέρ του ισολογισμού 316 βουλευτές (επί συνόλου 630). Ο Καβαλιέρε εξασφάλισε τελικά μόνον τους 308.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι χάνει την πλειοψηφία στη Βουλή.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι τι θα συμβεί από τώρα και στο εξής. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος να σημειωθεί πως μέχρι και το τελευταίο λεπτό διατράνωνε την πεποίθησή του πως θα «επιβιώσει» και αυτής της δοκιμασίας, δηλώνοντας χαρακτηριστικά πως «αν πρέπει να πεθάνει πολιτικά, τότε επιθυμεί να συμβεί μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου», μπορεί να εξαντλήσει τις πιθανότητές του πηγαίνοντας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο για να λάβει νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και κατόπιν να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.
Εδώ προκύπτει βέβαια θέμα ποιος θα μπορούσε να συμπράξει με τον ηττημένο στη Βουλή Μπερλουσκόνι και με ποιους όρους. Ο ίδιος όμως θα έχει εξασφαλίσει πίστωση χρόνου και θα μπορεί να απευθυνθεί στη Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα ζητώντας αυτή τη φορά την έγκριση των έκτακτων οικονομικών μέτρων που απαιτούν οι Βρυξέλλες και οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ιταλίας.
Τότε το δίλημμα για τους βουλευτές ΚΑΙ της αντιπολίτευσης θα είναι κολοσσιαίο, καθώς οι αγορές έχουν ήδη βάλει στο στόχαστρό τους την Ιταλία, τα spreads καλπάζουν και η κατάρρευση της χώρας προ των πυλών. Μπορεί μια κυβέρνηση υπό τον Καβαλιέρε να «τρέξει» πιο γρήγορα τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις από μια νέα κυβέρνηση που θα χρειαστεί χρόνο για να προκύψει από εσπευσμένες εκλογές;
Πάντως ενδεικτική του χαοτικού κλίματος που επικρατεί στη γειτονική χώρα είναι και η αποχώρηση του υπουργού Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι από το ECOFIN και η εσπευσμένη επιστροφή του σήμερα το πρωί στη Ρώμη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, το απόγευμα ή το αργότερο αύριο το πρωί φθάνουν στην Ρώμη οι ελεγκτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να διαπιστώσουν εάν η Ιταλία μπορεί να εφαρμόσει τα κύρια μέτρα (αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, απελευθέρωση απολύσεων και στον ιδιωτικό τομέα, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις) που απαιτούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Πάντως, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ακόμα και εάν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι παραιτηθεί, η αβεβαιότητα για το πώς η Ιταλία θα διαχειριστεί την οικονομική κρίση δεν θα εξαλειφθεί.
Ενώ τέλος, υπάρχει και το σενάριο του «σχεδίου α-λα-Γκρέκα). Τόσο ο ίδιος όσο και η Λέγκα του Βορρά αρνούνται μέχρι και τώρα τη συγκρότηση κυβέρνησης ευρείας συμμετοχής, επιμένοντας ότι η μόνη εναλλακτική λύση είναι η προσφυγή στις κάλπες, στις αρχές του 2012. Αυτό όμως θα έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει περισσότερο η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που απαιτούν οι Βρυξέλλες.
Τα τελευταία σενάρια κάνουν λόγο για μια ύστατη προσπάθεια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι να προσπεράσει και αυτό το σκόπελο, με το να ζητήσει από τον Πρόεδρο Ναπολιτάνο να του δοθεί νέα διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Με πρωθυπουργό τον πρώην Επίτροπο Ανταγωνιστικότητας και Εμπορίου της Κομισιόν, τον κύριο Μάριο Μόντι, πρόσωπο που θα μπορούσαν να στηρίξουν με την ψήφο τους τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα, όσο και η Ένωση Κεντρώων και αρκετοί από τους βουλευτές του ίδιου του κόμματος του Μπερλουσκόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου