Του Ν.Λυγερού
Ακόμα μερικοί, ευτυχώς όλο και λιγότεροι, προσπαθούν να μας πείσουν με σενάρια λαϊκισμού που ένας Θεός ξέρει αν τα πιστεύουν και οι ίδιοι. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι δεν τους ακούμε πια, δεν δίνουμε σημασία. Φτάνουν τα σενάρια λαϊκισμού και δογματισμού. Δεν τα έχουμε ανάγκη. Δεν βοηθούν σε κανένα σημείο την Ελλάδα κι απλώς αφήνουν τις ευθύνες στους άλλους χωρίς να προτείνουν καμιά κίνηση, καμιά πράξη και βέβαια απολύτως καμιά στρατηγική οποιασδήποτε επίλυσης πραγματικών προβλημάτων. Δεν μας ενδιαφέρουν οι καρέκλες, ούτε οι κυριαρχίες στις κομματικές διαμάχες. Είμαστε πια σε μια κατάσταση, όπου δεν έχουμε καν την πολυτέλεια αυτή.
Ο καθένας κατακρίνει τον προηγούμενο μέχρι να κατηγορηθεί από τον επόμενο. Αλλά είναι ο ελληνικός λαός που έχει το πρόβλημα. Κάθε κόμμα έχει τη δική του δικαιολογία και το ίδιο κάνει κάθε κυβέρνηση. Αυτό είναι το δικαίωμά τους, αφού είμαστε σε δημοκρατικό πλαίσιο. Μόνο που τώρα έχουμε να λύσουμε εθνικά προβλήματα κι όχι κομματικά. Ο ελληνικός λαός ανησυχεί γιατί τα πράγματα πάνε αργά, πολύ αργά. Διότι χρειαζόμαστε ενότητα κι όχι άσκοπες και αναποτελεσματικές διαμάχες. Πολλοί μας θυμίζουν τις εφηβικές παρατάξεις, ενώ εδώ θέλουμε ωριμότητα και βέβαια ικανότητα κρίσης. Δεν μας αγγίζουν τα κομματικά διαδικαστικά. Σε κάθε κόμμα υπάρχουν άνθρωποι ικανοί και αυτοί ας ασχοληθούν επιτέλους με την πατρίδα μας, αντί να σπαταλούν πολύτιμο χρόνο, για να επιβιώσουν μέσα στο κόμμα τους. Δεν μπορούμε να μιλούμε ακόμα για λάθη σε τακτικό επίπεδο, ενώ όλοι μας έχουμε καταλάβει πια ότι επιλέχθηκε λανθασμένη στρατηγική. Ποιο είναι το νόημα της ανάλυσης των παλαιών λαθών αν δεν έχουμε δυνατότητες για το μέλλον. Κι όταν η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά από την αρχή, γιατί κάποιοι επιμένουν να λένε τα ίδια, ενώ δεν έφεραν καμιά πρόταση που να υλοποιήθηκε. Τα κομματικά προβλήματα αφορούν τα κόμματα. Τα εθνικά προβλήματα αφορούν όλο τον ελληνικό λαό. Και τώρα δεν έχουμε κομματικό πρόβλημα, γιατί αν είναι τότε υπήρχε από την αρχή και το ξέραμε σε όλη αυτή την πορεία. Ενώ έχουμε εθνικό πρόβλημα και μάλιστα όχι μόνο ένα. Γιατί ακόμα και σε βασικά θέματα που αφορούν τον λαό, όπως είναι και οι συντάξεις πάλι βλέπουμε ότι τα λόγια δεν ακολουθούνται από πράξεις. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα αληθινά προβλήματα χρησιμοποιώντας τις στρατηγικές μας προοπτικές. Γιατί δεν αρκούν οι τωρινές διαπραγματεύσεις, χρειάζεται και η συνέχεια γιατί σε βάθος χρόνου φαίνεται η ανθεκτικότητα.
Δεν υπάρχει δικαιολογία για τις Σκουριές. Ό,τι και να λέγεται, όποιες και να είναι οι υποσχέσεις από όλες τις πλευρές, είναι απαράδεκτο που συνεχίζονται οι εργασίες. Όλοι ξέρουμε ότι δεν πρόκειται για χρυσό, αλλά για χρυσόσκονη. Όλοι βλέπουμε ότι η χημική εξόρυξη είναι απαράδεκτη. Όλη αυτή η διαδικασία οφείλεται μόνο στο χρηματιστήριο με το χρυσό και δεν μπορεί να είναι μια σοβαρή επένδυση ακόμα και οικονομικά. Όταν καταστρέφεις τα πάντα, γιατί αγνοείς τα πάντα, δεν μπορείς να συνεχίσεις χωρίς κανένα κόστος. Ακόμα και η χρήση της Αστυνομίας πρέπει να σταματήσει, διότι πρόκειται για χειραγώγηση. Κανένας δεν θέλει την οριστική και μη αναστρέψιμη καταστροφή της περιοχής. Οι άνθρωποι που αγωνίζονται, δεν το κάνουν για κάποιο προσωπικό όφελος, αλλά για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε βάθος χρόνου, θα φανεί με τρόπο όλο και πιο ξεκάθαρα. Και θα φανεί βέβαια και το απαράδεκτο αυτής της χημικής εξόρυξης. Κι ας αφήσουμε και τις δικαιολογίες για τις θέσεις εργασίας, ας περάσουμε σε αλλαγές όπου μπορεί να βοηθήσει και ο ελληνικός ζεόλιθος. Κατά συνέπεια, πρέπει να σταματήσει αυτή η υπόθεση, διότι επί της ουσίας δεν υπάρχει διαμάχη, αφού τελείωσε επίσης κι οποιαδήποτε κομματική στήριξη. Οι Σκουριές δεν είναι για εκλογές. Οι Σκουριές είναι ανθρώπινες και ανήκουν στην πατρίδα μας.
Ο ενδιάμεσος στόχος θα αρχίσει μέσω των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, για να προετοιμαστεί το πλαίσιο για την Ευρωομάδα. Αυτά τα στάδια είναι απαραίτητα, για να υπάρξει μια αποτελεσματική συμφωνία. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος αφού είναι το ποσό των 24 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να περάσουμε στο στάδιο της συμφωνίας έως τις 15 Αυγούστου για να γίνει η ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων στις 17 Αυγούστου, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί η πληρωμή στις 20 Αυγούστου. Από αυτό το ποσό, 3 δισεκατομμύρια Ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, 10 δισεκατομμύρια Ευρώ αποτελούν το πρώτο πακέτο για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, πράγμα που επιτρέπει πρακτικά να αποφύγουμε το κούρεμα των καταθέσεων, 7,2 δισεκατομμύρια Ευρώ θα επιστραφούν για τη γέφυρα που είχε δώσει η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 3,2 δισεκατομμύρια Ευρώ για την αποπληρωμή της δόσης προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να φανταστούμε εύκολα ότι πρέπει να λειτουργήσουμε ορθολογικά και στρατηγικά, όχι μόνο για το σημαντικό θέμα της αξιοπιστίας της Ελλάδας, αλλά και για την προετοιμασία της συνέχειας, έτσι ώστε να έχουμε μια στρατηγική γέφυρα για να αναπτύξουμε τις προοπτικές μας.
Η Κυπριακή διευκρίνηση που εξηγεί σε όσους θέλουν να το πιστέψουν, ότι η Κύπρος δεν προετοιμαζόταν καν για μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όχι μόνο δεν είναι αξιόπιστη, αλλά βέβαια και απλοϊκή. Και βέβαια η Κύπρος προετοιμαζόταν γι’ αυτό το ενδεχόμενο, όπως όλες οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι το ήθελε, αλλά ας μην κοροϊδεύουμε και τη νοημοσύνη μας. Η Κύπρος εντάχτηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρη στη βοήθεια και στην πρωτοβουλία της Ελλάδας με το θέμα της αρνησικυρίας, επειδή τότε ήταν 10 οι υποψήφιες χώρες. Η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών είναι δεδομένη λόγω ιστορίας και πολιτισμού. Όμως από αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν βλέπει την πραγματικότητα. Επιπλέον επειδή το ζήσαμε βιωματικά πολλοί στο νησί θεωρούσαν ότι μπορεί να ήταν και καλύτερο για να αποφύγει πιέσεις και μόνο όταν άκουγαν άλλες εξηγήσεις άρχισαν να διαβάζουν τα κείμενα που ήταν τόσο κρίσιμα εκείνη την περίοδο επίσης όλοι γνωρίζαμε ξεκάθαρα τον ρόλο της Γαλλίας και της Ιταλίας την πιο έντονη ώρα των διαπραγματεύσεων. Αυτό ξεκαθαρίζει και το όλο πλαίσιο. Με άλλα λόγια η Κύπρος αναζητούσε μια μορφή ισορροπίας και είναι αναμενόμενο. Άρα δεν πειράζει ν' ακούμε διπλωματικές εξηγήσεις, αλλά όχι και να τις πιστεύουμε. Είμαστε Έλληνες και είμαστε της στρατηγικής όχι της διπλωματίας.
Με την πάροδο του χρόνου, βλέπουμε ότι υπάρχουν αναλογίες. Έτσι ο καθένας μπορεί ν' αντιληφθεί και τα όρια της διαφοράς. Γιατί όταν τα πράγματα λειτουργούν επαγωγικά, μπορεί την πρώτη φορά να μην είναι αντιληπτό το φαινόμενο, τη δεύτερη φορά είναι αναγνωρίσιμο και την τρίτη φορά εμπεδώνεται. Έτσι όταν τα πράγματα λειτουργούν συσσωρευτικά όχι μόνο βλέπουμε την επανάληψη του ίδιου μοτίβου αλλά τη προετοιμασία μίας αλλαγής φάσης. Το πρώτο νοητικό σχήμα βασίζεται στην ιδέα ότι η αντιπολίτευση έχει πάντα δίκιο. Τα προβλήματά της αρχίζουν μόνο όταν γίνεται κυβέρνηση. Ακόμα και αν έχει κερδίσει tempo, για να μην είναι υπεύθυνη σε δεύτερη φάση, η κατάρρευση του συστήματος αναγκάζει την τοποθέτηση, η οποία θεωρείται ότι ακολουθεί το κατάλληλο χρονικό διάστημα. Όμως δεν υπάρχει μόνο η επανάληψη. Το δεύτερο νοητικό σχήμα αφορά τη διακλάδωση. Η επανάληψη της επανάληψης δεν είναι απαραίτητα ανάλογη. Διότι το σύστημα μπορεί να έχει αλλάξει συμπεριφορά με το φαινόμενο της συσσώρευσης. Έτσι αυτό που φαινόταν απλώς μία μίμηση της τακτικής γίνεται πλέον εκφυλισμός. Έχουν το ίδιο πρόβλημα τα Μαύρα στο σκάκι όταν αντιγράφουν τα Λευκά, γιατί λόγω κανόνα ακόμα κι αν μπορούν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, συνεχίζουν να έχουν μια κίνηση καθυστέρησης, έτσι είναι υποχρεωμένα ν' αλλάξουν τακτική σε κάποια φάση και τότε εμφανίζεται η καταστροφή που προβλέπει η θεωρία διακλάδωσης.
Ακόμα μερικοί, ευτυχώς όλο και λιγότεροι, προσπαθούν να μας πείσουν με σενάρια λαϊκισμού που ένας Θεός ξέρει αν τα πιστεύουν και οι ίδιοι. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι δεν τους ακούμε πια, δεν δίνουμε σημασία. Φτάνουν τα σενάρια λαϊκισμού και δογματισμού. Δεν τα έχουμε ανάγκη. Δεν βοηθούν σε κανένα σημείο την Ελλάδα κι απλώς αφήνουν τις ευθύνες στους άλλους χωρίς να προτείνουν καμιά κίνηση, καμιά πράξη και βέβαια απολύτως καμιά στρατηγική οποιασδήποτε επίλυσης πραγματικών προβλημάτων. Δεν μας ενδιαφέρουν οι καρέκλες, ούτε οι κυριαρχίες στις κομματικές διαμάχες. Είμαστε πια σε μια κατάσταση, όπου δεν έχουμε καν την πολυτέλεια αυτή.
Ο καθένας κατακρίνει τον προηγούμενο μέχρι να κατηγορηθεί από τον επόμενο. Αλλά είναι ο ελληνικός λαός που έχει το πρόβλημα. Κάθε κόμμα έχει τη δική του δικαιολογία και το ίδιο κάνει κάθε κυβέρνηση. Αυτό είναι το δικαίωμά τους, αφού είμαστε σε δημοκρατικό πλαίσιο. Μόνο που τώρα έχουμε να λύσουμε εθνικά προβλήματα κι όχι κομματικά. Ο ελληνικός λαός ανησυχεί γιατί τα πράγματα πάνε αργά, πολύ αργά. Διότι χρειαζόμαστε ενότητα κι όχι άσκοπες και αναποτελεσματικές διαμάχες. Πολλοί μας θυμίζουν τις εφηβικές παρατάξεις, ενώ εδώ θέλουμε ωριμότητα και βέβαια ικανότητα κρίσης. Δεν μας αγγίζουν τα κομματικά διαδικαστικά. Σε κάθε κόμμα υπάρχουν άνθρωποι ικανοί και αυτοί ας ασχοληθούν επιτέλους με την πατρίδα μας, αντί να σπαταλούν πολύτιμο χρόνο, για να επιβιώσουν μέσα στο κόμμα τους. Δεν μπορούμε να μιλούμε ακόμα για λάθη σε τακτικό επίπεδο, ενώ όλοι μας έχουμε καταλάβει πια ότι επιλέχθηκε λανθασμένη στρατηγική. Ποιο είναι το νόημα της ανάλυσης των παλαιών λαθών αν δεν έχουμε δυνατότητες για το μέλλον. Κι όταν η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά από την αρχή, γιατί κάποιοι επιμένουν να λένε τα ίδια, ενώ δεν έφεραν καμιά πρόταση που να υλοποιήθηκε. Τα κομματικά προβλήματα αφορούν τα κόμματα. Τα εθνικά προβλήματα αφορούν όλο τον ελληνικό λαό. Και τώρα δεν έχουμε κομματικό πρόβλημα, γιατί αν είναι τότε υπήρχε από την αρχή και το ξέραμε σε όλη αυτή την πορεία. Ενώ έχουμε εθνικό πρόβλημα και μάλιστα όχι μόνο ένα. Γιατί ακόμα και σε βασικά θέματα που αφορούν τον λαό, όπως είναι και οι συντάξεις πάλι βλέπουμε ότι τα λόγια δεν ακολουθούνται από πράξεις. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα αληθινά προβλήματα χρησιμοποιώντας τις στρατηγικές μας προοπτικές. Γιατί δεν αρκούν οι τωρινές διαπραγματεύσεις, χρειάζεται και η συνέχεια γιατί σε βάθος χρόνου φαίνεται η ανθεκτικότητα.
Δεν υπάρχει δικαιολογία για τις Σκουριές
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Δεν υπάρχει δικαιολογία για τις Σκουριές. Ό,τι και να λέγεται, όποιες και να είναι οι υποσχέσεις από όλες τις πλευρές, είναι απαράδεκτο που συνεχίζονται οι εργασίες. Όλοι ξέρουμε ότι δεν πρόκειται για χρυσό, αλλά για χρυσόσκονη. Όλοι βλέπουμε ότι η χημική εξόρυξη είναι απαράδεκτη. Όλη αυτή η διαδικασία οφείλεται μόνο στο χρηματιστήριο με το χρυσό και δεν μπορεί να είναι μια σοβαρή επένδυση ακόμα και οικονομικά. Όταν καταστρέφεις τα πάντα, γιατί αγνοείς τα πάντα, δεν μπορείς να συνεχίσεις χωρίς κανένα κόστος. Ακόμα και η χρήση της Αστυνομίας πρέπει να σταματήσει, διότι πρόκειται για χειραγώγηση. Κανένας δεν θέλει την οριστική και μη αναστρέψιμη καταστροφή της περιοχής. Οι άνθρωποι που αγωνίζονται, δεν το κάνουν για κάποιο προσωπικό όφελος, αλλά για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε βάθος χρόνου, θα φανεί με τρόπο όλο και πιο ξεκάθαρα. Και θα φανεί βέβαια και το απαράδεκτο αυτής της χημικής εξόρυξης. Κι ας αφήσουμε και τις δικαιολογίες για τις θέσεις εργασίας, ας περάσουμε σε αλλαγές όπου μπορεί να βοηθήσει και ο ελληνικός ζεόλιθος. Κατά συνέπεια, πρέπει να σταματήσει αυτή η υπόθεση, διότι επί της ουσίας δεν υπάρχει διαμάχη, αφού τελείωσε επίσης κι οποιαδήποτε κομματική στήριξη. Οι Σκουριές δεν είναι για εκλογές. Οι Σκουριές είναι ανθρώπινες και ανήκουν στην πατρίδα μας.
Ο ενδιάμεσος στόχος
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Ο ενδιάμεσος στόχος θα αρχίσει μέσω των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, για να προετοιμαστεί το πλαίσιο για την Ευρωομάδα. Αυτά τα στάδια είναι απαραίτητα, για να υπάρξει μια αποτελεσματική συμφωνία. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος αφού είναι το ποσό των 24 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να περάσουμε στο στάδιο της συμφωνίας έως τις 15 Αυγούστου για να γίνει η ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων στις 17 Αυγούστου, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί η πληρωμή στις 20 Αυγούστου. Από αυτό το ποσό, 3 δισεκατομμύρια Ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, 10 δισεκατομμύρια Ευρώ αποτελούν το πρώτο πακέτο για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, πράγμα που επιτρέπει πρακτικά να αποφύγουμε το κούρεμα των καταθέσεων, 7,2 δισεκατομμύρια Ευρώ θα επιστραφούν για τη γέφυρα που είχε δώσει η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 3,2 δισεκατομμύρια Ευρώ για την αποπληρωμή της δόσης προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να φανταστούμε εύκολα ότι πρέπει να λειτουργήσουμε ορθολογικά και στρατηγικά, όχι μόνο για το σημαντικό θέμα της αξιοπιστίας της Ελλάδας, αλλά και για την προετοιμασία της συνέχειας, έτσι ώστε να έχουμε μια στρατηγική γέφυρα για να αναπτύξουμε τις προοπτικές μας.
Κυπριακή Διευκρίνιση
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Η Κυπριακή διευκρίνηση που εξηγεί σε όσους θέλουν να το πιστέψουν, ότι η Κύπρος δεν προετοιμαζόταν καν για μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όχι μόνο δεν είναι αξιόπιστη, αλλά βέβαια και απλοϊκή. Και βέβαια η Κύπρος προετοιμαζόταν γι’ αυτό το ενδεχόμενο, όπως όλες οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι το ήθελε, αλλά ας μην κοροϊδεύουμε και τη νοημοσύνη μας. Η Κύπρος εντάχτηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρη στη βοήθεια και στην πρωτοβουλία της Ελλάδας με το θέμα της αρνησικυρίας, επειδή τότε ήταν 10 οι υποψήφιες χώρες. Η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών είναι δεδομένη λόγω ιστορίας και πολιτισμού. Όμως από αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν βλέπει την πραγματικότητα. Επιπλέον επειδή το ζήσαμε βιωματικά πολλοί στο νησί θεωρούσαν ότι μπορεί να ήταν και καλύτερο για να αποφύγει πιέσεις και μόνο όταν άκουγαν άλλες εξηγήσεις άρχισαν να διαβάζουν τα κείμενα που ήταν τόσο κρίσιμα εκείνη την περίοδο επίσης όλοι γνωρίζαμε ξεκάθαρα τον ρόλο της Γαλλίας και της Ιταλίας την πιο έντονη ώρα των διαπραγματεύσεων. Αυτό ξεκαθαρίζει και το όλο πλαίσιο. Με άλλα λόγια η Κύπρος αναζητούσε μια μορφή ισορροπίας και είναι αναμενόμενο. Άρα δεν πειράζει ν' ακούμε διπλωματικές εξηγήσεις, αλλά όχι και να τις πιστεύουμε. Είμαστε Έλληνες και είμαστε της στρατηγικής όχι της διπλωματίας.
Συσσωρευτικές αναλογίες
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Με την πάροδο του χρόνου, βλέπουμε ότι υπάρχουν αναλογίες. Έτσι ο καθένας μπορεί ν' αντιληφθεί και τα όρια της διαφοράς. Γιατί όταν τα πράγματα λειτουργούν επαγωγικά, μπορεί την πρώτη φορά να μην είναι αντιληπτό το φαινόμενο, τη δεύτερη φορά είναι αναγνωρίσιμο και την τρίτη φορά εμπεδώνεται. Έτσι όταν τα πράγματα λειτουργούν συσσωρευτικά όχι μόνο βλέπουμε την επανάληψη του ίδιου μοτίβου αλλά τη προετοιμασία μίας αλλαγής φάσης. Το πρώτο νοητικό σχήμα βασίζεται στην ιδέα ότι η αντιπολίτευση έχει πάντα δίκιο. Τα προβλήματά της αρχίζουν μόνο όταν γίνεται κυβέρνηση. Ακόμα και αν έχει κερδίσει tempo, για να μην είναι υπεύθυνη σε δεύτερη φάση, η κατάρρευση του συστήματος αναγκάζει την τοποθέτηση, η οποία θεωρείται ότι ακολουθεί το κατάλληλο χρονικό διάστημα. Όμως δεν υπάρχει μόνο η επανάληψη. Το δεύτερο νοητικό σχήμα αφορά τη διακλάδωση. Η επανάληψη της επανάληψης δεν είναι απαραίτητα ανάλογη. Διότι το σύστημα μπορεί να έχει αλλάξει συμπεριφορά με το φαινόμενο της συσσώρευσης. Έτσι αυτό που φαινόταν απλώς μία μίμηση της τακτικής γίνεται πλέον εκφυλισμός. Έχουν το ίδιο πρόβλημα τα Μαύρα στο σκάκι όταν αντιγράφουν τα Λευκά, γιατί λόγω κανόνα ακόμα κι αν μπορούν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, συνεχίζουν να έχουν μια κίνηση καθυστέρησης, έτσι είναι υποχρεωμένα ν' αλλάξουν τακτική σε κάποια φάση και τότε εμφανίζεται η καταστροφή που προβλέπει η θεωρία διακλάδωσης.
Ελληνισμός και Ελλάδα
Του Ν.Λυγερού
Το παράδειγμα της Εθνικής Εφήβων Του Ν.Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου