Του Ν. Λυγερού
Η συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στα αποτελέσματα των εκλογών στην Ισπανία είναι χαρακτηριστική μιας αλλαγής πορείας τουλάχιστον για τα προσχήματα. Έχει ξεχαστεί εντελώς η ριζοσπαστική συμμαχία των αντίστοιχων κομμάτων και αναδεικνύεται η νίκη των σοσιαλιστών που βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με την ελληνική κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο ισπανικός λαός επέστρεψε σε μία κλασική προσέγγιση και άφησε τον ακραίο συνδυασμό που υποστήριζε η ελληνική κυβέρνηση, διότι πολύ απλά βλέπει ότι αυτό το μοντέλο δεν λειτουργεί σε πρακτικό επίπεδο. Και μάλλον βλέπει το ίδιο και η ίδια η ελληνική κυβέρνηση γι’ αυτό δίνει έμφαση σε μία ευρύτερη πολιτική πλατφόρμα που δεν επικεντρώνεται βέβαια πάνω στην ιδεολογία που υπηρετεί εδώ και χρόνια στην εξουσία. Αυτή η αλλαγή φάσης φαίνεται να είναι απαραίτητη για να μη χαθούν οι εκλογές με το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι ο σταλινισμός ακόμα και όταν επέλεξε τη νέα πολιτική οικονομία που αποτελούσε χειροπιαστή απόδειξη της μη λειτουργικότητας του συστήματος στην ουσία δεν άλλαξε και μάλιστα χειροτέρεψε αφού κατέληξε στα μεγάλα τεχνητά δικαστήρια για να εξοντώσει κάθε αντίσταση ακόμα και εντός του κόμματος. Σίγουρα η ηγεσία της κυβέρνησης σκέφτεται με ανάλογο τρόπο, αφού θέλει τόσα χρόνια να ελαχιστοποιήσει το κόστος της αναμενόμενης ήττας και να κρατήσει τον έλεγχο του κόμματος μετά την αποτυχία, διότι θα εμφανιστούν και άλλοι που θα ζητήσουν αναφορές για όσα έχουν γίνει, έτσι ώστε να πάρουν ένα κομμάτι από την κομματική εξουσία.
Έχουν δίκιο οι Αρμένιοι της Αυστραλίας
Του Ν. Λυγερού
Ενώ δύο πολιτείες της Αυστραλίας έχουν ήδη αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου, η στάση της αυστραλιανής κυβέρνησης παραμένει παθητική και μάλιστα μέσω μιας μορφής ουδετερότητας, υποστηρίζει την απουσία του όρου γενοκτονία για να χαρακτηρίσει τα γεγονότα του 1915. Η επέτειος της γενοκτονίας των Αρμενίων είναι στις 24 Απριλίου και η επέτειος της ημέρας των ANZACs στη Καλλίπολη είναι στις 25 Απριλίου. Αυτό το γεγονός χρησιμοποιείται κάθε φορά από την Τουρκία ενώ ήταν ο χειρότερος εχθρός και στις δύο περιπτώσεις, για να πιέσει πάνω στην αυστραλιανή κυβέρνηση. Και το είχε κάνει με πολύ έντονο τρόπο το 2015 όταν η γενοκτονία των Αρμενίων έγινε αιωνόβια. Από τότε ειδικά, για να μην υποστεί επιπτώσεις για τους ANZACs , η Αυστραλία μιλά με πολύ προσεκτικό τρόπο για να μην χαλάσει τις σχέσεις της με την Τουρκία και βέβαια και με τους Τούρκους που καταπατούν τη χώρα της. Όμως όλοι μας καταλαβαίνουμε πόσο απαράδεκτη είναι αυτή η στάση ακόμα και στο ιστορικό πλαίσιο. Διότι αυτά τα γεγονότα δεν είναι ανεξάρτητα. Και σε κάθε περίπτωση διαμορφώνουν και την εθνική ιστορία της Αυστραλίας. Πρέπει λοιπόν να βοηθήσουμε κι εμείς τόσο τους Αρμένιους όσο και τους ANZACs για να υπενθυμίσουμε στην αυστραλιανή κυβέρνηση ποια είναι η πρέπουσα στάση και ότι αυτή πρέπει να πιέζει την Τουρκία κι όχι το αντίθετο, για να συνεχίσει το έργο της Ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου