Κατηγορώ συγγενών δύο αγνοουμένων κατά της ΚΔ (Eικόνες)

Βάσος Βασιλείου
Aπό το philenews

Πέντε Τουρκοκύπριοι συνέλαβαν στο σπίτι τους στον Στρογγυλό τον Λοΐζο Χατζηγεωργίου (42 ετών) και τον γιο του Γιώργο (18 ετών) στις 15 Αυγούστου 1974 και έκτοτε αγνοούνται. Οι συγγενείς τους εναποθέτουν πλέον τις ελπίδες τους για τιμωρία των απαγωγέων στον Γενικό Εισαγγελέα, το Ανώτατο Δικαστήριο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Δύο από τους απαγωγείς είχαν επισκεφθεί τις ελεύθερες περιοχές και, μάλιστα, ο ένας συνελήφθη, αλλά αφέθηκε αυθημερόν ελεύθερος, όπως υποστηρίζουν οι συγγενείς των δύο αγνοουμένων. Αποδίδουν την αδράνεια των Αρχών της Δημοκρατίας σε πολιτικούς λόγους, αλλά το πρωτόδικο δικαστήριο, ενώπιον του οποίου προσέφυγαν, δεν τους δικαίωσε.

Οι συγγενείς των δύο αγνοουμένων περιγράφουν τα γεγονότα ως εξής:

«Οι αγνοούμενοι συγγενείς μας (ο πατέρας και ο αδελφός) απήχθησαν κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής από τους ένοπλους Τουρκοκύπριους Μεχμέτ Καρά Μουσταφά, Μουσταφά Γιούπη, Οξούς Γιούπη, Καρπέρ Τελάλι, Σελεϊμάν Άλη Εμίρ και Χασσάν Αλή, όλοι κάτοικοι του χωριού Στρογγυλός της επαρχίας Αμμοχώστου. 

»Αξίζει να σημειωθεί πως οι συγγενείς μας και οι άλλοι Ελληνοκύπριοι του χωριού, μέρες πριν, έσωσαν τη ζωή των Τουρκοκυπρίων συγχωριανών τους από τα όπλα των Ελληνοκύπριων εθνοφρουρών. Δυστυχώς, αντί να γίνει κάτι ανάλογο από τους εν λόγω Τουρκοκύπριους, διέπραξαν το πιο πάνω έγκλημα.

»Οι εμπλεκόμενοι Τ/κ τούς απήγαγαν, υπό την απειλή των όπλων, μαζί με άλλους 17 Ελληνοκύπριους κατοίκους Στρογγυλού, οι οποίοι επίσης έκτοτε αγνοούνται.

»Από το 1974 μέχρι και σήμερα, αποζητούμε τη σύλληψη των υπαιτίων Τουρκοκυπρίων. Μάλιστα, το 2003, μετά από δικές μας ενέργειες, συνελήφθη ο ένας εξ αυτών, αλλά, αυθημερόν και χωρίς να ξέρουμε τον λόγο, αφέθηκε ελεύθερος.

»Καταχωρήσαμε περί του θέματος αγωγή, αρ. 3940/09 του Ε.Δ. Λευκωσίας. Στο πλαίσιο της εν λόγω αγωγής μάθαμε για πρώτη φορά από μάρτυρα της Δημοκρατίας τα εξής:

I. Εκ των εμπλεκόμενων Τουρκοκυπρίων στην εξαφάνιση των συγγενών μας, ήλθαν στις ελεύθερες περιοχές ακόμα δύο φορές εν γνώσει της Δημοκρατίας, αλλά και πάλι όχι μόνο δεν συνελήφθησαν, αλλά ούτε έγινε καν προσπάθεια σύλληψής τους, προς διερεύνηση των εγκλημάτων.

II. Ο λόγος για τα πιο πάνω, όπως ενημερωθήκαμε το 2015/2016 κατά την εκδίκαση της αγωγής μας, είναι απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα το 1990 βάσει της οποίας “δεν είναι προς το δημόσιο συμφέρον να διώκεται οποιοσδήποτε μάρτυρας ο οποίος δίνοντας μαρτυρία στην Επιτροπή Αγνοούμενων, κατά τη διάρκεια των ερευνών της, αποκαλύπτει πληροφορίες που τον ενοχοποιούν. Ο μάρτυρας αυτός δεν θα διώκεται από μένα με βάση τη μαρτυρία του”. 

III. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι κατά παραδοχή της ίδιας της Δημοκρατίας κανένας εκ των εμπλεκομένων Τουρκοκυπρίων στην εξαφάνιση των συγγενών μας δεν έδωσε οποιαδήποτε μαρτυρία στην Επιτροπή Αγνοουμένων. Η τύχη των συγγενών μας ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί. 

IV. Η πιο πάνω αγωγή μας μάλιστα απερρίφθη στη βάση του ότι η σύλληψη των εμπλεκομένων στην εξαφάνιση των συγγενών μας δεν έγινε λόγω πολιτικής απόφασης του Γενικού Εισαγγελέα και συνεπώς εσφαλμένα, υποστηρίζουμε εμείς, για αυτό και καταχωρήσαμε έφεση, αφού το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι δεν μπορεί να επέμβει περί του θέματος».

Οι συγγενείς, απευθυνόμενοι στον Γενικό Εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη, υπέβαλαν το ερώτημα κατά πόσον τα κυπριακά δικαστήρια έχουν εξουσία να πολιτικοποιούν ενώπιόν τους υποθέσεις και, ειδικά, αν έχουν εξουσία να μην αποφασίζουν για κάποιο θέμα και να αρκούνται απλά και μόνο σε διαπίστωση ότι αφορά πολιτική βούληση του κράτους. 

Λόγος για παραλείψεις της Δημοκρατίας

Σύμφωνα με καταθέσεις των συγγενών, οι Λοΐζος και Γιώργος συνελήφθησαν από πέντε Τουρκοκύπριους συγχωριανούς τους με την απειλή χρήσης όπλων.

Μεταξύ των απαγωγέων ήταν και ο Τουρκοκύπριος κοινοτάρχης του χωριού. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές μαρτυρίες και γραπτές καταθέσεις για τα γεγονότα γύρω από τη σύλληψη και απαγωγή των αδήλωτων αιχμαλώτων του Στρογγυλού και παρά το ότι επανειλημμένα ζητήθηκε και ζητείται από το επίσημο κράτος να διερευνήσει αποτελεσματικά την εξαφάνιση των δύο και την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης, η Κυπριακή Δημοκρατία, αντί να πράξει το καθήκον της, με εγκληματική αδιαφορία δεν έκανε απολύτως τίποτα, αφήνοντας τον χρόνο να περνά, επιστρατεύοντας πάντα δικαιολογίες.

Οι συγγενείς υποστηρίζουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παρέλειψε να κινήσει διαδικασίες ποινικής δίωξης των πέντε Τουρκοκύπριων απαγωγέων. Εγκαλούν επίσης τη Δημοκρατία για παράβαση της υποχρέωσής της για αποτελεσματική διερεύνηση της τύχης των δύο συγγενών τους.

Υποστηρίζουν, επίσης, πως οι χειρισμοί που έγιναν βασίστηκαν σε γνωματεύσεις πρώην Γενικών Εισαγγελέων της Δημοκρατίας με τις οποίες, όπως ισχυρίζονται, ουσιαστικά παρέχεται πλήρης ασυλία σε όσους διέπραξαν εγκλήματα κατά την τουρκική εισβολή του 1974.