6 Ιανουαρίου 1828: Ο Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο – H συμβουλή του Κολοκοτρώνη

Ο ηγέτης που θαυμάστηκε για τον πατριωτισμό του και μισήθηκε από τους άρχοντες

6 Ιανουαρίου 1828. Ο Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο για να διοριστεί Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας. O νέος ηγέτης βρέθηκε από τις ευρωπαϊκές αυλές σε μια χαοτική κατάσταση. Η υποδοχή από τον λαό ήταν μεγαλοπρεπής, με ζητωκραυγές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις από τον λαό.

Μια από τις συμβουλές που του έδωσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν να φοράει πιο εντυπωσιακά ρούχα, ώστε να πείθει με την εμφάνισή του ότι ήταν ο κυβερνήτης! Ο κόσμος θεωρούσε πάντα ως ανώτατο άρχοντα όποιον φορούσε επίσημη στολή, όπως για παράδειγμα ο ταχυδρόμος, τον οποίο πέρασαν για τον Καποδίστρια.

Δύο ημέρες αργότερα μετέβη στην Αίγινα, η οποία είχε κριθεί καταλληλοτέρα από το Ναύπλιο ως προσωρινή έδρα της Κυβέρνησης.

Η πρώτη επαφή του με την ηπειρωτική Ελλάδα υπήρξε αποκαρδιωτική, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στο πολιτικό σκηνικό. Οι αντιπαλότητες που είχαν προκύψει μεταξύ των φατριών κατά τη διάρκεια της επανάστασης δεν είχαν κοπάσει, ενώ η χώρα είχε καταστραφεί και η οικονομία της τελούσε υπό πτώχευση.

Ο Καποδίστριας εκλήθη να κυβερνήσει με βάση το Δημοκρατικό Σύνταγμα της Τροιζήνας, αλλά ως οπαδός της πεφωτισμένης δεσποτείας πίστευε ότι τα Συντάγματα και τα Κοινοβουλευτικά Σώματα ήσαν πρόωρα για το ασύστατο ακόμα κράτος.

Πρέσβευε εις την αρχή του ενός ανδρός, έστω και υπό προθεσμία. Στις 18 Ιανουαρίου 1828 πέτυχε ψήφισμα της Βουλής περί αναστολής του Συντάγματος. Στην προσπάθειά του να συγκροτήσει ένα κράτος από το μηδέν, δημιούργησε ένα συγκεντρωτικό και προσωποπαγές σύστημα διακυβέρνησης. Κατήργησε την ελευθεροτυπία και διόρισε σε υψηλές θέσεις τα δύο αδέρφια του.

Έτσι, κατέστη η μοναδική πηγή εξουσίας, συνεπικουρούμενος από το Πανελλήνιον, ένα συμβουλευτικό σώμα αποτελούμενο από 27 μέλη. Στη σύγκληση μιας νέας Εθνοσυνέλευσης στο άμεσο μέλλον παραπεμπόταν η ψήφιση του νέου Συντάγματος.

Στην εποχή του, ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας θαυμάστηκε όσο κανένας για τον πατριωτισμό του και το πλούσιο έργο του. Παράλληλα όμως, μισήθηκε θανάσιμα, τόσο από τους φιλελεύθερους όσο και από τους τοπικούς άρχοντες, που διεκδικούσαν προνόμια και μερίδιο στην εξουσία.

ΠΗΓΗ argolika