Του Ν. Λυγερού
Η ιστορία της Ευρώπης με την Αφρική υπάρχει εδώ και αιώνες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Αφρικανική Ένωση είναι πρόσφατες υπερεθνικές οντότητες που τώρα μαθαίνουν πώς να ξεπεράσουν τις δυσκολίες των δύο τελευταίων αιώνων. Έχουν όμως και οι δύο μνημοσύνη και μπορούν να την αξιοποιήσουν θετικά και δυναμικά. Βλέπουν και οι δύο τον επιθετικό ρόλο της Κίνας σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο. Αναγνωρίζουν ότι υπάρχει μια συνειδητή προσπάθεια εκμετάλλευσης του κενού που έχει δημιουργηθεί μετά το τέλος των αποικιών. Διότι και στην Ευρώπη και στην Αφρική, σπάνιοι είναι οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η Κίνα λειτουργεί ως αυτοκρατορία και τίποτα λιγότερο, αλλά επίσης μ' ένα ισοπεδωτικό ύφος για όλους τους άλλους, αφού θεωρεί ότι είναι η μεγαλύτερη κομμουνιστική δύναμη του κόσμου.
Έτσι σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, έρχεται να ζητήσει τα ρέστα από την Αφρική. Όμως η τελευταία με την Ευρώπη έχει ως κοινό στοιχείο τη Μεσόγειο θάλασσα. Δεν είναι άγνωστες μεταξύ αφού έχουν ζήσει τόσα πολλά μαζί. Ενώ η Κίνα προσπαθεί επειδή είναι άγνωστη να φανεί ως ένα καινούργιο δελεαστικό φρούτο για την Αφρική, ενώ έχει απλώς βάλει στόχο να την εκμεταλλευτεί στο έπακρον όπως έκανε παλιά η Ευρώπη. Για αυτό πρέπει να υπάρξει μια υψηλή στρατηγική για τις δύο Ενώσεις για ν' αντέξουν μέσα στον Χρόνο.
Αφρικανική ατζέντα για την Μετανάστευση
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Μέσα στο πλαίσιο της Διάσκεψης Κορυφής Αφρικανικής Ένωσης – Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Αρχηγός της Αφρικανικής Ένωσης για το Ζήτημα της Μετανάστευσης, δηλαδή ο Βασιλιάς του Μαρόκο πρότεινε να υποβληθεί η ιδέα μιας αφρικανικής ατζέντας σχετικά με την Μετανάστευση. Αυτό προϋποθέτει μία συνεκτική αφρικανική θέση αλλά επίσης και τέσσερα πεδία δράσης: εθνικό, περιφερειακό, ηπειρωτικό και διεθνές. Για το πρώτο, το Μαρόκο αντιπροσωπεύει ένα παράδειγμα, για το δεύτερο η Ένωση του Αραβικού Μαγκρέμπ, αν αυτή υφίσταται, είναι τελείως αναποτελεσματική, για το τρίτο η Αφρική δεν θα πρέπει να είναι κατακερματισμένη, σχετικά με το τέταρτο είναι απαραίτητο να υπάρχει μία συνοχή κι ένας συντονισμός με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δείχνει τις δυνατότητες, τα αδιέξοδα, το διακύβευμα και τις προοπτικές. Γιατί η μεταναστευτική ροή έχει νόημα και πρέπει να ληφθεί υπόψη. Γι’ αυτό ο Αρχηγός αμφισβήτησε τους αβάσιμους μύθους. Η χρήση των στατιστικών δείχνει πράγματι ότι η μετανάστευση δεν είναι πραγματικά διηπειρωτική, παράνομη, πηγή εξαθλίωσης μιας χώρας στόχου, ούτε διακρίνει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει μια άλλη οπτική της μετανάστευσης η οποία βέβαια δεν είναι απαραίτητα αρνητική από την στιγμή που έχουμε μία πολιτική εποικοδομητική και όχι μαζική. Πρόκειται με άλλα λόγια να μελετήσουμε αυτό το φαινόμενο με τρόπο ευφυές για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να βρούμε λύσεις κατάλληλες και αποτελεσματικές. Γιατί με το να αρκούμαστε να λέμε ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα, δεν επιτρέπει την αποτελεσματική επίλυσή του. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να φαίνεται συναινετική αλλά φέρνει μία καινοτομία που την κάνει πιο ανθρώπινη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου