Του Ν. Λυγερού
Αν κανείς δεν ξέρει τίποτα για τη γενοκτονία των Ρομά, αν δεν ξέρει τι εγκληματικά πειράματα έκανε το ναζιστικό καθεστώς πάνω τους, πώς μπορεί να αλλάξει μια νοοτροπία που βασίζεται πάνω σε ένα ρατσιστικό υπόβαθρο; Ακόμα και στην Ελλάδα όπου δεν είχαμε τεράστια κρούσματα ενάντια στους Ρομά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πώς μιλούμε για τον γύφτο, για τη γυφτιά; Με θετικό τρόπο κατ’ αναλογία με τον πρόσφυγα και την προσφυγιά; Η αλλιώς;
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε αυτό το πλαίσιο αν θέλουμε να υπάρξει μια ανθρώπινη προσέγγιση που να αλλάξει αυτά τα απαράδεκτα κοινωνικά λάθη. Πώς να μάθει ο καθένας ότι μπορεί χωρίς να το ξέρει να ακολουθεί τη σκέψη των Ναζί όταν βρίζει τους Ρομά με τον τρόπο που τους αντιμετωπίζει στην καθημερινότητα. Ποιος βλέπει τους Ρομά ως επιζώντες μιας ναζιστικής γενοκτονίας; Πώς βλέπουν τους Πόντιους αυτοί που δεν ξέρουν για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου; Πώς αντιμετωπίζει τους Μικρασιάτες; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν την ελληνικότητά τους; Δεν υπάρχουν κομματόσκυλα που αμφισβητούν ακόμα και την ίδια τη γενοκτονία; Σε αυτό το στάδιο βρισκόμαστε ακόμα με τη γενοκτονία των Ρομά στην Ελλάδα. Ποιος πολιτικός που έχει συνηθίσει να συναναστρέφεται με τους Ρομά για τα θέματα των ψήφων τους ξέρει ότι έχουν υποστεί γενοκτονία. Η ίδια η Βουλή πώς να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ρομά αν δεν ξέρει ότι υπάρχει. Γι’ αυτό πρέπει να μάθουν όλοι για τη Γενοκτονία των Ρομά. Μόνο έτσι θα αλλάξουν οι απαράδεκτες νοοτροπίες του ρατσισμού.
Το δεύτερο Κοσσυφοπέδιο
Του Ν. Λυγερού
Το δεύτερο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι πια μόνο μια στρατηγική έννοια, αλλά και μια πραγματικότητα πολυσήμαντη, διότι έχει ξεπεράσει τη μοντελοποίηση. Υπάρχει μέσω του προβλήματος των Σκοπίων ένα άλλο Κοσσυφοπέδιο που ετοιμάζεται και αυτό αναθερμαίνει το πρώτο. Η επιρροή της Αλβανίας δεν είναι πια εικονική κι έχει πρακτικές επιπτώσεις στην περιοχή. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου. Όμως οι αλληλοεπιδράσεις υπάρχουν και στους απλούς Αλβανούς πολίτες των Σκοπίων. Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν ν’ αφήσουν αδιάφορη τη Σερβία αφού προσέχει ιδιαίτερα τη σερβική μειονότητα που ζει εντός Κοσσυφοπεδίου. Όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για μια εκρηκτική περιοχή λόγω των ιδιαιτεροτήτων της. Όμως ποιος παρακολουθεί γεγονότα τέτοιου τύπου στο ελληνικό πεδίο δράσης; Ενώ υπάρχουν ξεκάθαρα ίχνη από το 2007 αφού στις προεδρικές εκλογές στο Αρτσάχ, είχαμε ήδη επαφές τότε με εκπροσώπους και δημοσιογράφους της Πρίστινας. Τώρα όμως που ο καθένας βλέπει τι γίνεται στα Σκόπια κι ότι πρέπει να τα συνδυάσει με τα δεδομένα της ευρύτερης περιοχής, γίνεται κατανοητό πόσο ρηχή είναι η εξωτερική μας πολιτική από τότε που έχει υποστεί μια κυριολεκτική εισβολή μιας βάρβαρης ιδεολογίας που δεν υπολογίζει ούτε τους ανθρώπους ούτε την πίστη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου