Στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ ο κ. Δένδιας υπέγραψε την Επιστολή Πρόθεσης (Letter of Intent) προσχώρησης της Ελλάδος στην Πρωτοβουλία European Sky Shield Initiative (ESSI), κατόπιν ομόφωνης απόφασης των 19 μελών της Πρωτοβουλίας. Στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης για την ενίσχυση της αμυντικής παραγωγής της Συμμαχίας, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας υπέγραψε επίσης, από κοινού με 16 ομολόγους του, την Επιστολή Πρόθεσης (Letter of Intent), για τη συμμετοχή στην πολυεθνική πρωτοβουλία προμήθειας πυρομαχικών και πυραύλων. Πηγή: Πολεμική Αεροπορία
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL – Αθήνα
Τα συμπεράσματα για την αντιαεροπορική/ αντιβαλλιστική άμυνα της Ευρώπης, κρατών δηλαδή που στην πλειονότητά τους ανήκουν και στο ΝΑΤΟ, μετά την έναρξη του Ρωσο-Ουκρανικού μετώπου, είναι, όπως λένε στρατιωτικές πηγές, «αποκαρδιωτικά».
Οι ίδιες πηγές ομιλούν για μια προσπάθεια πολυεπίπεδης, συνολικής αεράμυνας κατ’ απαίτηση του ΝΑΤΟ ώστε τα συστήματα των κρατών-μελών της Συμμαχίας να είναι ικανά να ανταπεξέλθουν σε κάθε σύγχρονη απειλή.
Το δικτυοκεντρικό περιβάλλον και η διαλειτουργικότητα των συστημάτων αυτών αποτελούν μονόδρομο ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα σε έναν τόσο ευρύ εναέριο χώρο.
Την ίδια στιγμή όμως γεννώνται ερωτήματα. Με το βασικότερο να είναι το πότε μπορεί να επιτευχθεί ένα τόσο μεγάλο, αμυντικού περιεχομένου, στοίχημα σε επίπεδο ΝΑΤΟ αλλά και Ευρώπης με ενιαία όπλα τα οποία θα λειτουργούν δικτυοκεντρικά.
Για παράδειγμα: Μόνο και μόνο για την αντικατάσταση των συστημάτων ανατολικής προέλευσης που είναι εγκατεστημένα στα ελληνικά νησιά και τον Έβρο (σ.σ. OSA & TOR-M1), ο προϋπολογισμός ξεπερνά τα 4 δισ.
Το γεγονός είναι ότι η χώρα μας την Τετάρτη με την υπογραφή του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Δένδια, έγινε μέλος European Sky Shield Initiative, εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
Και από την στιγμή που αποδεχόμαστε ως κράτος και Ένοπλες Δυνάμεις την επιχειρησιακή απαίτηση του ΝΑΤΟ, το ζήτημα της ανανέωσης των συστημάτων αεράμυνας, τοποθετείται ψηλά στην ατζέντα. Σίγουρα όμως δεν είναι από τις άμεσες προτεραιότητες που ο επαναπρογραμματισμός στα επιτελεία και το υπουργείο, σχηματοποιεί.
Με άλλα λόγια οι 19 χώρες που μετέχουν πλέον στο European Sky Shield Initiative, καλούνται προς το παρόν να λειτουργήσουν με τα υφιστάμενα συστήματα που διαθέτουν έως ότου ξεκινήσουν οι διαδικασίες που αφορούν την προμήθεια κοινών μέσων αεράμυνας. Η ESSI αφορά στη δημιουργία πολιτικών, χρηματοδοτικών και τεχνολογικών συνεργειών στον τομέα της ενοποιημένης αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.
Σύστημα Ισραήλ στην Ευρώπη…
Σε αυτή την πρώτη φάση το μόνο σίγουρο είναι ότι τα συστήματα αεράμυνας των χωρών δεν μπορούν να λειτουργήσουν δικτυοκεντρικά, πλην των συστοιχιών Patriot.
- Η πρωτοβουλία της Γερμανίας για την αντιαεροπορική/ αντιβαλλιστική άμυνα, κυρίως του εναερίου χώρου της Ευρώπης, έχει φέρει στο τραπέζι την πρόταση για την κοινή προμήθεια- άρα και πιο οικονομικά- ολοκληρωμένων χερσαίων συστημάτων.
Εκείνο που επιτυγχάνεται για τις χώρες κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ και παράλληλα από την στιγμή που ένα μεγάλο μέρος αφορά τον Ευρωπαϊκό ουρανό, είναι το σημαντικό βήμα αμυντικού βραχίονα της ΕΕ. Επιπροσθέτως οι συμμετέχουσες χώρες μέσω κοινών παραγγελιών, συστημάτων, οπλισμού, ραντάρ, αναλώσιμων, κτλ, επιτυγχάνουν σημαντική οικονομία για τους προϋπολογισμούς τους.
Το European Sky Shield Initiative θα μπορούσε κανείς να πει ότι θυμίζει σε πολλά σημεία το σύστημα αεράμυνας των Ισραηλινών που χωρίζεται σε τρία διαφορετικά μέσα, το David’s Sling, το Iron Dome και το Arrow. Στην αντιαεροπορική φαρέτρα του Τελ Αβίβ υπάρχει επίσης και το σύστημα Patriot.
Κάπως έτσι είναι ο σχεδιασμός και για την πολυεπίπεδη αεράμυνα της «Ευρωπαϊκής Ουράνιας Ασπίδας», με την διαφορά πως οι Γερμανοί έχουν θέσει υποψηφιότητα ως χώρα- παραγωγός με το IRIS-T SLM. Οι δοκιμασμένοι Patriot στην έκδοση Pack3 είναι το σύστημα μεγάλου βεληνεκούς, ενώ στην «ομπρέλα» μπαίνει και το Ισραηλινό αντιαεροπορικό Arrow3 ως ο πύραυλος εξουδετέρωσης στόχων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Με τέτοια «τόξα» οι Ισραηλινοί, μετά την 27η Οκτωβρίου ημέρα που ξεκίνησε η χερσαία επέμβαση στη Λωρίδα της Γάζας, έχουν καταρρίψει Μη Επανδρωμένα και βαλλιστικούς πυραύλους, τόσο από τους Χούθι της Υεμένης, όσο και από το έδαφος της Συρίας.
Η Γαλλία και η Ιταλία έως τώρα είναι από τους «πρωταγωνιστές» που απέχουν από αυτή την προσπάθεια που ξεκίνησε μετά την πρόταση της Γερμανίας κι αυτό διότι πρόκειται για δυο χώρες που η αμυντική τους βιομηχανία έχει ήδη αναπτύξει σημαντικά συστήματα αεράμυνας (σ.σ. SAMP-T), τα οποία ωστόσο δεν έχουν μπει στο πλάνο των υπό ένταξη μέσων στη νέα ομπρέλα.
Τι μπορεί να επιδιώκει η Τουρκία;
Το γεγονός πάντως ότι την Τετάρτη, ημέρα που υπέγραψε ο κ. Δένδιας για λογαριασμό της Ελλάδας την ένταξη της χώρας στο ενιαίο σύστημα αεράμυνας, η Τουρκία έγινε κι εκείνη μέλος δείχνει ότι η σύγκλιση της Άγκυρας με την Δύση ολοένα και μεγαλώνει.
- Και εδώ γεννώνται ερωτήματα διότι πέραν των S-400 η Τουρκία δεν έχει ικανά συστήματα αεράμυνας να συνεισφέρουν σε αυτή την προσπάθεια. Άρα τι θα κάνει η γείτονα, θα προμηθευτεί μήπως στο μέλλον κι εκείνη νέα Δυτικά συστήματα και θα τοποθετήσει το προηγμένο ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα σε μακρά αποθήκευση;
Σίγουρα οι S-400 είναι ένα όπλο που η Τουρκία το θέλει ως «εθνική ασπίδα» ωστόσο από την στιγμή που ουδείς την έχει απειλήσει με casus belli, όπως έχει κάνει εκείνη με την χώρα μας.
Επιπλέον οι S-400 το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα μπορούν να ενταχθούν σε ένα ενιαίο σύστημα αεράμυνας, ως μη συμβατό όπλο με όλα τα υπόλοιπα των Δυτικών κρατών. Άρα η γείτων θα πρέπει να μετέχει στο σχήμα αυτό με κάτι επίσης διαλειτουργικό με ελληνικά ή και ελβετικά συστήματα κ.ο.κ..
Και με αυτά τα δεδομένα ποιος μπορεί να το πει ότι η υπογραφή Γκιουλέρ δεν είναι μια διπλωματική κίνηση όπου στο απώτερο μέλλον και με την άφιξη δυτικού τύπου αντιαεροπορικών, η γείτονα δεν θα θελήσει να υλοποιήσει ένα ακόμη σχέδιο και να ξεκλειδώσει την πύλη που θα την βάζει και πάλι στην διελκυστίνδα διαπραγμάτευσης του μαχητικού 5ης γενιάς…
ΠΗΓΗ https://hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου