Από τη Συνθήκη Αγίου Στεφάνου το 1878 που δημιούργησε τη Βουλγαρία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία προσπαθεί μετά την ήττα της ενάντια στη Ρωσική Αυτοκρατορία, να επανέλθει στην περιοχή, για να έχει πρόσβαση στη Βοσνία και στην Αλβανία, έτσι ώστε να έχει τον έλεγχο στους πληθυσμούς που έχει εξισλαμίσει από την εποχή της κατοχής. Αυτό αποδεικνύεται ήδη από την μυστική αναφορά του Αλέξανδρου Καραθεοδωρή στον Σουλτάνο, για το Συνέδριο του Βερολίνου που θα καταλήξει στη Συνθήκη Βερολίνου. Αυτός ο στόχος έχει ως επίπτωση να θέλει να μετατρέψει μια θρησκευτική μειονότητα σε εθνική μειονότητα για να ενισχύσει το ρόλο της και να δικαιολογήσει την ύπαρξη του προξενείου που δεν έχει κανένα νόημα αφού δεν υπάρχουν υπήκοοι που να το έχουν ανάγκη. Η επισήμανση του προβλήματος δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε λύση. Η κατάσταση δεν μπορεί να υποστηριχτεί μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η Θράκη βρίσκεται στο σταυροδρόμι ενός άξονα, οφείλεται και στην έλλειψη ορθολογικής αντιμετώπισης. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο πρακτικά όταν τα εντάσσουμε στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που παραμένει χριστιανικό εδώ και αιώνες. Διότι η Θράκη ανήκει στην ευρωπαϊκή ήπειρο και είναι χριστιανική κατά συνέπεια ως αιχμή του δόρατος στην περιοχή λειτουργεί με την Κωνσταντινούπολη ως γωνία που αγγίζει τις δύο θάλασσες και αυτό δεν μπορεί να το σταματήσει καμία κατοχή, αφού λειτουργεί ακάθεκτα εδώ και αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου