Ο «επιτήδειος ουδέτερος» και οι ευθύνες των δυτικών

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία υιοθετεί για μια ακόμη φορά το «κόλπο» του «επιτήδειου ουδέτερου», που αποτελεί μια στάση, που επιφέρει πολιτικά και οικονομικά κέρδη για την Άγκυρα. Στην κρίση στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του έχουν ανακοινώσει πως η Τουρκία δεν θα συμμετάσχει στις κυρώσεις, που αποφασίσθηκαν κατά της Μόσχας. Κι αυτό επειδή η Άγκυρα θεωρεί πως ενόψει του γεγονότος ότι, υποτίθεται, μεσολαβεί μεταξύ των δύο αντιμαχομένων κρατών, δεν μπορεί να τοποθετηθεί. Αν και είναι σαφές πως κρατώντας και τα δύο σχοινιά και έχοντας πολιτικά κι άλλα κέρδη από αυτό τον πόλεμο τοποθετείται.

ΚΑΙ δεν αρκεί που τηρεί αυτή την «επιτήδεια» στάση, η κατοχική δύναμη ασκεί και έντονη κριτική στους πάλαι ποτέ συμμάχους της, του ΝΑΤΟ ενώ η… οργή του Ερντογάν αφορά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Ερντογάν υιοθετεί μια τακτική, παλιά μεν αλλά επαναλαμβανόμενη, σύμφωνα με την οποία η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Γι' αυτό και έχει το θράσος να μιλά για δυο μέτρα και δυο σταθμά. Χωρίς περιστροφές και απευθυνόμενος στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. ζήτησε από αυτά να δείξουν «την ευαισθησία που δείχνετε για την Ουκρανία και για την Τουρκία. Ή θα βάλετε την Τουρκία στην ατζέντα όταν κάποιος κηρύξει πόλεμο και επιτεθεί στην Τουρκία;». Έκανε ένα ακόμη βήμα επικρίνοντας και το ΝΑΤΟ, λέγοντας πως «είμαστε μαζί, είμαστε σύμμαχοι. Τα εργαλεία, τον εξοπλισμό και τα πυρομαχικά που πρέπει να δώσετε στην Τουρκία, γιατί δεν τα δίνετε; Δεν το κάνουν. Περιμένετε να ξεσπάσει πόλεμος; Αυτό περιμένετε; Δεν είναι ειλικρινείς. Τα μέλη του ΝΑΤΟ είναι μόνο λόγια, τα μέλη της ΕΕ είναι επίσης μόνο λόγια».

ΤΙ κάνει η Τουρκία; Επειδή επιλέγει να μην προχωρήσει στην υιοθέτηση κυρώσεων κατά της Ρωσίας, προχωρεί σε επιθέσεις κατά της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι… αδικείται. Εάν είναι δυνατόν, μια χώρα, που είναι συνεχώς σε επιθετική διάταξη και επιβάλλει, χωρίς κόστος, τις πολιτικές της διά της ισχύος, να προβάλλει την εικόνα της «διωκόμενης». Αλλά ποιος ευθύνεται, άραγε, για τη στάση αυτή της Άγκυρας; Και η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σοβαρές ευθύνες για τη στάση ανοχής, που τηρούν έναντι της κατοχικής Τουρκίας. Για την πολιτική του κατευνασμού, που υιοθετούν διαχρονικά. Έχουν αποθρασύνει την Τουρκία, τον Ερντογάν και προφανώς κάποια στιγμή θα τους βρουν μπροστά τους. Έχουν ευθύνες για την αποθράσυνση της κατοχικής δύναμης. Ακόμη και σήμερα, που το καθεστώς της Άγκυρας δεν ακολουθεί τις συλλογικές αποφάσεις, δεν επικρίνεται. Αντίθετα, θεωρείται πως είναι ένας «χρήσιμος» σύμμαχος στη μεγάλη προσπάθεια.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ με τη στάση της, του «επιτήδειου ουδέτερου», συμβάλλει επί της ουσίας στην αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής. Κι αυτό προφανώς και το αντιλαμβάνονται οι μεγάλοι παίκτες, αλλά φαίνεται πως ανέχονται τη στάση της Άγκυρας. Σε μια κρίση που ενίοτε υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, η Τουρκία θέλει να έχει κέρδη. Δεν θέλει και δεν έχει κόστος, για μια ακόμη φορά. 

ΠΗΓΗ philenews