Του Ν. Λυγερού
Χωρίς στήριξη της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση δεν μιλά πια εθνικά αλλά απλώς κυβερνητικά και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολιτική. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να παρουσιαστεί στα Σκόπια εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό, αλλά ουσιαστικά μόνο τους ψηφοφόρους της. Έτσι τα Σκόπια δεν μπορούν πια να δεσμευτούν με τον ίδιο τρόπο, αφού ξέρουν ότι δεν είναι η Ελλάδα που θα συμφωνήσει σε ό,τι έχει να συμφωνηθεί. Από την άλλη επειδή τα Σκόπια έχουν εσωτερικά προβλήματα λόγω διαφορετικών και εθνικών προσεγγίσεων, είχαν ποντάρει σε μια ενότητα εκ μέρους της Ελλάδας για να πείσουν τους δυσαρεστημένους.
Αυτό έγινε γνωστό και σε διεθνές επίπεδο και αντιλαμβανόμαστε ότι η όλη προπαγάνδα επί της γρήγορης επίλυσης του όλου θέματος καταρρέει από όλες τις πλευρές. Για την κυβέρνηση δεν υπάρχει θέμα, αφού κάτι θα βρει για να μας εξηγήσει ότι δεν εννοούσε ακριβώς αυτό αρχικά κι ότι το μήνυμα της έχει παρερμηνευτεί αλλά αυτό μας αφήνει αδιάφορους. Σημασία έχει να γίνει κατανοητό από τα Σκόπια ότι δεν μπορούν πια να ποντάρουν πάνω της για να βρεθεί ένας απλοϊκός συμβιβασμός. Ουσιαστικά επιστρέφουν στην αρχική θέση χωρίς να έχουν πάρει απολύτως τίποτα από την Ελλάδα. Τώρα θα πρέπει να σκεφτεί ο Σκοπιανός λαός ότι τόσα χρόνια δεν προχώρησαν ούτε βήμα στην ενταξιακή πορεία λόγω αδιαλλαξίας όχι της Ελλάδας αλλά των Σκοπίων.
Σκοπιανό και Εραλδική
Του Ν. Λυγερού
Όσοι προσπαθούν να καταλάβουν εσωτερικά και ιστορικά το Σκοπιανό, θα έπρεπε να ασχοληθούν και με το πώς βλέπουν τον εαυτό τους οι Σκοπιανοί δίχως παρέμβαση και ερμηνείες που προέρχονται από την Ελλάδα. Έτσι θα έβλεπαν καλύτερα την πραγματικότητα της κατάστασης. Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι η μελέτη μέσω εραλδικής. Αν εξετάσουμε την ιστορία του εθνόσημου των Σκοπίων θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι χαρακτηριστική. Αυτό υπάρχει μόνο από το 1944, άλλαξε το 1946, μετά το 1991 και έχει την τωρινή μορφή του από το 2009, χρονιά που σχεδιάστηκε από τη σκοπιανή εραλδική εταιρεία και το προεδρικό οικόσημο που χρησιμοποιεί τη σημαία των Σκοπίων από το 1995. Η όλη διαδικασία αποδεικνύει καθαρά μια έλλειψη ιστορικότητας, αφού όλα αρχίζουν με το κομμουνιστικό καθεστώς. Η ιστορία υπάρχει όμως και ξέρουμε ότι εραλδικά θα ήταν πιο σωστή η χρήση του χρυσού λιονταριού με φόντο κόκκινο. Μόνο που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από κόμμα, μόνο που η αλβανική μειονότητα δεν θεωρεί ότι την αντιπροσωπεύει, μόνο που ο σκοπιανός πληθυσμός το συνδυάζει με τη βουλγαρική κατοχή και στους δύο Παγκόσμιους πολέμους... Έτσι επί της ουσίας ακόμα και η εραλδική της χώρας δεν έχει βάθος χρόνου κι έχει επηρεαστεί από την αλλαγή της σημαίας, η οποία δεν πιστεύουμε ότι θα γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου