Δύο εξελίξεις μέσα στο ίδιο 24ωρο. Από τη μια, το πρωτοφανές μπρα-ντε-φερ του Ντόναλντ Τραμπ με τον Γκουστάβο Πέτρο, ο οποίος οδηγήθηκε σε ταπεινωτική υπαναχώρηση μετά την εξαπόλυση ορυμαγδού αμερικανικών δασμών εναντίον της Κολομβίας (και δευτερευόντως κυρώσεων εναντίον αξιωματούχων της) λόγω της άρνησής του να δεχθεί στρατιωτικά αεροσκάφη με απελαθέντες από τις ΗΠΑ μετανάστες.
Και την ίδια στιγμή, το "αιματοκύλισμα” της Wall Street, όπου η εταιρεία τεχνολογίας Nvidia έχασε σχεδόν 590 δισ. από την κεφαλαιοποίησή της, στον απόηχο του σοκ που προκάλεσε η εμφάνιση της κινεζικής εφαρμογής τεχνητής νοημοσύνης DeepSeek, με επιδόσεις τουλάχιστον εφάμιλλες του ChatGTP, αλλά τιμή στο ένα τριακοστό, ανοικτό κώδικα και κόστος ανάπτυξης μόλις 5,6 εκατ. δολαρίων, έναντι δισεκατομμυρίων που κατευθύνουν σε επενδύσεις οι ανταγωνιστικοί αμερικανικοί κολοσσοί.
Η Αμερική του Τραμπ προσπαθεί να οριοθετήσει σύνορα – είτε στην κυκλοφορία προσώπων είτε και εμπορευμάτων. Και χρησιμοποιεί την απειλή των δασμών ως καθημερινό εργαλείο άσκησης πολιτικής δια πάσαν νόσον.
Προ αυτής, η Αμερική του Μπάιντεν είχε επιβάλλει περιορισμούς στην πρόσβαση της Κίνας σε ημιαγωγούς – γεγονός που, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε ιδιαίτερη χρησιμότητα απέναντι στην εκτίναξη του κινεζικού τεχνολογικού τομέα, αν δεν είχε και τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα στον βαθμό που συνοδεύθηκε από ένα όλο και πιο εχθρικό κλίμα προς τους Κινέζους ειδικούς που αναζητούσαν καριέρα στις ΗΠΑ.
Το ποσό που έχασε η Nvidia ξεπερνά τα 500 δισ. δολάρια που μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσαν ο Ντόναλντ Τραμπ, η Oracle και η OpenAI ότι θα επενδυθούν για την ανάπτυξη data centres τεχνητής νοημοσύνης επί αμερικανικού εδάφους (για να σπεύσει ο Ίλον Μασκ να αμφισβητήσει κατά πόσον τα κονδύλια αυτά είναι όντως διαθέσιμα).
Η DeepSeek ταπείνωσε εν μία νυκτί όχι απλώς κάποιους ανταγωνιστές, αλλά ένα ολόκληρο μοντέλο οργάνωσης του τεχνολογικού και χρηματοπιστωτικού τομέα. Αίφνης, η Κίνα, σε μία κορύφωση της ειρωνείας της Ιστορίας, εμφανίζεται ως σημαιοφόρος του "καπιταλισμού των ανοικτών συνόρων” και μιας "συμπεριληπτικής παγκοσμιοποίησης” με λογική win-win.
Πρόκειται για την ίδια Κίνα για την οποία αναλύσεις επί αναλύσεων προειδοποιούσαν ότι δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσει το "γυάλινο ταβάνι”, λόγω του ανελεύθερου πολιτικο-κοινωνικού μοντέλου της, το οποίο πνίγει την καινοτομία. Η λεπτομέρεια ότι η Κίνα παράγει περισσότερους μηχανικούς από όλο τον υπόλοιπο κόσμο και ξεπέρασε τις ΗΠΑ σε αριθμό ευρεσιτεχνιών διέφυγε των εν λόγω αναλυτών.
Ακόμη και τώρα, η ερμηνεία της επιτυχίας της DeepSeek αποδίδεται από πολλούς σε κλοπή και βιομηχανική κατασκοπεία. Πρόκειται για αλαζονεία που τυφλώνει.
Απέναντι σε αυτά, η Αμερική κραδαίνει ως κυριότερο όπλο της την άρνηση πρόσβασης στην αγορά της. Μοιάζει όμως σαν η ίδια να αποκλείεται από τον υπόλοιπο κόσμο, που ανεπηρέαστος πυκνώνει τις μεταξύ του συναλλαγές.
Στον τεχνολογικό ανταγωνισμό τα οριζόντια ανοικτά συστήματα κερδίζουν τα κατακόρυφα κλειστά συστήματα. Και ο αστερισμός των start ups (για τον οποίο ο Σαμ Άλτμαν την OpenAI είχε δηλώσει ότι είναι αδύνατον να ανταγωνισθεί εταιρείες σαν τη δική του) αποδεικνύεται αποτελεσματικότερος των γιγάντων που επενδύουν στη συγκεντροποίηση.
Οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο οικονομικές, αλλά και γεωπολιτικές. Η παραδειγματική επικράτηση του Τραμπ επί του Πέτρο, προκαταβολική επίδειξη δυνάμεων ενόψει της πολύ δυσκολότερης διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία και την Κίνα, αποδείχθηκε επαρκής για μια "περίφραξη” του Δυτικού Ημισφαιρίου το πολύ. Η πραγματικότητα της DeepSeek υπονομεύει από πολύ νωρίς τους λεονταρισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου