Βασικά Μαθήματα Διεθνούς Δικαίου για τον κύριο Ερντογάν και τον κύριο Τσαβούσογλου
Δρ. Μιχάλης Σταυρινός, Πρέσβης ε.τ. και Διεθνολόγος
Aπό το infognomonpolitics
Επειδή, ο κύριος Ερντογάν, και οι περί αυτόν, αρέσκονται να επικαλούνται δημοσίως για τις διεθνείς δράσεις τους, στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, το Διεθνές Δίκαιο, παραποιώντας ή ακόμα παραβιάζοντας το συγκεκριμένο Δίκαιο παράφορα, θεώρησα υποχρέωσή μου, και έναντι των ιδίων, ώστε να μην μένουν αναπάντητες οι ανεδαφικές επικλήσεις τους, αλλά και έναντι των πολιτών της Κύπρου και της Ελλάδας, προκειμένου να γνωρίζουν τί πράγματι ο σημαντικός αυτός κλάδος του Δικαίου ορίζει, να καταγράψω τα πιο κάτω στοιχειώδη διδάγματα και Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου:
Το Διεθνές Δίκαιο αποτελεί ένα επίτευγμα της πολιτισμένης Διεθνούς Κοινότητας, με οικουμενική αποδοχή και εφαρμοζόμενο συνολικά, και όχι a la card!
Το Διεθνές Δίκαιο στοχεύει στην ειρηνική και δίκαιη επίλυση των διεθνών διαφορών, προς αποφυγή Πολέμων και Συγκρούσεων, που κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές, (για όσους τις υπολογίζουν!), και διευκολύνει την συνεργασία και ευημερία των Κρατών και των λαών.
Αρκετοί Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, έχουν αποκτήσει Εθιμικό χαρακτήρα, και δεσμεύουν τους πάντες, με υποχρεωτικό/δεσμευτικό χαρακτήρα.
Όσα Κράτη ανήκουν στα Πολιτισμένα Έθνη, επιλέγουν ειρηνική επίλυση των διαφορών τους, και όχι ένοπλη βία. (Άρθρο 2 παρα. 3 του Χάρτη του ΟΗΕ και Διακήρυξη της Μανίλα 1982). Πώς συνάδει η συμπεριφορά της Τουρκίας με αυτή την υποχρέωση, που έχει καθεστώς Εθιμικού Δικαίου;
[ α) Παράνομη εισβολή στην Κύπρο το 1974 και παράνομη κατοχή περί το 1/3 της εδαφικής επικράτειας της χώρας, μέχρι σήμερα, β) απειλή πολέμου (casus belli) εναντίον της Ελλάδας, σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα της να επεκτείνει τα Χωρικά της Ύδατα στο Αιγαίο, από 6ν.μ. σε 12ν.μ., γ) Παράνομη εισβολή και κατοχή σημαντικού μέρους της επικράτειας της Συρίας, δ) Παράνομη εισβολή και κατοχή σημαντικού τμήματος της επικράτειας του Ιράκ, ε) Απειλές και έμμεση εμπόλεμη κατάσταση με την Αρμενία, στ) Πειρατικές εισβολές στις Υφαλοκρηπίδες/ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας, ζ) Παράνομη εμπλοκή στην Εμφύλια Διαμάχη στην Συρία, παραβιάζοντας Ψηφίσματα του ΟΗΕ και της ΕΕ, η) Διακήρυξη επεκτατικών/ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και προσπάθεια επιβολής τους, μέσω παράνομης ένοπλης βίας, (π.χ. Γαλάζια Θάλασσα, αναβίωση Οθωμανικής αυτοκρατορίας, απόκτηση ρόλου περιφερειακής Δύναμης, έλεγχος Ανατολικής Μεσογείου, κ.ο.κ.), θ) Καταπάτηση και επιδίωξη αναθεώρησης των Διεθνών Συνθηκών Ειρήνης και Καθορισμού Διεθνών Συνόρων, (π.χ. Συνθήκη της Λωζάνης, Συμφωνία Παρισίων, Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ.ο.κ.), ι) Θεωρητική υποστήριξη της Χιτλερικής προσέγγισης του “Ζωτικού Χώρου” και υλοποίηση αυτής της πολιτικής με πράξεις, μέσω ένοπλης βίας ή απειλών χρήσης βίας.
Όλες οι πιο πάνω, συστηματικές και μεθοδευμένες πολιτικές και πρακτικές, καταδεικνύουν, πέραν πάσης αμφιβολίας, τα εξής: Γεννιέται και αναπτύσσεται στην άμεση περιφέρεια της Ευρώπης, ένας νέος ναζιστικός και στυγνός ιμπεριαλιστικός παράγοντας, απειλώντας, με λόγους και, το χειρότερο, με πράξεις, την τοπική, περιφερειακή και διεθνή ειρήνη.
Δεν δικαιούνται, ούτε ο ΟΗΕ, μήτε η ΕΕ, και ασφαλώς ούτε ο χαμαιλεοντικός Οργανισμός Συλλογικής Ασφάλειας, το ΝΑΤΟ, να προσποιούνται ότι δεν έχουν επίγνωση όλων των πιο πάνω συστηματικών παραβιάσεων του Διεθνούς Κώδικα Συμπεριφοράς που εγκαθίδρυσε η Διεθνής Κοινωνία, μετά τις τραγικές ανθρωποθυσίες των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Το αυγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί! Οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα, διότι θα φέρουν την ευθύνη υπόθαλψης της εγκληματικής δράσης ενός νέου, και μάλιστα, κρυπτο-φανταμενταλιστή ισλαμιστή, Φύρερ.
“Pacta sunt servanda”, αποτελεί έναν από τους θεμελιωδέστερους Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, που σημαίνει ότι, οι Διεθνείς Συμβατικές Υποχρεώσεις είναι σεβαστές/δεσμευτικές και δεν επιτρέπεται να αμφισβητούνται, πόσο μάλλον να αναθεωρούνται! (Ο κύριος Ερντογάν επιδιώκει δημοσίως αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αμφισβητεί την Συμφωνία των Παρισίων, Παραβίασε τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης, Συμμαχίας και Εγγυήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αμφισβητεί τους Κανόνες του Εθιμικού Δικαίου που έλαβαν Συμβατική μορφή: Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, κ.ο.κ).
Η προσφυγή σε αντιφατικές εφαρμογές των Κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, καταδεικνύει την έλλειψη σεβασμού και σοβαρότητας έναντι της έννοιας νομοταγής, δημιουργώντας, μεταξύ άλλων, ασυνέπεια, αφερεγγυότητα και κακοπιστία έναντι της διεθνούς εικόνας μιας χώρας: α) Η Τουρκία ανακήρυξε 12 ν.μ. Χωρική Θάλασσα στην Μαύρη Θάλασσα και στην Μεσόγειο, απαιτεί 6 ν. μ. στο Αιγαίο, β) Ισχυρίζεται ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία “εξέλειπε”, όμως επικαλείται τα δήθεν Εγγυητικά Δικαιώματα και δικαίωμα λόγου στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου, γ) Ισχυρίζεται ότι υπάρχει δήθεν “ανεξάρτητο ψευδοκράτος, η Τ.Δ.Β.Κ.” στα Κατεχόμενα, με δήθεν αυτοδύναμη εξουσία, όμως το στηρίζει μόνη σε ολόκληρη την Διεθνή Κοινότητα, μέσω στρατιωτικής παρουσίας 40.000 στρατιωτών, οικονομικής στήριξης, πολιτικής επιβολής, κατακλυσμού εποίκων και άμεσης παρέμβασης στα εσωτερικά των Τ/Κ!, δ) Εφαρμόζει την Μέση Γραμμή ως μέθοδο οριοθέτησης στην Μαύρη Θάλασσα, εναντιώνεται σε αυτή στο Αιγαίο και την Μεσόγειο, ε) Κατηγορεί άλλα Κράτη για εποικισμό, ενώ η ίδια, σε παραβίαση του Δικαίου του Πολέμου και με αποδεδειγμένα διεθνώς στοιχεία (Έκθεση Λάκσο και Κουκώ του Συμβουλίου της Ευρώπης), επιτελεί συστηματικά το Έγκλημα του Εποικισμού στην Κύπρο, στ) Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ 3212 της 1ης Νοεμβρίου 1974, η οποία καλεί για σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κ.Δ., υπέρ της οποίας ψήφισε και η Τουρκία και την οποία για 46 ολόκληρα χρόνια η ίδια η Τουρκία παραβιάζει, ζ) Επικαλείται θρησκευτικό πλουραλισμό και ηγείται μαζί με την Ισπανία του Διαθρησκευτικού Διαλόγου, και έχει βεβηλώσει κάθε θρησκευτικό μνημείο στα κατεχόμενα της Κύπρου, έχει αποψιλώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο κάθε διεθνώς και εθνικά αναγνωρισμένων τίτλων και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, και τολμά, δια στόματος Ερντογάν και Τσαβούσογλου, να διακηρύττει ότι κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη και άρα δικαιούται να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τέμενος! (Η Ουνέσκο, τι λέει επί του προκειμένου;).
Στο Κυπριακό, οι Συνθήκες Εγγυήσεων αναφέρουν ρητά τα εξής: α) Μιλούν για δράση από τις Εγγυήτριες Δυνάμεις και όχι για ένοπλη επέμβαση. Ούτως ή άλλως, η ένοπλη επέμβαση ή η άσκηση ενόπλου βίας απαγορεύεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ και το Εθιμικό Δίκαιο. β) Μιλούν για δράση, με αποκλειστικό σκοπό την επαναφορά της τάξης πραγμάτων που εγκαθίδρυσαν οι Συνθήκες. Η επαναφορά της Συνταγματικής Τάξης στην Κύπρο αποκαταστάθηκε μετά από 7 ημέρες από το Πραξικόπημα, στις 24 Ιουλίου 1974, και μόλις 4 ημέρες μετά την τουρκική εισβολή, όταν την εξουσία ανέλαβε, βάσει του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Βουλής Γλαύκος Κληρίδης. Η Τουρκία δήλωνε στα Ηνωμένα Έθνη ότι “παρενέβη” αποκλειστικά για την αποκατάσταση της προϋπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Σήμερα, η Τουρκία είναι ακόμα Κατέχουσα Δύναμη στην Κύπρο. γ) Δεν μπορεί να ισχυρίζεται η Τουρκία ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία έπαψε να υπάρχει από το 1963 και το 1974 να εισβάλλει με βάση τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης του 1960. Για τον ίδιο λόγο, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι, η Κ.Δ. δεν υφίσταται, όμως ότι έχει δικαιώματα ως Εγγυήτρια στην ΑΟΖ, όπως με μεγάλο θράσος επικαλέστηκε έναντι του Γάλλου Προέδρου Μακρόν.
Το Δίκαιο της Θάλασσας, κλάδος του Διεθνούς Δικαίου, κατοχυρώνει δικαιώματα για θαλάσσιες ζώνες, (Χωρικά Ύδατα, Υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και για τα νησιά. Ακόμα και οι βραχονησίδες έχουν αντίστοιχα δικαιώματα, εφόσον μπορούν να στηρίξουν αυτοδύναμα, ανθρώπινη κατοίκηση ή οικονομική δραστηριότητα. (Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλορίζου ανήκει σε αυτή την κατηγορία και μάλιστα η πλειοψηφία των συνθετικών του στοιχείων αποτελούν νησιά. Όσον αφορά τα Ίμια, ανήκουν στις βραχονησίδες που πληρούν τα κριτήρια για δικαιώματα σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες, με βάση το Εθιμικό Δίκαιο). Δεν δικαιούται η Τουρκία, μόνη σε ολόκληρο τον κόσμο, να αμφισβητεί τα δικαιώματα των νησιών.
Η Τουρκία, αποτελεί δραματική εξαίρεση, στην παγκόσμια αποδοχή της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, η οποία σημειωτέον, ενσωματώνει στην πλειοψηφία των διατάξεών της Εθιμικό Δίκαιο. Ακόμα και οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, που δεν επικύρωσαν την Σύμβαση, εφαρμόζουν την πλειοψηφία των Κανόνων της, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων για τα δικαιώματα των νησιών και τις πρόνοιες για την ΑΟΖ.
Τα Ψηφίσματα 541/83 και 550/84, χαρακτηρίζουν το ψευδοκράτος των κατεχομένων της Κύπρου, ως παράνομο, νομικά άκυρο και καλούν όλα τα Κράτη του ΟΗΕ (άρα, και την Τουρκία), να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος από την Κυπριακή Δημοκρατία, και ούτε καν να το βοηθήσουν/συνδράμουν με οιονδήποτε τρόπο. Άρα, η “Τ.Δ.Β.Κ.” είναι νομικά ανύπαρκτη και οι συναφείς επικλήσεις της Τουρκίας, για δήθεν δικαιώματα “λαού” για τους Τ/Κ, αποτελούν παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ, του Εθιμικού Δικαίου και των συγκεκριμένων Ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ!
Καταλήγοντας, για να μην αναφερθεί κανείς, στην σωρεία άλλων παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία, σημειώνονται τα ακόλουθα:
Εάν ο κύριος Ερντογάν, πράγματι πιστεύει ότι, το Διεθνές Δίκαιο τον δικαιώνει σε όλα τα πιο πάνω, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, από του να δεχθεί προσφυγή για επίλυση όλων αυτών των ισχυρισμών και διεκδικήσεων, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Εάν αρνηθεί, τότε αποκαλύπτει ότι, προσποιείται ότι, δήθεν δρα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και φοβάται την ετυμηγορία του κύριου εφαρμοστή του Διεθνούς Δικαίου.
Οι δήθεν ισχυρισμοί, περί εκλιπούσας Κ.Δ. και για δήθεν δικαιώματα Κράτους για τα Κατεχόμενα, θα κριθούν από το πλέον αρμόδιο σώμα.
Κύριε Ερντογάν, επειδή σας αρέσουν οι μεγαλοστομίες, εάν πράγματι θεωρείτε την Τουρκία μεγάλο και νομοταγές Κράτος, αποδείξτε το, προσφεύγοντας για όλα τα πιο πάνω στην Χάγη. Εάν όχι, τότε αφήστε ήσυχο το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο έχει υποστεί τα πάνδεινα στα χέρια των επίσημων πολιτικών της χώρας σας, διαχρονικά.
Μακάρι να με διαψεύσετε!
ΠΗΓΗ infognomonpolitics
Δρ. Μιχάλης Σταυρινός, Πρέσβης ε.τ. και Διεθνολόγος
Aπό το infognomonpolitics
Επειδή, ο κύριος Ερντογάν, και οι περί αυτόν, αρέσκονται να επικαλούνται δημοσίως για τις διεθνείς δράσεις τους, στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, το Διεθνές Δίκαιο, παραποιώντας ή ακόμα παραβιάζοντας το συγκεκριμένο Δίκαιο παράφορα, θεώρησα υποχρέωσή μου, και έναντι των ιδίων, ώστε να μην μένουν αναπάντητες οι ανεδαφικές επικλήσεις τους, αλλά και έναντι των πολιτών της Κύπρου και της Ελλάδας, προκειμένου να γνωρίζουν τί πράγματι ο σημαντικός αυτός κλάδος του Δικαίου ορίζει, να καταγράψω τα πιο κάτω στοιχειώδη διδάγματα και Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου:
Το Διεθνές Δίκαιο αποτελεί ένα επίτευγμα της πολιτισμένης Διεθνούς Κοινότητας, με οικουμενική αποδοχή και εφαρμοζόμενο συνολικά, και όχι a la card!
Το Διεθνές Δίκαιο στοχεύει στην ειρηνική και δίκαιη επίλυση των διεθνών διαφορών, προς αποφυγή Πολέμων και Συγκρούσεων, που κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές, (για όσους τις υπολογίζουν!), και διευκολύνει την συνεργασία και ευημερία των Κρατών και των λαών.
Αρκετοί Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, έχουν αποκτήσει Εθιμικό χαρακτήρα, και δεσμεύουν τους πάντες, με υποχρεωτικό/δεσμευτικό χαρακτήρα.
Όσα Κράτη ανήκουν στα Πολιτισμένα Έθνη, επιλέγουν ειρηνική επίλυση των διαφορών τους, και όχι ένοπλη βία. (Άρθρο 2 παρα. 3 του Χάρτη του ΟΗΕ και Διακήρυξη της Μανίλα 1982). Πώς συνάδει η συμπεριφορά της Τουρκίας με αυτή την υποχρέωση, που έχει καθεστώς Εθιμικού Δικαίου;
[ α) Παράνομη εισβολή στην Κύπρο το 1974 και παράνομη κατοχή περί το 1/3 της εδαφικής επικράτειας της χώρας, μέχρι σήμερα, β) απειλή πολέμου (casus belli) εναντίον της Ελλάδας, σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα της να επεκτείνει τα Χωρικά της Ύδατα στο Αιγαίο, από 6ν.μ. σε 12ν.μ., γ) Παράνομη εισβολή και κατοχή σημαντικού μέρους της επικράτειας της Συρίας, δ) Παράνομη εισβολή και κατοχή σημαντικού τμήματος της επικράτειας του Ιράκ, ε) Απειλές και έμμεση εμπόλεμη κατάσταση με την Αρμενία, στ) Πειρατικές εισβολές στις Υφαλοκρηπίδες/ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας, ζ) Παράνομη εμπλοκή στην Εμφύλια Διαμάχη στην Συρία, παραβιάζοντας Ψηφίσματα του ΟΗΕ και της ΕΕ, η) Διακήρυξη επεκτατικών/ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και προσπάθεια επιβολής τους, μέσω παράνομης ένοπλης βίας, (π.χ. Γαλάζια Θάλασσα, αναβίωση Οθωμανικής αυτοκρατορίας, απόκτηση ρόλου περιφερειακής Δύναμης, έλεγχος Ανατολικής Μεσογείου, κ.ο.κ.), θ) Καταπάτηση και επιδίωξη αναθεώρησης των Διεθνών Συνθηκών Ειρήνης και Καθορισμού Διεθνών Συνόρων, (π.χ. Συνθήκη της Λωζάνης, Συμφωνία Παρισίων, Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ.ο.κ.), ι) Θεωρητική υποστήριξη της Χιτλερικής προσέγγισης του “Ζωτικού Χώρου” και υλοποίηση αυτής της πολιτικής με πράξεις, μέσω ένοπλης βίας ή απειλών χρήσης βίας.
Όλες οι πιο πάνω, συστηματικές και μεθοδευμένες πολιτικές και πρακτικές, καταδεικνύουν, πέραν πάσης αμφιβολίας, τα εξής: Γεννιέται και αναπτύσσεται στην άμεση περιφέρεια της Ευρώπης, ένας νέος ναζιστικός και στυγνός ιμπεριαλιστικός παράγοντας, απειλώντας, με λόγους και, το χειρότερο, με πράξεις, την τοπική, περιφερειακή και διεθνή ειρήνη.
Δεν δικαιούνται, ούτε ο ΟΗΕ, μήτε η ΕΕ, και ασφαλώς ούτε ο χαμαιλεοντικός Οργανισμός Συλλογικής Ασφάλειας, το ΝΑΤΟ, να προσποιούνται ότι δεν έχουν επίγνωση όλων των πιο πάνω συστηματικών παραβιάσεων του Διεθνούς Κώδικα Συμπεριφοράς που εγκαθίδρυσε η Διεθνής Κοινωνία, μετά τις τραγικές ανθρωποθυσίες των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Το αυγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί! Οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα, διότι θα φέρουν την ευθύνη υπόθαλψης της εγκληματικής δράσης ενός νέου, και μάλιστα, κρυπτο-φανταμενταλιστή ισλαμιστή, Φύρερ.
“Pacta sunt servanda”, αποτελεί έναν από τους θεμελιωδέστερους Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, που σημαίνει ότι, οι Διεθνείς Συμβατικές Υποχρεώσεις είναι σεβαστές/δεσμευτικές και δεν επιτρέπεται να αμφισβητούνται, πόσο μάλλον να αναθεωρούνται! (Ο κύριος Ερντογάν επιδιώκει δημοσίως αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αμφισβητεί την Συμφωνία των Παρισίων, Παραβίασε τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης, Συμμαχίας και Εγγυήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αμφισβητεί τους Κανόνες του Εθιμικού Δικαίου που έλαβαν Συμβατική μορφή: Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, κ.ο.κ).
Η προσφυγή σε αντιφατικές εφαρμογές των Κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, καταδεικνύει την έλλειψη σεβασμού και σοβαρότητας έναντι της έννοιας νομοταγής, δημιουργώντας, μεταξύ άλλων, ασυνέπεια, αφερεγγυότητα και κακοπιστία έναντι της διεθνούς εικόνας μιας χώρας: α) Η Τουρκία ανακήρυξε 12 ν.μ. Χωρική Θάλασσα στην Μαύρη Θάλασσα και στην Μεσόγειο, απαιτεί 6 ν. μ. στο Αιγαίο, β) Ισχυρίζεται ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία “εξέλειπε”, όμως επικαλείται τα δήθεν Εγγυητικά Δικαιώματα και δικαίωμα λόγου στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου, γ) Ισχυρίζεται ότι υπάρχει δήθεν “ανεξάρτητο ψευδοκράτος, η Τ.Δ.Β.Κ.” στα Κατεχόμενα, με δήθεν αυτοδύναμη εξουσία, όμως το στηρίζει μόνη σε ολόκληρη την Διεθνή Κοινότητα, μέσω στρατιωτικής παρουσίας 40.000 στρατιωτών, οικονομικής στήριξης, πολιτικής επιβολής, κατακλυσμού εποίκων και άμεσης παρέμβασης στα εσωτερικά των Τ/Κ!, δ) Εφαρμόζει την Μέση Γραμμή ως μέθοδο οριοθέτησης στην Μαύρη Θάλασσα, εναντιώνεται σε αυτή στο Αιγαίο και την Μεσόγειο, ε) Κατηγορεί άλλα Κράτη για εποικισμό, ενώ η ίδια, σε παραβίαση του Δικαίου του Πολέμου και με αποδεδειγμένα διεθνώς στοιχεία (Έκθεση Λάκσο και Κουκώ του Συμβουλίου της Ευρώπης), επιτελεί συστηματικά το Έγκλημα του Εποικισμού στην Κύπρο, στ) Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ 3212 της 1ης Νοεμβρίου 1974, η οποία καλεί για σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κ.Δ., υπέρ της οποίας ψήφισε και η Τουρκία και την οποία για 46 ολόκληρα χρόνια η ίδια η Τουρκία παραβιάζει, ζ) Επικαλείται θρησκευτικό πλουραλισμό και ηγείται μαζί με την Ισπανία του Διαθρησκευτικού Διαλόγου, και έχει βεβηλώσει κάθε θρησκευτικό μνημείο στα κατεχόμενα της Κύπρου, έχει αποψιλώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο κάθε διεθνώς και εθνικά αναγνωρισμένων τίτλων και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, και τολμά, δια στόματος Ερντογάν και Τσαβούσογλου, να διακηρύττει ότι κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη και άρα δικαιούται να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τέμενος! (Η Ουνέσκο, τι λέει επί του προκειμένου;).
Στο Κυπριακό, οι Συνθήκες Εγγυήσεων αναφέρουν ρητά τα εξής: α) Μιλούν για δράση από τις Εγγυήτριες Δυνάμεις και όχι για ένοπλη επέμβαση. Ούτως ή άλλως, η ένοπλη επέμβαση ή η άσκηση ενόπλου βίας απαγορεύεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ και το Εθιμικό Δίκαιο. β) Μιλούν για δράση, με αποκλειστικό σκοπό την επαναφορά της τάξης πραγμάτων που εγκαθίδρυσαν οι Συνθήκες. Η επαναφορά της Συνταγματικής Τάξης στην Κύπρο αποκαταστάθηκε μετά από 7 ημέρες από το Πραξικόπημα, στις 24 Ιουλίου 1974, και μόλις 4 ημέρες μετά την τουρκική εισβολή, όταν την εξουσία ανέλαβε, βάσει του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Βουλής Γλαύκος Κληρίδης. Η Τουρκία δήλωνε στα Ηνωμένα Έθνη ότι “παρενέβη” αποκλειστικά για την αποκατάσταση της προϋπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Σήμερα, η Τουρκία είναι ακόμα Κατέχουσα Δύναμη στην Κύπρο. γ) Δεν μπορεί να ισχυρίζεται η Τουρκία ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία έπαψε να υπάρχει από το 1963 και το 1974 να εισβάλλει με βάση τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης του 1960. Για τον ίδιο λόγο, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι, η Κ.Δ. δεν υφίσταται, όμως ότι έχει δικαιώματα ως Εγγυήτρια στην ΑΟΖ, όπως με μεγάλο θράσος επικαλέστηκε έναντι του Γάλλου Προέδρου Μακρόν.
Το Δίκαιο της Θάλασσας, κλάδος του Διεθνούς Δικαίου, κατοχυρώνει δικαιώματα για θαλάσσιες ζώνες, (Χωρικά Ύδατα, Υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και για τα νησιά. Ακόμα και οι βραχονησίδες έχουν αντίστοιχα δικαιώματα, εφόσον μπορούν να στηρίξουν αυτοδύναμα, ανθρώπινη κατοίκηση ή οικονομική δραστηριότητα. (Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλορίζου ανήκει σε αυτή την κατηγορία και μάλιστα η πλειοψηφία των συνθετικών του στοιχείων αποτελούν νησιά. Όσον αφορά τα Ίμια, ανήκουν στις βραχονησίδες που πληρούν τα κριτήρια για δικαιώματα σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες, με βάση το Εθιμικό Δίκαιο). Δεν δικαιούται η Τουρκία, μόνη σε ολόκληρο τον κόσμο, να αμφισβητεί τα δικαιώματα των νησιών.
Η Τουρκία, αποτελεί δραματική εξαίρεση, στην παγκόσμια αποδοχή της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, η οποία σημειωτέον, ενσωματώνει στην πλειοψηφία των διατάξεών της Εθιμικό Δίκαιο. Ακόμα και οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, που δεν επικύρωσαν την Σύμβαση, εφαρμόζουν την πλειοψηφία των Κανόνων της, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων για τα δικαιώματα των νησιών και τις πρόνοιες για την ΑΟΖ.
Τα Ψηφίσματα 541/83 και 550/84, χαρακτηρίζουν το ψευδοκράτος των κατεχομένων της Κύπρου, ως παράνομο, νομικά άκυρο και καλούν όλα τα Κράτη του ΟΗΕ (άρα, και την Τουρκία), να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος από την Κυπριακή Δημοκρατία, και ούτε καν να το βοηθήσουν/συνδράμουν με οιονδήποτε τρόπο. Άρα, η “Τ.Δ.Β.Κ.” είναι νομικά ανύπαρκτη και οι συναφείς επικλήσεις της Τουρκίας, για δήθεν δικαιώματα “λαού” για τους Τ/Κ, αποτελούν παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ, του Εθιμικού Δικαίου και των συγκεκριμένων Ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ!
Καταλήγοντας, για να μην αναφερθεί κανείς, στην σωρεία άλλων παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία, σημειώνονται τα ακόλουθα:
Εάν ο κύριος Ερντογάν, πράγματι πιστεύει ότι, το Διεθνές Δίκαιο τον δικαιώνει σε όλα τα πιο πάνω, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, από του να δεχθεί προσφυγή για επίλυση όλων αυτών των ισχυρισμών και διεκδικήσεων, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Εάν αρνηθεί, τότε αποκαλύπτει ότι, προσποιείται ότι, δήθεν δρα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και φοβάται την ετυμηγορία του κύριου εφαρμοστή του Διεθνούς Δικαίου.
Οι δήθεν ισχυρισμοί, περί εκλιπούσας Κ.Δ. και για δήθεν δικαιώματα Κράτους για τα Κατεχόμενα, θα κριθούν από το πλέον αρμόδιο σώμα.
Κύριε Ερντογάν, επειδή σας αρέσουν οι μεγαλοστομίες, εάν πράγματι θεωρείτε την Τουρκία μεγάλο και νομοταγές Κράτος, αποδείξτε το, προσφεύγοντας για όλα τα πιο πάνω στην Χάγη. Εάν όχι, τότε αφήστε ήσυχο το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο έχει υποστεί τα πάνδεινα στα χέρια των επίσημων πολιτικών της χώρας σας, διαχρονικά.
Μακάρι να με διαψεύσετε!
ΠΗΓΗ infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου