Ήταν ξημερώματα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1687, όταν ο Βενετός Φρατζέσκο Μοροζίνι πήρε την απόφαση πως για να αναγκάσει τους Τούρκους να εγκαταλείψουν την Αθήνα ένας και μόνο τρόπος υπήρχε: Να βομβαρδίσει το Κάστρο της, που δεν ήταν άλλο από τον Παρθενώνα. Και το μνημείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού παραδόθηκε στις ορέξεις δυο ξένων δυνάμεων που αντιμάχονταν σε ξένο έδαφος!
Οι δυο μεγάλες δυνάμεις της εποχής, η ισχυρή Δημοκρατία της Βενετίας, και η Οθωμανική Αυτοκρατορία ανταγωνίζονταν για τον έλεγχο των εμπορικών οδών της Ανατολικής Μεσογείου. Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο δυνάμεων διήρκεσε συνολικά πάνω από τρεις αιώνες από το 1422 ως το 1718. Όλες οι συγκρούσεις συμπεριλάμβαναν ελληνικά εδάφη, αφού η Ελλάδα βρισκόταν στη μέση εκείνων των πολύτιμων και διαφιλονικούμενων εμπορικών οδών.
Η αρχή του τέλος της Ακρόπολης
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1687, ο βενετικός στόλος έφτασε στον Πειραιά, υπό τις διαταγές του στρατηγού Φραντσέσκο Μοροζίνι και του σουηδού διοικητή των μισθοφορικών μονάδων κόμη Otto Wilhelm von Königsmarck. Η στρατιά στρατοπέδευσε γύρω από την Αθήνα,
που τότε είχε περίπου δέκα χιλιάδες κατοίκους. Πολλοί από τους
μουσουλμάνους είχαν προλάβει να διαφύγουν. Οι υπόλοιποι κλείστηκαν στο
κάστρο, δηλαδή την Ακρόπολη. Ο Παρθενώνας είχε χάσει την αρχική του
μορφή: Είχε λειτουργήσει επί αιώνες ως χριστιανική εκκλησία, τώρα ως
τζαμί. Το Ερέχθειο, είχε μετατραπεί σε κατοικία του τούρκου διοικητή της πόλης και του χαρεμιού του.
Οι
Οθωμανοί είχαν θεωρήσει ότι ο Παρθενώνας ήταν το ασφαλέστερο μέρος για
την αποθήκευση του πιο επικίνδυνου υλικού στο κάστρο, της πυρίτιδας.
Ή
νύχτα είχε πανσέληνο. Το κανόνι του Μοροζίνι τράνταξε τον τόπο και δυο
μπάλες έφυγαν για να συντρίψουν Ιστορία πάνω από 2000 χρόνων! Κατά τη
διάρκεια του βομβαρδισμού το βράδυ της 26ης προς 27η Σπετεμβρίου, δύο
εκρηκτικές βόμβες διαπέρασαν την οροφή από κάποιο άνοιγμα και η ανάφλεξη
της πυρίτιδας είχε ως αποτέλεσμα ισχυρότατη έκρηξη. Ο ναός διαμελίστηκε και το θαυμαστό κτίσμα της κλασικής τέχνης έγινε κομμάτια!
Οι Βενετοί - σύμφωνα με πηγές - ξέσπασαν σε ζητωκραυγές! Από
την έκρηξη κατέρρευσαν ολοσχερώς οι τρεις από τους τέσσερις τοίχους του
σηκού και κατέπεσαν τα τρία πέμπτα από τα ανάγλυφα της ζωφόρου. Από τη
στέγη δεν έμεινε απολύτως τίποτε στη θέση του. Κατέπεσαν έξι κίονες της
νότιας πλευράς, οκτώ της βόρειας και ό,τι απέμεινε από την ανατολική
πρόσταση εκτός από έναν κίονα. Οι κίονες συμπαρέσυραν στην πτώση τους τα
τεράστια μάρμαρα των επιστυλίων, τα τρίγλυφα και τις μετόπες. Ολόκληρο
το κτίσμα υπέστη φοβερό κλονισμό. Όλη τη νύχτα καθώς και όλη την επομένη μέρα η Ακρόπολη καιγόταν!
Φεύγοντας μάλιστα προσπάθησε να πάρει μαζί του κάποια γλυπτά, αλλά καταστράφηκαν κατά την προσπάθεια μεταφοράς τους.
Πολύ κακό για το τίποτα...
Δύο
μέρες αργότερα η τουρκική φρουρά παραδόθηκε και η Αθήνα προστέθηκε στις
νέες Βενετικές κτήσεις. Ο Μοροζίνι δέχτηκε επαίνους από τη Γαληνοτάτη
Δημοκρατία!
Σε λίγους μήνες οι Βενετοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν
την Αθήνα υποχωρώντας στην Πελοπόννησο. Μαζί τους οι χριστιανοί κάτοικοι
της πόλης πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, φοβούμενοι τα αντίποινα των
Τούρκων. Η Ακρόπολη παρέμεινε στα χέρια τους μέχρι που την επισκέφτηκε ο
Τόμας Μπρους, 7ος Κόμης του Έλγιν…
ΠΗΓΗ ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου