Πολλοί αυτήν την περίοδο οργανώνουν αντικατοχικές εκδηλώσεις οι οποίες είναι επετειακές και δεν αντιλαμβάνονται ότι επί της ουσίας η επέτειος αφορά μόνο και μόνο την εισβολή και όχι την κατοχή, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα και μάλιστα ονομάζεται κυπριακό, είναι το θέμα της κατοχής. Για να ξεκαθαρίσουμε το νοητικό σχήμα αρκεί να πούμε το εξής. Αν είχαμε αντιμετωπίσει την εισβολή με αποτελεσματικό τρόπο, δεν θα είχαμε κανένα θέμα με αυτή, αφού δεν θα υπήρχε κατοχή. Κατά συνέπεια κάνοντας επετειακές αντικατοχικές εκδηλώσεις μπερδεύουμε τις έννοιες και δίνουμε την εντύπωση ότι ασχολούμαστε με αυτό το θέμα μόνο εποχιακά, ενώ η κατοχή είναι καθημερινή και διαρκεί σαράντα χρόνια τώρα. Ο τρόπος αντιμετώπισης της κατοχής είναι διαφορετικός από εκείνον που αφορά την εισβολή. Η διάρκεια είναι που χαρακτηρίζει την κατοχή κι όχι το γεγονός της εισβολής. Και δεν αρκούν τα λόγια, χρειάζονται πράξεις και δράσεις, για ν’αλλάξουν τα δεδομένα όπως είναι η αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ αλλά και της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον στα κατεχόμενα, ο ρόλος μας δεν πρέπει να είναι μόνο παθητικός. Πρέπει να ασχοληθούμε με τους εγκλωβισμένους μας, με τις εκκλησίες, με τις καμπάνες, με τους σταυρούς, με τα κοιμητήρια αλλά και να κάνουμε δράσεις που δείχνουν ότι δεν αποδεχόμαστε αυτήν την κατάσταση. Κι ο καθένας με τον τρόπο του μπορεί ν' αντισταθεί έμπρακτα, δίχως να περιμένει μια επέτειο να του το υπενθυμίζει μια φορά το χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου