Κάθε κόμμα της Συμφωνίας έχει διαρροές
Του Ν. Λυγερού
Στην αρχή ο ελληνικός λαός ήταν μόνος του, αλλά η αντίστασή του με το μέγεθός της έδωσε το παράδειγμα και σε πολιτικούς οι οποίοι ήταν αρχικά εγκλωβισμένοι μέσα στο κομματικό τους κύκλο. Αναγνωρίζοντας όμως ότι ο λαός είχε δίκιο, άρχισαν οι πρώτες διαρροές από τα κόμματα που υποστήριζαν θεωρητικά τη Συμφωνία, να εκφράζουν πολιτικούς που δεν μπορούσαν πια να παραμείνουν σιωπηλοί, ούτε ν’ ακολουθήσουν τη γραμμή του ηγέτη του κόμματός τους. Έτσι είδαμε ανθρώπους να διαφοροποιούνται και στους Ανεξάρτητους Έλληνες και στο Ποτάμι. Έτσι όσοι έβλεπαν μονολιθικά αυτά τα κόμματα, τώρα πρέπει να αποδεχτούν ότι υπάρχουν Έλληνες που αντιστέκονται, όπου και να ήταν, διότι πολύ απλά δεν μπορούν με τα πιστεύω τους. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις αξίες τους μόνο και μόνο επειδή τους το είπε το κόμμα τους και αυτό είναι πάρα πολύ καλό για το μέλλον. Ο ελληνικός λαός συνεχίζοντας την αντίστασή του, θα φέρει κι άλλους πολιτικούς στην πορεία του, διότι όλοι σιγά σιγά απελευθερώνονται από τα κόμματα που δεν σέβονται όχι μόνο τον λαό που τους επιλέγει αλλά και την ιστορία του. Διότι κανένα κόμμα δεν έχει το δικαίωμα να παραχαράξει την ιστορία του Ελληνισμού εκτός αν το πάρει επειδή ακολουθεί τα βήματα της βαρβαρότητας της λήθης.
Η θέση του Προέδρου της Ελλάδας
Του Ν. Λυγερού
Όσο συμβολική και να είναι η θέση του Προέδρου της Ελλάδας, παραμένει σημαντική στην καρδιά του ελληνικού λαού, ειδικά αν αντιστέκεται με πάθος σε τάσεις που εκφράζονται από το Μέγαρο Μαξίμου. Έτσι ακόμα και η απουσία ενίσχυσης που αναζητούσε η κυβέρνηση για το θέμα της υπογραφής της Συμφωνίας από τους ΥπΕξ στις Πρέσπες, είναι ήδη σημαντική. Κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο Πρόεδρος της Ελλάδας διαφωνεί με το όλο θέμα. Δεν μπορεί να αποδεχτεί ούτε το θέμα της γλώσσας, ούτε το θέμα της ιθαγένειας, ειδικά όταν δεν αναφέρονται με τον ίδιο τρόπο που εμφανίζεται η πρόταση για την ονομασία του κράτους. Κι έχει ακόμα την ικανότητα να εκφραστεί όχι μόνο πιο άμεσα, αλλά και πιο έμπρακτα με τον θεσμικό ρόλο, διότι έχει τη δυνατότητα να ρίξει ακόμα και την κυβέρνηση αν νιώθει ότι αυτή θα συνεχίσει να αδιαφορεί για τον ελληνικό λαό και τα θέλω του. Ο Πρόεδρος της Ελλάδας μπορεί να παίξει έναν ιστορικό ρόλο για τον Ελληνισμό και αυτό γίνεται και στην Ελλάδα κι όχι μόνο στο εξωτερικό. Έτσι μπορεί να λειτουργήσει και ως ασφαλιστική δικλείδα του πολιτεύματος αν δεν αλλάξουν γνώμη όσοι ασκούν την άμεση εξουσία για το θέμα της επίλυσης του Σκοπιανού.
Του Ν. Λυγερού
Στην αρχή ο ελληνικός λαός ήταν μόνος του, αλλά η αντίστασή του με το μέγεθός της έδωσε το παράδειγμα και σε πολιτικούς οι οποίοι ήταν αρχικά εγκλωβισμένοι μέσα στο κομματικό τους κύκλο. Αναγνωρίζοντας όμως ότι ο λαός είχε δίκιο, άρχισαν οι πρώτες διαρροές από τα κόμματα που υποστήριζαν θεωρητικά τη Συμφωνία, να εκφράζουν πολιτικούς που δεν μπορούσαν πια να παραμείνουν σιωπηλοί, ούτε ν’ ακολουθήσουν τη γραμμή του ηγέτη του κόμματός τους. Έτσι είδαμε ανθρώπους να διαφοροποιούνται και στους Ανεξάρτητους Έλληνες και στο Ποτάμι. Έτσι όσοι έβλεπαν μονολιθικά αυτά τα κόμματα, τώρα πρέπει να αποδεχτούν ότι υπάρχουν Έλληνες που αντιστέκονται, όπου και να ήταν, διότι πολύ απλά δεν μπορούν με τα πιστεύω τους. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις αξίες τους μόνο και μόνο επειδή τους το είπε το κόμμα τους και αυτό είναι πάρα πολύ καλό για το μέλλον. Ο ελληνικός λαός συνεχίζοντας την αντίστασή του, θα φέρει κι άλλους πολιτικούς στην πορεία του, διότι όλοι σιγά σιγά απελευθερώνονται από τα κόμματα που δεν σέβονται όχι μόνο τον λαό που τους επιλέγει αλλά και την ιστορία του. Διότι κανένα κόμμα δεν έχει το δικαίωμα να παραχαράξει την ιστορία του Ελληνισμού εκτός αν το πάρει επειδή ακολουθεί τα βήματα της βαρβαρότητας της λήθης.
Η θέση του Προέδρου της Ελλάδας
Του Ν. Λυγερού
Όσο συμβολική και να είναι η θέση του Προέδρου της Ελλάδας, παραμένει σημαντική στην καρδιά του ελληνικού λαού, ειδικά αν αντιστέκεται με πάθος σε τάσεις που εκφράζονται από το Μέγαρο Μαξίμου. Έτσι ακόμα και η απουσία ενίσχυσης που αναζητούσε η κυβέρνηση για το θέμα της υπογραφής της Συμφωνίας από τους ΥπΕξ στις Πρέσπες, είναι ήδη σημαντική. Κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο Πρόεδρος της Ελλάδας διαφωνεί με το όλο θέμα. Δεν μπορεί να αποδεχτεί ούτε το θέμα της γλώσσας, ούτε το θέμα της ιθαγένειας, ειδικά όταν δεν αναφέρονται με τον ίδιο τρόπο που εμφανίζεται η πρόταση για την ονομασία του κράτους. Κι έχει ακόμα την ικανότητα να εκφραστεί όχι μόνο πιο άμεσα, αλλά και πιο έμπρακτα με τον θεσμικό ρόλο, διότι έχει τη δυνατότητα να ρίξει ακόμα και την κυβέρνηση αν νιώθει ότι αυτή θα συνεχίσει να αδιαφορεί για τον ελληνικό λαό και τα θέλω του. Ο Πρόεδρος της Ελλάδας μπορεί να παίξει έναν ιστορικό ρόλο για τον Ελληνισμό και αυτό γίνεται και στην Ελλάδα κι όχι μόνο στο εξωτερικό. Έτσι μπορεί να λειτουργήσει και ως ασφαλιστική δικλείδα του πολιτεύματος αν δεν αλλάξουν γνώμη όσοι ασκούν την άμεση εξουσία για το θέμα της επίλυσης του Σκοπιανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου