ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ της Αεροπορίας και του Ναυτικού… όταν η ευκολία με την οποία λέμε ότι “τα πετάμε” εκπλήσσει

Χρειάζονται νέα ελικόπτερα, Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό; Πρέπει κατά προτεραιότητα να συντηρήσουν και να επαναδιαθέσουν στις πτήσεις αυτά που ήδη έχουν… Ειπώθηκε και γράφτηκε το τελευταίο διάστημα, ότι τα περισσότερα από 30 UH-60M που σχεδιάζει να αγοράσει η Ελλάδα, τα 10 τουλάχιστον θα είναι διαμόρφωσης ειδικών επιχειρήσεων από πλευράς εξοπλισμού αποστολής και θα παραδοθούν στην Πολεμική Αεροπορία με σκοπό να αντικαταστήσουν τα Super Puma στο ρόλο Combat SAR. Γνωρίζουμε ότι η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ διαθεσιμότητα και τιμή για τα UH-60M (P&A). Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός και σε τι ακριβώς αποσκοπεί. Γιατί ο εξοπλισμός των Super Puma δείχνει να είναι επαρκής για τον συγκεκριμένο ρόλο.

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Τα οκτώ AS332C1 της 384 ΜΕΔ (Μοίρα Έρευνας και Διάσωσης) που αγοράστηκαν στο παρελθόν για

τη διενέργεια αποστολών SAR και Combat SAR, είναι εξοπλισμένα με πυργίσκους ηλεκτροοπτικών στο ρύγχος, ειδικές βάσεις στις θύρες για την προσαρμογή πολυβόλων, πλωτήρες, βαρούλκο ανύψωσης φορτίου, ειδικό φωτισμό καμπίνας και πιλοτηρίου συμβατό με τη χρήση διοπτρών νυχτερινής όρασης (NVG) και πολλά παραμένουν καθηλωμένα εδώ και χρόνια, λόγω αδυναμίας υποστήριξης και συντήρησης. Ποιος αποφασίζει τα ελικόπτερα αυτά να απαξιωθούν και να αντικατασταθούν από καινούρια, για την αγορά των οποίων απαιτούνται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ή δολάρια;

Το πιλοτήριο ενός AS332C1 Super Puma σε νυχτερινή εκπαιδευτική αποστολή Combat SAR. Ας τη μελετήσουν όσοι επιμένουν φανατικά ότι τα ελικόπτερα που -καλώς ή κακώς- έχει στο οπλοστάσιο η Πολεμική Αεροπορία, είναι ακατάλληλα για τον ρόλο

Ο αριθμός τους είναι επαρκέστατος για CSAR αποστολές εφόσον υπογραφεί σύμβαση εν συνεχεία υποστήριξής τους (FOS). Αν η Πολεμική Αεροπορία χρειαστεί περισσότερα Combat SAR ελικόπτερα, μπορεί κάλλιστα να συνεργαστεί με την Αεροπορία Στρατού προς αξιοποίηση των τεσσάρων ΝΗ-90 διαμόρφωσης ειδικών επιχειρήσεων που θα παραληφθούν, στον ρόλο αυτό… Διακλαδικότητα δεν ευαγγελιζόμαστε τόσα χρόνια; Ιδού άλλη μία ευκαιρία, άλλο ένα πεδίο συνεργασίας λαμπρόν.

Στο πλαίσιο της ίδιας φιλοσοφίας, στις αποστολές SAR (Search And Rescue) στα τέσσερα AS3322C1 Super Puma του Λιμενικού Σώματος που αξιοποιούνται επιχειρησιακά σε συνεργασία με την Πολεμική Αεροπορία από το τέλος της δεκαετίας του ΄90, μπορούν να προστεθούν και τα έξι επίσης δικινητήρια και επαρκέστατα εξοπλισμένα για το ρόλο αυτό, AS365N3 Dauphin II. Τα οποία μπορούν με αξιώσεις να καλύψουν το χώρο τόσο του Ιονίου Πελάγους όσο και της Κρήτης.

MH65D και MH60T

Ελικόπτερα τέτοιου τύπου (ΗΗ-65/ΜΗ-65) βρίσκονται σε υπηρεσία στην Ακτοφυλακή των ΗΠΑ (US Coast Guard) από το 1985 μέχρι σήμερα, αδιάκοπα. Αρχικά είχαν εξοπλιστεί με αμερικανικούς κινητήρες (Lycoming LTS101-750B-2), η απόδοση των οποίων κρίθηκε απογοητευτική με αποτέλεσμα να αντικατασταθούν από τον Turbomeca Ariel 2C2-CG. Η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ αρνείται να τα αντικαταστήσει, παρόλο που έχει αποκτήσει το βαρύτερο και ανώτερων επιδόσεων ΗΗ-60/ΜΗ-60JT Jayhawk. H Ελλάδα γιατί αρνείται από το 2004 που παρέλαβε τα Dauphin II, να τα αξιοποιήσει στο ρόλο αυτό; Μέσα από μία συνεργασία Λ.Σ/ΕΛ.ΑΚΤ και Πολεμικής Αεροπορίας, όπως στην περίπτωση των Super Puma;

Dauphin II – Λιμενικό Σώμα / Ελληνική Ακτοφυλακή

Η 358 ΜΕΔ της Πολεμικής Αεροπορίας που όπως και η 384 ανήκει στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα, σήμερα επιχειρεί με 10 περίπου απαρχαιωμένα UH-1H/AB-205A/A1 και ένα μόλις Agusta A-109. Τα πρώτα μπορούν να αντικατασταθούν από τα εννέα δικινητήρια AB212 του Πολεμικού Ναυτικού (εφτά AB-212ASW και δύο AB-212EW), μαζί με άλλα πέντε ελικόπτερα του ίδιου τύπου που αξιοποιούνται σε ρόλο VIP. Ένα της Αεροπορίας Στρατού και τέσσερα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Τα 14 αυτά ελικόπτερα μπορούν να αναβαθμιστούν σε μία κοινή διαμόρφωση SAR, έρευνας και διάσωσης και μεταφοράς ασθενών και τραυματιών (MEDEVAC) και να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες για πολλά ακόμα χρόνια. Ισπανία και Αυστρία έχουν ήδη επιλέξει αυτή τη λύση, επενδύοντας περί τα τρία εκατομμύρια ευρώ ανά μονάδα για να τα εξοπλίσουν με σύγχρονα ηλεκτρονικά πτήσης και αποστολής, καθώς και πυργίσκους ηλεκτροοπτικών συστημάτων για να παρατείνουν την επιχειρησιακή τους ζωή για 15 έως 20 ακόμα χρόνια! Εμείς από που και έως πού δεν ασχολούμαστε με το να τα εκσυγχρονίσουμε και συζητάμε ελαφρά τη καρδία να τα πετάξουμε (όχι στον αέρα); Μας περισσεύουν τα τεράστια κονδύλια που απαιτούνται για την αγορά καινούριων;

Πολεμικό Ναυτικό – Ανάγκη αναβάθμισης Aegean Hawk
Και σε αυτό το ζήτημα η λογική είναι ίδια, κι ας μην υιοθετήθηκε μέχρι τώρα. Την περασμένη δεκαετία και χωρίς την παραμικρή απόπειρα συνολικού σχεδιασμού, συνολικής εκτίμησης και κάλυψης των υφιστάμενων αναγκών δηλαδή, ανακοινώθηκε η αγορά τεσσάρων ελικοπτέρων MH-60R ναυτικής συνεργασίας και ανθυποβρυχιακών αποστολών. Σε κάθε περίπτωση κορυφαίων δυνατοτήτων. Όμως και τότε ήταν ήταν γνωστή η ανάγκη αγοράς μέσου μεταφορικού ελικοπτέρου για την Αεροπορία Στρατού Για ποιόν λόγο επελέγη άλλη μια αποσπασματική διαδικασία και δεν μπορούσε τότε να προωθηθεί ταυτόχρονα αίτημα για παράλληλη αγορά MH-60R και UH-60M, με στόχο την εξασφάλιση βιομηχανικού έργου και υπηρεσιών υποστήριξης;

Σε μία περίοδο που ο κρίσιμος χρόνος για τον ΕΜΖ (Εκσυγχρονισμό Μέσης Ζωής) των φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ είχε ήδη παρέλθει στο δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας 2010-2020, ξαφνικά ανακοινώθηκε η αγορά των τεσσάρων MH-60R, που λίγο αργότερα έγιναν εφτά με το κόστος του εν λόγω προγράμματος να ανέρχεται σε 600 εκατομμύρια δολάρια, ενώ πλέον γίνεται λόγος και για αγορά τριών ακόμα.

Όλα αυτά με πρόσχημα το χαμηλό κόστος και τον περιορισμένο χρόνο παράδοσης, χωρίς να διερευνηθεί καν το ενδεχόμενο εκσυγχρονισμού των οκτώ παλιών S70B-6 και των τριών νεότερων S70B Lot 1 Group 2. Για την απουσία συνολικού σχεδιασμού και προτεραιοποίησης στο κρατικό επίπεδο, προφανώς δεν μπορεί να μας φταίει η τάδε ή η δείνα εταιρία. Ας μην αναζητούμε διαρκώς δικαιολογίες για την αδυναμία ή απροθυμία αντιμετώπισης των ανίατων παθογενειών.

 S70B και AB212

Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια. Ακόμα κι αν ένας εκσυγχρονισμός από την πλευρά του κατασκευαστή δεν είναι εφικτός, το Πολεμικό Ναυτικό μπορεί κάλλιστα να αναζητήσει λύσεις για την αντικατάσταση κρίσιμων συστημάτων αποστολής των ελικοπτέρων αυτών. Η ελληνική πλευρά μπορεί να προβεί άμεσα σε μία τέτοια ενέργεια, ενσωματώνοντας μάλιστα στα ελικόπτερα αυτά και τον ισραηλινό πύραυλο SPIKE NLOS…

H μεμονωμένη και για άλλη μία φορά αποσπασματική αγορά τριών ακόμα MH-60R, δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση την ελληνική πλευρά σε σχέση με μία αναβάθμιση των παλιών ελικοπτέρων για πολλούς και ευνόητους λόγους. Η αγορά πρόσθετων ελικοπτέρων για το Πολεμικό Ναυτικό ίσως θα μπορούσε να εξεταστεί στο πλαίσιο μίας συνολικής διαπραγμάτευσης για την αγορά UH-60M Blackhawk και τη δημιουργία υποδομών υποστήριξής τους στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με απόδοση βιομηχανικού έργου φυσικά. Αν δεν γίνει τώρα αυτό, ή στο άμεσο μέλλον, πότε θα γίνει;

Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε στο παρελθόν. Να αγοράζει δηλαδή κατά περιόδους μικρούς αριθμούς ελικοπτέρων, διαφορετικών τύπων ή και διαφορετικών εκδόσεων του ίδιου τύπου, τα οποία πολύ σύντομα δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει και να διατηρήσει σε πλόιμη κατάσταση.

ΠΗΓΗ defence-point