Του Ν. Λυγερού
Η νέα παραχώρηση για το θαλάσσιο οικόπεδο 2 αποτελεί μια αλλαγή φάσης για την ελληνική ΑΟΖ αφού είναι μια μικρή υλοποίηση σε πρακτικό επίπεδο. Και η Κύπρος άρχισε την υλοποίησή της μ' ένα μόνο θαλάσσιο οικόπεδο, το 12, όπου βρέθηκε το κοίτασμα Αφροδίτη. Στο θαλάσσιο οικόπεδο 2, το κοίτασμα Πύρρος βρίσκεται πάνω στη γραμμή οριοθέτησης Ελλάδας και Ιταλίας. Κατά συνέπεια έχουμε και πλαίσιο συνεκμετάλλευσης με αυτήν την απόφαση. Επίσης το γεγονός ότι έχουμε μια τριπλή κοινοπραξία, με τρεις χώρες μεσογειακές την Ελλάδα, την Ιταλία και την Γαλλία, δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο στην περιοχή, με παίκτες που παίζουν και στην Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα δυναμικά. Αυτή η αρχή, αλλάζει τα δεδομένα της ελληνικής ΑΟΖ, διότι δεν είναι πια ένα όραμα αλλά μια πρακτική προοπτική. Σίγουρα μερικοί θα έλεγαν ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κι άλλα θαλάσσια οικόπεδα σε αυτόν τον διαγωνισμό, αλλά η ουσία είναι ότι η Ελλάδα αρχίζει τη διαδικασία για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της ακόμα κι αν έπρεπε να ξεπεράσει τόσα εμπόδια και ιδεολογικά και γραφειοκρατικά. Με αυτή τη νέα φάση θα αφήσουμε πίσω όσους δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν και παρέμειναν στα ίδια δεδομένα, πράγμα που τους έπεισε ότι η Ελλάδα δεν έχει αποθέματα. Όμως η επιστήμη και η τεχνολογία δίνουν τη δυνατότητα αξιοποίησης των κοιτασμάτων μας και τη δημιουργία του μέλλοντος της Ελλάδας.
Η νέα παραχώρηση για το θαλάσσιο οικόπεδο 2 αποτελεί μια αλλαγή φάσης για την ελληνική ΑΟΖ αφού είναι μια μικρή υλοποίηση σε πρακτικό επίπεδο. Και η Κύπρος άρχισε την υλοποίησή της μ' ένα μόνο θαλάσσιο οικόπεδο, το 12, όπου βρέθηκε το κοίτασμα Αφροδίτη. Στο θαλάσσιο οικόπεδο 2, το κοίτασμα Πύρρος βρίσκεται πάνω στη γραμμή οριοθέτησης Ελλάδας και Ιταλίας. Κατά συνέπεια έχουμε και πλαίσιο συνεκμετάλλευσης με αυτήν την απόφαση. Επίσης το γεγονός ότι έχουμε μια τριπλή κοινοπραξία, με τρεις χώρες μεσογειακές την Ελλάδα, την Ιταλία και την Γαλλία, δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο στην περιοχή, με παίκτες που παίζουν και στην Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα δυναμικά. Αυτή η αρχή, αλλάζει τα δεδομένα της ελληνικής ΑΟΖ, διότι δεν είναι πια ένα όραμα αλλά μια πρακτική προοπτική. Σίγουρα μερικοί θα έλεγαν ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κι άλλα θαλάσσια οικόπεδα σε αυτόν τον διαγωνισμό, αλλά η ουσία είναι ότι η Ελλάδα αρχίζει τη διαδικασία για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της ακόμα κι αν έπρεπε να ξεπεράσει τόσα εμπόδια και ιδεολογικά και γραφειοκρατικά. Με αυτή τη νέα φάση θα αφήσουμε πίσω όσους δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν και παρέμειναν στα ίδια δεδομένα, πράγμα που τους έπεισε ότι η Ελλάδα δεν έχει αποθέματα. Όμως η επιστήμη και η τεχνολογία δίνουν τη δυνατότητα αξιοποίησης των κοιτασμάτων μας και τη δημιουργία του μέλλοντος της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου