Tου Ν. Λυγερού
Όλοι μιλούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο αλλά λίγοι παρατηρούν την υπόθεση της Ιρλανδίας. Μάλλον έχουν ξεχάσει τη μεγάλη διαμάχη που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών για το θέμα της Βόρειας. Ιρλανδίας. Ξέχασαν ότι ένας από του λόγους που πάγωσε ήταν και η ένταξη η ταυτόχρονη των δύο χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1973. Και τώρα βλέπουμε ότι υπάρχει ένα σοβαρότατο θέμα με τα σύνορα. Διότι πρέπει να εξετάσουν ποιες είναι οι επιπτώσεις πάνω στη μαλθακότητα των συνόρων. Το γεγονός ότι μετά από τόσο χρόνια, συζητάμε τώρα αν θα πρέπει να είναι σκληρά ή μαλακά είναι απόλυτα ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης που έχει προκαλέσει το Brexit. Διότι η Ιρλανδία έχει σύνορα μόνο με το Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά συνέπεια το Brexit μπορεί να προκαλέσει μια ασυνέχεια μέσα στη σχέση που έχει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε αυτή είχε δεχτεί την ένταξη των δύο χωρών για να μην υπάρχουν αυτά τα συνοριακά προβλήματα αφού πάντα επιλέγει την ελαχιστοποίηση των συνόρων με μια στρατηγική προσέγγιση του ισοπεριμετρικού προβλήματος που της επιτρέπει να μεγαλώσει την επιφάνεια της. Επίσης είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε σε όλους όσους το έχουν ξεχάσει, ότι η Ιρλανδία θεωρεί ότι η Βόρεια Ιρλανδία είναι κατεχόμενη κι όχι βέβαια ένα μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου. Έτσι η επικαιροποίηση της όλης υπόθεσης εμπεριέχει φυσιολογικά προβλήματα που θα πρέπει να λυθούν αποτελεσματικά αν δεν θέλουμε να υπάρξει μια μεγαλύτερη κρίση. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε πως αυτές οι εξελίξεις μπορούν να επηρεάσουν και την υπόθεση της Σκωτίας. Έτσι η υπόθεση της Ιρλανδίας δεν είναι μια λεπτομέρεια αλλά μια ιστορική πληγή. Και τώρα βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση την προσέχει ιδιαίτερα γιατί βλέπει πόσο εγωιστικός είναι ο βρετανικός διχασμός που δεν ασχολείται με αυτές τις σημαντικές επιπτώσεις ενώ για την Ιρλανδία μιλάμε πολύ απλά για την ίδια της την ιστορία. Όμως ποιος κοιτά τον πόνο του άλλου όταν θεωρεί ότι μόνο αυτός έχει κατεχόμενα να σώσει και να απελευθερώσει.
Έπεσε η μονογραφή για τις έρευνες στο Ιόνιο
Tου Ν. Λυγερού
Επιτέλους έπεσε η μονογραφή του Υπουργού Ενέργειας για τον διαγωνισμό αδειοδότησης ερευνών για υδρογονάνθρακες στη θαλάσσια περιοχή Ιόνιο. Είχαμε μείνει να περιμένουμε αυτή τη μονογραφή από τότε που είχε πέσει η ανάλογη για τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και Νοτιοδυτικά Κρήτης. Τώρα όλες οι θαλάσσιες περιοχές του νέου διαγωνισμού βρίσκονται στο ίδιο στάδιο και περιμένουμε να περάσουν από το Ελεγκτικό Συνέδριο, για να περάσουν στη συνέχεια για επικύρωση των συμβάσεων από τη Βουλή των Ελλήνων. Η συγκεκριμένη μονογραφή αφορά στην κοινοπραξία Repsol και Ελληνικά Πετρέλαια. Έτσι ενεργοποιείται μια ελληνο-ισπανική συμμαχία στο Ιόνιο, σε μια περιοχή όπου υπάρχει ήδη μια ελληνο-γαλλικο-ιταλική συμμαχία στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 του πρώτου διαγωνισμού για έρευνες υδρογονανθράκων. Είναι λοιπόν μια σημαντική ενίσχυση της δράσης της Ελλάδας στο πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ. Βλέπουμε λοιπόν επί του πρακτέου ότι ο νυν Υπουργός Ενέργειας Σταθάκης ακολουθεί την πορεία του πρώην Υπουργού Ενέργειας Μανιάτη που είχε ανοίξει τον δρόμο στο Ιόνιο και στην Κρήτη το 2011 και αυτό είναι σημαντικό επειδή υπάρχει μια ακολουθία κινήσεων μετά από την υπέρβαση που έγινε για να ξεπεράσουμε τα δύο εμπόδια. Διότι τα σταθερά μισθώματα που θα εισπράττει το ελληνικό δημόσιο θα πηγαίνουν στο Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών που θα ενισχύσει και το ασφαλιστικό σύστημα. Επίσης επειδή ο νόμος περί υδρογονανθράκων προβλέπει ότι το 5% των απολαβών του ελληνικού δημοσίου θα πηγαίνουν στην Περιφέρεια που βρίσκεται το κοίτασμα κι ότι άλλα 20% θα προσθέτονται για θέματα περιβαλλοντικά και εκπαιδευτικά, αυτή η μονογραφή έχει τεράστια σημασία για την Περιφέρεια Ιονίου διότι έρχεται να ενισχύσει το πλαίσιο που είχε ανοίξει με το θαλάσσιο οικόπεδο 2 και την κοινοπραξία Total (Γαλλία), Edison (Ιταλία) και Ελληνικά Πετρέλαια. Έγινε λοιπόν και αυτό το βήμα για την αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου