ΡΕΠΟΡΤΑΖ Γ.Σ, HELLAS JOURNAL
Τα όσα προκλητικά πράττει η Τουρκία με τις νέες πονηριές της στην Μεσόγειο, δείχνουν κάτι πολύ σαφές στο Επιτελείο,πως οτιδήποτε απαιτηθεί στο μέλλον έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με το ναυτικό αγώνα.
Είναι σαφές πως σ’ ένα πεδίο, αρκετά μακριά από το χερσαίο έδαφος, καταμεσής του Λιβυκού πελάγους τα σύγχρονα «ξύλινα τείχη» είναι αυτά που πρόκειται να πρωταγωνιστήσουν, ιδίως στο ενδεχόμενο που οι γείτονές μας θελήσουν να κάνουν το προκλητικό βήμα ενάντια στην Ελληνική κυριαρχία.
Τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων ήδη προετοιμάζουν τα πλοία του στόλου ώστε αυτά να μπορέσουν ν’ ανταποκριθούν σε μια πολύμηνη κρίση.
Το Πολεμικό Ναυτικό και τα πληρώματα των μονάδων κρούσης είναι αυτά που καλούνται να υψώσουν το πλωτό τείχος, εφόσον απαιτηθεί, απέναντι στις αιτιάσεις της Άγκυρας στο πεδίο.
Οι Τούρκοι γνωρίζουν πως η Αθήνα βαδίζει- σε αντίθεση με αυτούς- στην οδό του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της θάλασσας και αυτό θα θελήσουν να το εκμεταλλευτούν, αν και σύμφωνα με τη δήλωση του πρωθυπουργού οι κόκκινες γραμμές σπάνε όταν παραβιάζεται η κυριαρχία.
Και για πολλούς στα Επιτελεία το βήμα αυτό η Άγκυρα θα το επιδιώξει διότι θέλει να πάρει κάτιαπό το πεδίο με την Ελλάδα και ταυτόχρονα να εκβιάσει τις «μεγάλες δυνάμεις» για την αποστροφή τους από την αναγνώριση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης στην ευρύτερη περιοχή.
Πηγές εκτιμούν ότι το επόμενο βήμα πιθανά να καθυστερήσει, όχι για να σχεδιαστεί με τον καλύτερα για την Τουρκία τρόπο, αλλά επειδή η Άγκυρα πρέπει να φορέσει το γνωστό προσωπείο του «καλού γείτονα», μήπως καταφέρει και αποσπάσει κάτι θετικό που έχει να κάνει με τα F-16 Viperπου ζητά από τις ΗΠΑ.
Υπάρχουν όμως και πηγές που σημειώνουν πως η Τουρκία βιάζεται να δημιουργήσει τετελεσμένα και κυρίως πριν η Ελλάδα και το Πολεμικό Ναυτικό αποκτήσουν νέες ισχυρότατες μονάδες, ικανές ν’ ανταπεξέλθουν σε όλα τα σενάρια ναυτικού πολέμου στην ανοιχτή θάλασσα της Μεσογείου.
Και επειδή ακριβώς η Τουρκία για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια δείχνει την προτίμηση τηςστο ανοιχτό πεδίο, οι πάντες στο Επιτελείο αντιλαμβάνονται τους λόγους για τους οποίους κινείται εκεί, πέραν βεβαίως του ενδιαφέροντος για τις σεισμογραφικές έρευνες και τις γεωτρήσεις, ώστε να τις «μαρκάρει» δηλώντας πως της ανήκουν.
Το timing για σύγχρονες πλώρες…
Το Πολεμικό Ναυτικό έχει ήδη συσσωρευμένη της εμπειρία του 2020, όταν το OrucReisέφτασε σχεδόν στο όριο των 6 ναυτικών μιλίων από το Καστελόριζο. Η αντιμετώπιση της τουρκικής μίνι αρμάδας και του σεισμογραφικού άλλαζε λεπτό με λεπτό και στην περίπτωση που απαιτούνταν απελευθέρωση κανόνων εμπλοκής ήταν μια απόφαση της πολιτικής ηγεσίας. Παρ’ όλα αυτά δεν ήταν λίγες οι φορές που τα τουρκικά μέσα μετέφεραν «καταγγελίες» ότι τα πληρώματα του πολεμικού ναυτικού πρέσαραν τα δικά τους καράβια που παραβίαζαν κατάφορα την κυριαρχία της Ελλάδας.
Παράλληλα η εμπειρία του 2020, μετά από δυο χρόνια διαρκών προκλήσεων βρίσκει τον Ελληνικό στόλο ίδιο. Μπορεί να έχουν παραγγελθεί οι νέες ψηφιακές φρεγάτες κλάσης «ΚΙΜΩΝ», όμως αυτές είναι εύλογο πως δεν θα βρεθούν στο πεδίο απέναντι στα τουρκικά πλοία.
«Χρειαζόμαστε πλώρες» λένε με νόημα στρατιωτικές πηγές, οι οποίες ξεκαθαρίζουν ότι πλώρη από πλώρη διαφέρει. Και σε καμία περίπτωση οι πλώρες που έχει ζητήσει το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχουν καμία σχέση με ορισμένες που προτείνονται και θα προσθέσουν αντί να λύσουν προβλήματα στον καταπονημένο στόλο.
Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι το Πολεμικό Ναυτικό έχει ανάγκη από πραγματική ενίσχυση με τις μονάδες που επιλέγουν οι ίδιοι οι χρήστες. Και το timingμε φόντο τις προκλήσεις της γείτονος είναι το πλέον κατάλληλο για άμεσες αποφάσεις, ακόμη κι αν τα νέα πλοία δεν θα «πολεμήσουν» αυτή τη φορά…
ΠΗΓΗ hellasjournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου