Του Ν. Λυγερού
Αν η κυβέρνηση έκανε πίσω δεν είναι μόνο λόγω 25ης Μαρτίου, αλλά και λόγω δειλίας διότι φοβάται για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και των δημοτικών εκλογών. Έτσι δεν ήθελε να ρίξει λάδι στη φωτιά με τις κλασικές απαράδεκτες δηλώσεις ενάντια στον Ελληνισμό. Βέβαια όλοι ξέρουμε πως κάποιος που είναι σταλινικός δεν γίνεται ξαφνικά δημοκράτης σε μερικές ημέρες ειδικά αν δέχτηκε πιέσεις μόνο από τον ελληνικό λαό. Αλλά εδώ φαίνεται ότι το κόμμα έβαλε μία νέα γραμμή πολύ πιο πίσω από τις κλασικές του θέσεις, για να φανεί τουλάχιστον στους πιο αθώους ότι δεν μηδενίζει την έννοια του Έθνους.
Όμως οι πιο έμπειροι καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση τα έχει χαμένα και προσπαθεί να σωθεί από παντού και με κάθε τρόπο, για να μην κυνηγάει παντού σε όλη την Ελλάδα, ο ελληνικός λαός κάθε βουλευτή της. Διότι μπορεί οι βουλευτές της να το παίζουν μάγκες εντός Βουλής, επειδή νιώθουν ασφάλεια όλοι μαζί αλλά έξω με τον λαό βλέπουν πόσο μόνοι είναι κι ότι όντως αντιπροσωπεύουν μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Είναι εύκολο να είσαι ακραίος και να μισείς τον Ελληνισμό, όταν είσαι με κομματόσκυλα, αλλά είναι δύσκολο να το πεις μπροστά στον ελληνικό λαό και ειδικά στην 25η Μαρτίου. Εκεί θέλει κότσια και βέβαια δεν έχουν.
Τα Σκόπια είναι πληθυντικός
Του Ν. Λυγερού
Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση, τα Σκόπια είναι μία κρατική οντότητα που είναι πολυεθνική αλλά σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να μιλήσουμε για μία ενότητα. Το ίδιο το Σύνταγμα των Σκοπίων καταγράφει Αλβανούς, Βόσνιους, Ρομά και Τούρκους. Αποφεύγει την αναφορά στους Έλληνες και τους μετατρέπει σε Βλάχους, αλλά είναι και πάλι διαφορετικοί. ΄Οσο για τους Σέρβους και τους Βούλγαρους, η ανάμειξη με τους Σκοπιανούς είναι τόσο μεγάλη που ο διαχωρισμός είναι τεχνητός. Στην πραγματικότητα τα Σκόπια είναι η ζώνη επαφής των κρατών με τα οποία συνορεύουν. Επί της ουσίας οι πληθυσμοί αυτών των κρατών δηλαδή της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας και της Σερβίας μπαίνουν μέσα στα Σκόπια. Έτσι τα τελευταία αποτελούν ένα ετερογενές συνονθύλευμα που δεν μπορεί να σταθεί από μόνο του. Αυτή η τετραπλή δημογραφική δεν είναι μόνο φυσιολογική. Στην πραγματικότητα το κράτος είναι τεχνητό και τοποθετήθηκε σε μία περιοχή που δεν ήταν ανάλογη από την Κροατία, την Βοσνία, τη Σλοβενία, την Σερβία και το Μαυροβούνιο. Γι αυτό τα Σκόπια φοβούνται τόσο πολύ τα σύνορά τους.
Καστελλόριζο και Συνθήκη Παρισίων
Του Ν. Λυγερού
Αντί να ασχολούμαστε με πολιτικούς που δεν έχουν ιδέα από στρατηγική και μας μιλούν για γεωγραφία και γεωλογία, θα ήταν καλό να κοιτάζουμε τις πηγές που αποτελούν σημεία αναφοράς. Το Καστελλόριζο ακόμη και να ήταν πιο πέρα από την Κύπρο δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα. Σημασία έχει ότι υπάρχει στο Άρθρο 14 της Συνθήκης Παρισίων του 1947. Διότι στο πρώτο εδάφιο που φαίνεται να αγνοεί και ο Πρόεδρος της Τουρκίας, βρίσκεται στον κατάλογο των νησιών των Δωδεκανήσων που παραχωρεί εξ ολοκλήρου η δημοκρατική Ιταλία στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια στην ερώτηση αν το Καστελλόριζο βρίσκεται στο Αιγαίο ή στη Μεσόγειο, η ελληνική απάντηση που είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη που υπέγραψαν τη Συνθήκη Παρισίων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ότι το Καστελλόριζο ανήκει στα Δωδεκάνησα λόγω Άρθρου 14. Θα ήταν καλό να το ξέρουν όσοι κάνουν τους δικηγόρους της Τουρκίας και ειδικά χωρίς Δικαστήριο αφού η Τουρκία που δεν υπέγραψε το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν μπορεί να θεωρεί το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης αρμόδιο για τις διαφορές της. Αντί λοιπόν να σπαταλάμε τον χρόνο μας με τους αγεωγράφητους και ανιστόρητους δικηγόρους χωρίς δικαστήριο, ας ασχοληθούμε με τις συμμαχίες που δημιουργούν η ελληνική και η κυπριακή ΑΟΖ.
Article 14
1. L’Italie cède à la Grèce, en pleine souveraineté, les îles du Dodécanèse ci-après énumérées, savoir : Stampalia (Astropalia), Rhodes (Rhodos), Calki (Kharki), Scarpanto, Casos, (Casso), Piscopis (Tilos), Misiros (Nisyros), Calimnos (Kalymnos), Leros, Patmos, Lipsos (Lipso), Simi (Symi), Cos (Kos) et Castellorizo, ainsi que les îlots adjacents.
2. Ces îles seront et resteront démilitarisées.
3. Les formalités et les conditions techniques du transfert de ces îles à la Grèce seront fixées par un accord entre les Gouvernements du Royaume-Uni et de la Grèce et des arrangements seront pris pour que le retrait des troupes étrangères soit terminé au plus tard quatre-vingt-dix jours après l’entrée en vigueur du présent Traité.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου