Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Από το defence-point
Γράφαμε παλιότερα, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους για την επίτευξη συμφωνίας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, για την απόκτηση 20 τουλάχιστον μαχητικών τύπου Mirage 2000-9 από τα περισσότερα από 50 τέτοια μαχητικά που εξακολουθεί να διατηρεί σε υπηρεσία η Αεροπορία του μικρού αραβικού κράτους. Το νέο δεδομένο της αγοράς 80 Rafale F4, που ως είδηση έκανε το γύρο του κόσμου σαν αστραπή, είναι εξέλιξη που έρχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τα ελληνικά δυνητικά οφέλη. Πολύ πέρα από τα Mirage 2000-9…
Η πρώτη λοιπόν, και όχι κατ’ ανάγκη η σημαντικότερη, διάσταση της ανακοίνωσης της προμήθειας των Rafale F4, είναι αυτή. Η ενδεχόμενη αγορά μίας Μοίρας μαχητικών Mirage 2000-9 δηλαδή. Για την Ελλάδα, τις Ένοπλες Δυνάμεις της και την Πολεμική Αεροπορία ειδικά. Υπάρχουν όμως και άλλες διαστάσεις-προεκτάσεις με ελληνικό ενδιαφέρον. Οι οποίες έχουν (και πρέπει να έχουν…) ιδιαίτερη βαρύτητα και στόχευση. Ας τις δούμε μία προς μία.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που έχουν αποκαλυφθεί, τα πρώτα Rafale F4 θα παραδοθούν στην Αεροπορία των ΗΑΕ εντός του έτους 2026. Μιλάμε για χρονικό διάστημα τεσσάρων περίπου ετών από σήμερα. Σε αυτό το χρόνο εφόσον η Ελλάδα κατορθώσει να αποκτήσει τουλάχιστον 20 από τα υπό δεύτερο εκσυγχρονισμό Mirage 2000-9, πετυχαίνει πολλά και σημαντικά πράγματα με δυνητικά χαμηλό κόστος για την Πολεμική Αεροπορία και την ελληνική άμυνα. Ποια είναι αυτά;
Πρώτο και σημαντικότερο, στο πλαίσιο πάντα της πίστης στην διατήρηση της πολιτικής των δύο κύριων εξοπλιστικών πηγών, είναι η αύξηση του αριθμού των πολεμικών Μοιρών που διαθέτουν γαλλικά μαχητικά, από δύο σε τρεις. Σε μεγάλο βάθος χρόνου και με ό,τι αυτό συνεπάγεται:
1. Εκμετάλλευση των κοινών όπλων που αξιοποιούνται και θα αξιοποιηθούν τόσο στα Mirage 2000-5Mk.2, όσο και στα Rafale F3R. Που είναι κρίσιμα για την ελληνική αποτρεπτική ισχύ και διόλου ευκαταφρόνητα σε αριθμό. MICA EM και -IR, AM–39 Exocet, SCALP–EG και MICA EM/IR NG στο μέλλον. Αναφερόμαστε σε ένα ισχυρότατο οπλοστάσιο και ομοιογενές για τα επόμενα 20 έως 25 χρόνια.
2. Επίτευξη τεράστιων οικονομιών κλίμακας, δεδομένου ότι η Ελλάδα (μέσω της ΕΑΒ κυρίως) και η Πολεμική Αεροπορία, έχουν δυνατότητα 2ου και 3ου βαθμού συντήρησης για το Mirage 2000 και τα συστήματά του. Πράγμα που πέραν όλων των άλλων συνεπάγεται και μεγάλη επιχειρησιακή αυτονομία.
3. Τα Mirage 2000-9 των ΗΑΕ (δεν γνωρίζουμε αν σε όλα έχει αποδοθεί αυτή η δυνατότητα), έχουν πιστοποιηθεί για την αξιοποίηση του ατρακτιδίου στοχοποίησης SNIPER της Lockheed Martin. Κάτι που συνεπάγεται ότι η απόκτηση και αξιοποίηση του εν λόγω συστήματος για τα ελληνικά F-16V, θα μπορεί να “επεκταθεί” άμεσα και χωρίς κόστος και στα Mirage 2000-9.
Mirage 2000-9 με ατρακτίδιο στοχοποίησης Damocles (σε υπηρεσία στα ΗΑΕ ως Shehab). Στα μαχητικά αυτά πιστοποιήθηκε και το SNIPER της Lockheed Martin
H ένταξη του Rafale F4 σε υπηρεσία στην αεροπορία των ΗΑΕ, θα δώσει την ευκαιρία στην Πολεμική Αεροπορία να ενισχύσει περαιτέρω την διασυμμαχική συνεργασία και σχέση της τόσο με την Αεροπορία των ΗΑΕ, όσο και με αυτή της Αιγύπτου. Μπορεί με άλλα λόγια να λειτουργήσει ως φορέας παροχής εκπαίδευσης σε τακτικές και πολλά άλλα αντικείμενα, εκμεταλλευόμενη την τεράστια επιχειρησιακή εμπειρία που έχει αποκομίσει επί δεκαετίες ολόκληρες, αντιμετωπίζοντας την τουρκική απειλή και προκλητικότητα. Εμπειρία που δεν έχουν ούτε οι Γάλλοι ούτε κανείς άλλος, πέραν των Ισραηλινών. Μέσα από αυτή τη διαδικασία δε, μόνο οφέλη μπορεί να αποκομίσει.
F-16 Block 60 στην αεροπορική βάση της Σούδας στην πρόσφατη “ΜΕΔΟΥΣΑ”.
Η περαιτέρω ενδυνάμωση και ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας–ΗΑΕ μπορεί ξεκινώντας από τα -9 και τα Rafale να επεκταθεί και στον αμερικανικό βραχίονα. Στα F-16 και στα F–35 δηλαδή. Ακόμη και σε περίπτωση επομένως που η Ελλάδα δεν μπορέσει (ακόμη και λόγω ενδεχόμενης άρνησης των ΗΠΑ…) να πουλήσει τα F-16C/D Block 30 σε αναβαθμισμένη (Block 50M) μορφή, στα ΗΑΕ, προκειμένου η Αεροπορία του να τα αξιοποιήσει για εκπαιδευτικούς σκοπούς, κάτι που είχε συζητηθεί στο παρελθόν, θα μπορεί να αξιοποιήσει τα Block 30 και Block 50 (ως Block 50M), για να παρέχει εκπαίδευση σε ιπταμένους και τεχνικούς των ΗΑΕ και της Αιγύπτου.
H αραβική χερσόνησος καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό όχι μόνο τις ισορροπίες δυνάμεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, την ανατολική Μεσόγειο και τη βόρειο Αφρική, με βάση τις εξοπλιστικές κινήσεις και επιλογές χωρών όπως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ. Καθορίζει όπως σημειώσαμε και σε πρόσφατη ανάλυση μας και μία εξωτερική πολιτική από την οποία η Ελλάδα μόνο τεράστια οφέλη έχει να αποκομίσει. Μέσα από το έμψυχο δυναμικό της κυρίως και την τεχνογνωσία του.
Όπως η Σαουδική Αραβία κράτησε ανοικτή τη γραμμή παραγωγής του δικινητήριου F-15 στη δεκαετία του 2010, μέσω ενός προγράμματος – μαμούθ ύψους άνω των 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έτσι σήμερα και τα ΗΑΕ “ανακατεύουν την τράπουλα” σε παγκόσμιο επίπεδο, δίνοντας νέα πνοή στην κυριολεξία στο πρόγραμμα Rafale.
Πρόκειται για μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα και την Πολεμική Αεροπορία, αλλά και την εγχώρια αμυντική της βιομηχανία (κρατική και μη), που δεν πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτη. Αρκεί να γίνει αντιληπτή η τεράστια δυναμική που υπάρχει… Για όλους του λόγους που προαναφέρθηκαν.
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου