Του Ν. Λυγερού
Την ώρα που η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να καλύψει τις πρωτοβουλίες της περί Σκοπιανού και να αποκρύψει τις καθυστερήσεις που δημιουργεί στην αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, βλέπουμε μέσω της Κύπρου πόσο σημαντική είναι η έννοια της ΑΟΖ κι ότι αυτό δεν θα είχε γίνει χωρίς την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Οι ίδιοι που προωθούσαν τότε το Σχέδιο Ανάν, προωθούν το Προσύμφωνο των Πρεσπών τώρα. Είναι οι ίδιοι εχθροί με άλλους προδότες που θέλουν να χτυπήσουν τον Ελληνισμό με άλλον ένα τρόπο, επειδή δεν τα κατάφεραν προηγουμένως. Όταν βλέπουμε πόσο δυναμική είναι η αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ και πόσο καθυστερεί η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, γίνεται κατανοητό σε όλους ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να υποστηρίζει τέτοια εθνικά και στρατηγικά θέματα, διότι είναι κολλημένη σε μια βάρβαρη ιδεολογία που δεν έχει καμιά σχέση με τον Ελληνισμό και βέβαια μισεί την ιστορία μας, διότι αποτελεί αντιπαράδειγμα στις θεωρίες της που έχουν καταρρεύσει στην πηγή τους. Είναι λοιπόν απαραίτητο να καταλάβουμε ότι ο αγώνας για την ελληνική ΑΟΖ και ο νέος Μακεδονικός Αγώνας έχουν ένα κοινό υπόβαθρο, αφού είναι του Ελληνισμού που παλεύει ενάντια στη βαρβαρότητα.
Η ΑΟΖ ως ασπίδα του Ελληνισμού
Του Ν. Λυγερού
Όλο και πιο καλά βλέπουν ότι η έννοια της ΑΟΖ λειτουργεί ως ασπίδα για τον Ελληνισμό και αυτό το βλέπουμε και στη Κύπρο και στην Ελλάδα. Είναι βέβαια η συνέχεια της θάλασσας και ακολουθεί το στρατηγικό νοητικό της σχήμα. Και όντως η θάλασσα αποτελεί εμπόδιο για άμεσες επιθέσεις και με αυτήν την έννοια είναι πλαίσιο προστασίας. Όμως η ΑΟΖ που ξεκίνησε με το θέμα της αλιείας έχει αναβαθμιστεί μέσω των ορυκτών πόρων και ειδικά των υδρογονανθράκων. Διότι αυτό το κυρίαρχο δικαίωμα που ξεπερνά την αιγιαλίτιδα ζώνη, η οποία περιορίζεται στα 12 ΝΜ, έχει τη δυνατότητα ν' αγγίξει τα 200 ΝΜ και κατά συνέπεια να προσφέρει μια τεράστια δυνατότητα αξιοποίησης πολλών πόρων. Τότε σε περίπτωση όπου υπάρχουν υδρογονάνθρακες όπως στην Κύπρο και στην Ελλάδα, η ΑΟΖ προσφέρει μια προστιθέμενη αξία στη θάλασσα και κατά συνέπεια αποτελεί μια διπλή ασπίδα. Έτσι ο Ελληνισμός μπορεί να χρησιμοποιήσει δυναμικά αυτό το στρατηγικό εργαλείο και να κάνει τη διαφορά σε σχέση με άλλες δυνατότητες που δεν διαθέτουν ΑΟΖ ή άλλες που δεν έχουν ορυκτούς πόρους στην ΑΟΖ τους. Ας την αξιοποιήσουμε λοιπόν χρονοστρατηγικά χωρίς φοβίες.
Κυπριακή δυναμική και ελληνική κυβερνητική καθυστέρηση
Του Ν. Λυγερού
Με τα νέα δεδομένα της Κύπρου και την ανακάλυψη από την ExxonMobil του κοιτάσματος Γλαύκος, η κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν έχει πια καμία δικαιολογία για οποιαδήποτε καθυστέρηση στον δεύτερο γύρο αδειοδότησης όσον αφορά τις θαλάσσιες περιοχές Ιόνιο, Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης. Ήδη τα κοιτάσματα που έχουν βρεθεί στην Κύπρο αντιπροσωπεύουν 200 χρόνια ενεργειακής κατανάλωσης για το νησί. Τώρα όλοι το λένε και με τον πιο επίσημο τρόπο και από τις εταιρείες και από την κυβέρνηση της Κύπρου. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι εγκρίθηκε στη Βουλή της Κύπρου η δημιουργία ενός εθνικού ταμείου υδρογονανθράκων, όπου θα κατατίθενται οι όποιοι πόροι και δεν θα είναι στη διακριτική ευχέρεια της κυβέρνησης. Έτσι ακολούθησαν το νορβηγικό μοντέλο, που πρότεινε και ο κύριος Μανιάτης στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια κάθε επιχείρημα της κυβέρνησης καταρρέει για όποια δικαιολογία και να ήθελε. Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι η ExxonMobil και η Total δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Έτσι φαίνονται οι διαφορετικοί διαχειριστές των εθνικών θεμάτων ανάλογα με τις ιδεολογίες των κυβερνήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου