Του Ν. Λυγερού
Όσο περνά ο χρόνος το προβληματικό BREXIT επιδεινώνει την κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τώρα παραιτήθηκε από τη κυβέρνηση και ο γραμματέας του BREXIT που διαχειριζόταν το θέμα της επίλυσης της αποχώρησης της Μεγάλης Βρετανίας. Αυτή την παραίτηση ακολούθησαν κι άλλοι από την κυβέρνηση και ειδικά του ΥπΕξ. Επίσης οι επιχειρηματίες αρχίζουν ανοιχτά πλέον να ασκούν κριτική ενάντια στην πολιτική της Πρωθυπουργού που θεωρούν αναποτελεσματική για το όλο θέμα. Σιγά σιγά βλέπουμε ότι οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου καταλαβαίνουν ότι όχι μόνο δεν θα πάρουν χρήματα πίσω μετά την έξοδο τους αλλά θα χρωστάνε πάρα πολύ. Αυτό βέβαια δεν τους το είχαν εξηγήσει οι υπέρμαχοι του BREXIT. Έχει ενδιαφέρον επίσης ότι κανείς στην Ελλάδα δεν βγαίνει ανοιχτά να υποστηρίξει το BREXIT ακόμα κι οι υπέρμαχοι του GREXIT διότι είναι υποχρεωμένοι να αποδεχτούν ότι αυτό το μοντέλο καταρρέει όλο και περισσότερο. Άλλωστε έχουν φύγει ήδη πολλές εταιρίες πριν καν το τέλος των διαπραγματεύσεων διότι βλέπουν με ξεκάθαρο τρόπο το οικονομικό κόστος που τους προκαλεί όλο αυτό το θέμα. Και κανείς δεν τολμά να πει στην Ελλάδα ότι είναι λειτουργικό. Κι όταν βλέπουμε όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται σε μια χώρα τόσο ισχυρή όσο το Ηνωμένο Βασίλειο μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε για ποια καταστροφή θα μιλούσαμε στη χώρα μας αν είχε εφαρμοστεί κάτι το ανάλογο. Λόγω αντίστασης καταφέραμε και το αποφύγαμε πάντως. Αλλά είναι καλό να αντιληφθούμε ότι αυτοί που ήθελαν να μας βγάλουν από την Ευρωζώνη ή ακόμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην πούμε για το ΝΑΤΟ, είναι οι ίδιοι που θέλουν τώρα να παραδώσουμε το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια. Αν η Ελλάδα έχει τώρα δυνατότητες να αμυνθεί οφείλεται στο γεγονός ότι βρίσκεται στις δύο υπερδομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και μάλιστα και στο πυρήνα της Ευρωζώνης. Κι αν ήμασταν εκτός, αν είχαμε ακολουθήσει την πορεία της Μεγάλης Βρετανίας, σε ποια κατάσταση θα ήμασταν τώρα για ν' αμυνθούμε ενάντια σε αυτές τις κομματικές επιθέσεις που προσπαθούν να εφαρμόσουν ένα εκφυλισμένο κομμουνισμό υποτίθεται για να αφυπνίσουν τον ελληνικό ιμπεριαλισμό. Τι άλλο πρέπει να ακούσουμε τώρα;
Φτάνει πια ο σταλινισμός στα Βαλκάνια
Του Ν. Λυγερού
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, έπεσε και η Γιουγκοσλαβία που δεν ήταν τίποτα άλλο από το μικρό της ανάλογο. Έτσι αυτοί που είχαν ζήσει τόσα χρόνια με την εντύπωση πως θα είναι μια αιωνιότητα, ξύπνησαν ξαφνικά μέσα στον ύπνο τους διότι ο εφιάλτης τους είχε γίνει πραγματικότητα. Κι όσοι ήταν φανατισμένοι δεν μπόρεσαν να συντονιστούν με την νέα πραγματικότητα έτσι δημιούργησαν μια πραγματικότητα εντελώς εικονική όπου μπορούσαν να ζήσουν το όνειρό τους μέσα σε αυτή την μη αποδοχή. Ουσιαστικά έζησαν αυτό που άλλοι έζησαν αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς ποτέ να επανακτήσουν όλα όσα πίστευαν πως είχαν κάποτε. Σε αυτό το πλαίσιο ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας θύμιζε το στρώμα. Έτσι όταν εμφανίστηκε η κρατική διεκδίκηση του ονόματος Μακεδονία, βρήκαν μια νέα ευκαιρία να πληγώσουν τον Ελληνισμό. Αφού η άλλη χώρα δεν είχε αντέξει, τουλάχιστον η Ελλάδα αν μπορούσε να δεχτεί ένα πλήγμα, θα το χαιρόντουσαν και θα έπαιρναν λίγο από το αίμα τους πίσω. Όμως χωρίς εξουσία αυτό το πλήγμα ήταν ανέφικτο. Χρειαζόταν το Υπουργείο Εξωτερικών και βέβαια το Μέγαρο Μαξίμου για να υπάρχουν πιθανότητες υλοποίησης. Και γι' αυτό έπρεπε να περιμένουν να γίνουν κυβέρνηση. Όταν αυτό έγινε πραγματικότητα τότε άρχισε η προετοιμασία που κατέληξε στη Συμφωνία που υπέγραψαν οι ΥπΕξ. Η ιδεολογία των δύο χωρών είχε συντονιστεί και μπορούσε να κάνει τη ριζοσπαστική απόπειρα. Αυτό το μίσος δεκαετιών μεταμορφώθηκε σε δυναμική για να παρουσιαστεί ως διαδικασία διαπραγματεύσεων. Μόνο που αυτές γινόντουσαν εναντίον του ελληνικού λαού. Οι δύο κυβερνήσεις τα είχαν βρει αφού ήταν ποτισμένες από το ίδιο σταλινικό πνεύμα. Έπρεπε λοιπόν να πετύχουν το ανάλογο από τη Συνθήκη Καρς. Για να δώσει η μια αυτό που ήθελε να κόψει από τη χώρα, έτσι ώστε η άλλη να υλοποιήσει το όραμα τουλάχιστον μερικώς μιας πετυχημένης σταλινικής Μακεδονίας. Κι όλα προχωρούσαν καλά, μέχρι που να έρθει η αντίδραση πρώτα και στη συνέχεια η ανάδραση του ελληνικού λαού για ν' αρχίσει η οργανωμένη αντίσταση. Γι' αυτό τώρα φοβούνται τόσο πολύ τα Συλλαλητήρια διότι δεν τα είχαν προβλέψει καν. Αλλά τώρα είναι αργά γιατί φτάνει πια αυτός ο σταλινισμός στα Βαλκάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου