ΥΠΟΙΚ vs. ΕΑΒ… Νέα ομηρεία για την εθνική άμυνα και όχι μόνο! ΕΛΕΟΣ

Όταν το DP επέμενε να αναφέρει ότι εάν επιθυμούμε επίλυση των προβλημάτων της αμυντικής βιομηχανίας αλλά και την αποδέσμευση από την αθλιότητα του συστήματος που έχει οικοδομηθεί, τότε θα πρέπει να δημιουργηθεί είτε γενική γραμματεία είτε υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας, όπως στις χώρες που παίρνουν στα σοβαρά τον τομέα, κάποιοι έσπευσαν να διακρίνουν κίνητρα αλλότρια προς την εξυγίανση του τομέα και την -επιτέλους- δυνατότητα να αναπτυχθεί. Έρχεται όμως η είδηση της ημέρας να αποδείξει του λόγου το αληθές…

Στην υπόθεση “αμυντική βιομηχανία” εμπλέκονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δυο τρία υπουργεία. Το αποτέλεσμα είναι τραγελαφικό. Σήμερα λοιπόν, όπως πληροφορούμαστε, η Ελληνικής Αεροπορική Βιομηχανίας (ΕΑΒ) έχει “κατεβάσει ρολά”! Όλοι απεργούν! Δεν κινείται τίποτα!
Επί της ουσίας, εάν οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτή τη μαζική απεργία δεν αντιμετωπιστούν, τότε η ζημιά θα είναι πολύ, μα πολύ μεγάλη… και επιτρέψτε μας να ξεκινήσουμε από αυτό, προτού αναφερθούμε στους λόγους και τις αιτίες της απεργίας.

Πλησιάζει επικίνδυνα η αντιπυρική περίοδος και στα υπόστεγα της ΕΑΒ βρίσκονται αεροσκάφη τύπου Canadair. Η έγκαιρη απόδοσή τους στους χρήστες βίισκεται σε κίνδυνο. Ποιος θα ευθύνεται; Ποιος λέει τη δική του εκδοχή του “θα το ρισκάρουμε”, που κάποτε ειπώθηκε, συγκέντρωσε τα πυρά όλων και στο τέλος αποδείχθηκε η μωρία της αναφοράς;
Σε υπόστεγο επίσης βρίσκεται… το πρωθυπουργικό αεροσκάφος! Ο κορονοϊός δεν απαιτεί τη συνεχόμενη χρήση του από κυβερνητικούς αξιωματούχους. Και πάλι βέβαια, η “ξεφτίλα” του να μην έχει αεροσκάφος διαθέσιμο ο πρωθυπουργός της χώρας, είναι ίσως το μικρότερο από τα προβλήματα της χώρας.

Στα υπόστεγα επίσης υπάρχουν μαχητικά και άλλα αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Σοβαρά μιλάμε ότι έχουμε την πολυτέλεια σε αυτή τη συγκυρία, να χάνεται έστω και μία εργατοώρα, αντί να έχουμε διπλές και τριπλές βάρδιες για να παραδοθούν έστω και μια μέρα νωρίτερα;
Πάμε και στον τελευταίο τομέα, που είναι ενδεχομένως και το σημαντικότερο, όντας πολυδιάστατο, πρόβλημα. Πόσες φορές έχουμε γράψει ότι η εταιρία εργάζεται για λογαριασμό κολοσσών όπως η Lockheed Martin, παραδίδοντας τμήματα των μαχητικών F-16 και των μεταφορικών C-130J, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας των δυο αεροσκαφών.
Για πόσο νομίζουμε ότι θα καθίσουν να μας περιμένουν να επιλύσουμε τα… ψυχολογικά μας, όταν “τρέχουν” ρήτρες μη έγκαιρης παράδοσης που αντιστοιχούν σε πολλά εκατομμύρια δολάρια; Αυτό αντανακλά στην κερδοφορία της εταιρίας που έχει αναθέσει στην ΕΑΒ το έργο, οπότε θα κληθεί να δώσει λόγο στους μετόχους της. Και τα πράγματα στις αγορές είναι απλώς αμείλικτα. Δεν χωράει “πολιτική παρέμβαση”. Απλά “σου παίρνουν το κεφάλι”…
Εν κατακλείδι, στο ίδιο πλαίσιο, μήπως έχουμε λησμονήσει ότι στην ΕΑΒ τρέχουμε να προλάβουμε για την αναβάθμιση 85 μαχητικών αεροσκαφών F-16, στην πλέον προηγμένη τεχνολογικά έκδοσή τους, την F-16V (Viper); Προφανώς το λησμονήσαμε, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Ήδη έχουν παρουσιαστεί δεκάδες εμπόδια που με υπεράνθρωπες προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων αντιμετωπίζονται και το πρόγραμμα “κουτσά στραβά” προχωράει. Δηλαδή, όχι όπως θα έπρεπε, αλλά με τον περίφημο “the Greek way“, από τον οποίο αποδεικνυόμαστε διαρκώς ανίκανοι να ξεφύγουμε.
Τί έχει συμβεί όμως; Το DP είχε προβεί σε αναφορά στο παρελθόν. Η εκάστοτε κυβέρνηση, διά του οικονομικού επιτελείου αντιμετωπίζει με νοοτροπία “λογιστή” την υπόθεση των αμυντικών βιομηχανιών και αδυνατεί διαχρονικά να αντιληφθεί ότι με την εμμονή σε ορισμένα θέματα, ασχέτως του ότι είναι όντως σοβαρά, δεν αντιλέγουμε, στο τέλος θα πετύχει αυτό που περιγράφεται ως “η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής όμως πέθανε”.
Η απεργία στην ΕΑΒ οφείλεται στην πρόθεση της κυβέρνησης να κόψει επίδομα που αντιστοιχεί περίπου στο 10% των αμοιβών των εργαζομένων. Είχε ζητηθεί η κατάθεση προϋπολογισμού από την εταιρία, που να προβλέπει την αφαίρεση του επιδόματος. Η προηγούμενη διοίκηση δεν συμμορφώθηκε και ουδέποτε το κατέθεσε.
Η νέα διοίκηση δεν είναι γνωστό τι έπραξε, αν και της είχε ζητηθεί η κατάθεση. Χωρίς απόλυτη βεβαιότητα, πληροφορίες ανέφεραν ότι η προθεσμία εξέπνεε στα τέλη Απριλίου. Πιθανώς αυτό να ισχύει και με αυτή την αιτιολογία το οικονομικό επιτελείο προχωρά στο κόψιμο του επιδόματος.
Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, παρακολουθεί ενεό τις εξελίξεις! Αντιλαμβάνεται και στο επίπεδο της πολιτικής και σε αυτό της στρατιωτικής ηγεσίας το κατεπείγον της υπόθεσης, όμως πολύ απλά, δεν μπορεί να κάνει τίποτα λόγω αναρμοδιότητας!
Δεν έχει νόημα προς το παρόν να επεκταθούμε. Αν μη τι άλλο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδείξει στην πράξη ότι έχει τεχνοκρατική αντίληψη στα πράγματα και είναι εξαιρετικά πρακτικός στις λύσεις που επιλέγει. Εμείς απαριθμήσαμε τα προβλήματα σε όλες τους -σχεδόν- τις διαστάσεις.
Κατά την υποκειμενική μας άποψη, απαιτείται πρωθυπουργική παρέμβαση στην ακόλουθη κατεύθυνση: Άμεσο μορατόριουμ και επανέναρξη της ακώλυτης λειτουργίας της ΕΑΒ. Ταυτόχρονα, άμεση λήψη απόφασης ταχείας σύστασης γενικής γραμματείας ή υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας που θα αναλάβει την υπόθεση και σταδιακά ολόκληρη την αμυντική βιομηχανία.
Για να μην αδικούμε κανέναν, το οικονομικό επιτελείο έχει ισχυρότατα επιχειρήματα, πέραν της ανάγκης γενικότερης περικοπής των εξόδων. Οι παθογένειες της αμυντικής βιομηχανίας είναι πολλές και οι ευθύνες προφανώς ανήκουν και στη σημερινή κυβερνητική παράταξη.
Η μεγάλη ευκαιρία είναι το να γίνει άμεσα “restart” και με ψυχρή λογική να ληφθούν άμεσα αποφάσεις που θα προστατεύουν την εθνική άμυνα και τις επενδύσεις σε αυτήν από τον Έλληνα φορολογούμενο. Όποιος δεν μπορεί να συμβαδίσει με τη σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα στον κλάδο, να πάει στο σπίτι του. Τόσο απλά.
Ασφαλώς, δεν μπορεί παρά να συμπεριληφθεί συγκεκριμένο σχέδιο που θα οδηγήσει με συγκεκριμένα βήματα στην απαλλαγή από τα δυσθεώρητα χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων. Εάν δεν υπήρχε η παράμετρος της εθνικής ασφάλειας, προφανώς οι αμυντικές βιομηχανίες θα έπρεπε να έχουν κλείσει ΧΘΕΣ.

Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχουν συνεχώς αποσπασματικές προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος. Να αντικατασταθούν από ένα συνολικό σχέδιο. Και για τους λάτρες των αποκρατικοποιήσεων, θα πρέπει να κατανοήσουν, ότι “πολύφερνες νύφες” θα ήταν οι αμυντικές βιομηχανίες, μόνο εάν είχαν εξυγιανθεί και φυσικά εάν η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν φρόντιζε διαχρονικά να τοποθετεί και να διορίζει ημετέρους. Η ευκαιρία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρη.

ΠΗΓΗ defence-point