Του Ν. Λυγερού
Οι μελέτες στη Ρωσία δείχνουν ότι η νεολαία δεν γνωρίζει καλά ή καθόλου τις σταλινικές διώξεις που οδήγησαν και σε γενοκτονία. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει συνέχεια στην εκπαίδευση και μόνο οι πιο μεγάλοι θυμούνται και δεν ξέχασαν την ουσία του αγώνα για να καταρρεύσει το σταλινικό σύστημα. Έτσι βλέπουμε ένα άλλο καλό παράδειγμα όπου θα μπορούσε να εφαρμοστεί η Έξυπνη Παιδεία αφού αυτή είναι ικανή μέσω της στρατηγικής στην ιστορία να συνδέσει το μέλλον με το βαθύ παρελθόν για να εξηγήσει τα νοητικά σχήματα που χρησιμοποίησε το σύστημα για να εξοντώσει συστηματικά τα θύματα που είχε στοχοποιήσει. Αν ένα κράτος σαν τη Ρωσία που ξεπέρασε με τόση δυσκολία, δεν μπορεί να μαθαίνει στους επόμενους τι έχει γίνει, σημαίνει ότι η λήθη επανέρχεται εύκολα ενώ η μνήμη θέλει έργο ειδικά γιατί η νεολαία δεν έχει τα βιώματα και πρέπει αυτά να μεταφερθούν. Η μεταφορά δομής είναι κλασική στα μαθηματικά αλλά όχι στην ιστορία όμως με το ενδιάμεσο της στρατηγικής, υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Είναι λοιπόν σημαντικό να δούμε την Έξυπνη Παιδεία ως εργαλείο ενάντια στη βαρβαρότητα κι όχι απλώς τροποποίηση ενός μαθήματος στην κλασική εκπαίδευση. Ας το σκεφτούμε και τώρα λόγω της εκατονταετίας της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Έξυπνη Παιδεία και Δικαιώματα Ανθρωπότητας
Του Ν. Λυγερού
Η θεμελιακή προσέγγιση της Έξυπνης Παιδείας τη μετατρέπει σε αποτελεσματικό εργαλείο για να εξηγηθούν σε βάθος τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας διότι έχουν πάχος χρόνου και ταυτόχρονα είναι καινοτομία. Χρειάζονται μια διαχρονική ανάλυση αλλά και μια στρατηγική σύνθεση σε ένα ολιστικό πλαίσιο. Διότι κάθε δικαίωμα είναι ουσιαστικά ένα κεφάλαιο βιβλίου. Η Έξυπνη Παιδεία είναι λοιπόν ικανή να δει αυτό το βάθος και μάλιστα να εντοπίσει υπερδομικά στοιχεία, δομικές διακλαδώσεις και γεγονότα που θεμελιώνουν μια πορεία ιστορίας. Η Έξυπνη Παιδεία δεν εξετάζει μόνο γραμμικά τα συμβάντα, δεν είναι περιγραφική. Δεν ακολουθεί απλά τις κινήσεις όπως θα το έκανε κάποιος που παρακολουθεί μια σκακιστική παρτίδα ενώ δεν ξέρει σκάκι. Τη μελετά γνωρίζοντας τα ανοίγματα, το ανάπτυγμα, το φινάλε και είναι ικανή να ερμηνεύσει ακόμα και μια κατάσταση που είναι φαινομενικά στατική αλλά επειδή είναι ικανή ν’ αντιληφθεί τη δυναμική της ιστορίας, βλέπει το έργο εκεί όπου άλλοι κοιτούν μια φωτογραφία που μπορεί να είναι ακόμα και χάρτης. Τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας είναι εκ φύσης συνθετικά και λειτουργούν σαν ένα βαθύ νευρωνικό δίκτυο. Έτσι η υπερδομή είναι θεμελιακό στοιχείο της αναγκαίας πολυκυκλικότητας και βαθύτητας για να φανεί το εγκλωβισμένο μέλλον εντός του παρελθόντος δηλαδή η μνήμη μέλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου