Του Ν. Λυγερού
Όταν παριστάνεις τον νταή και προσπαθείς να πεις ότι είσαι με όλους και λαϊκός και θρησκευτικός, καταντάς λαϊκιστής και γραφικός. Είναι πάντα εύκολο να τα βάλεις με κάποιον που καταπατάς ήδη. Έχει όμως ενδιαφέρον η αντίδρασή σου όταν δεν έχεις ανάδραση με μια υπερκρατική οντότητα που αποτελεί τον τρίτο πληθυσμό του κόσμου με πάνω από 500 εκατομμύρια πολίτες, που είναι η πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου και κατέχει μέσω των κρατών – μελών της την πρώτη σε μέγεθος ΑΟΖ στον κόσμο. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι η σημαία της αντιπροσωπεύει τους δώδεκα Απόστολους και το χρώμα της Παναγίας, είναι αξιοθαύμαστο που θέλεις να ενταχθείς μόνο και μόνο για οικονομικούς λόγους. Το μόνο σίγουρο είναι η παραμικρή κίνηση που κάνεις για να παίξεις τουλάχιστον τον ρόλο μιας περιφερειακής δύναμης έχει αμέσως επιπτώσεις, αφού δεν υπολογίζεις ότι η Κύπρος ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2004 κι ότι το θέμα της ενέργειας απασχολεί όλη την Ένωση. Όταν όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει την ενεργειακή της ασφάλεια μέσω της απεξάρτησης από το μονοπώλιο και το ολιγοπώλιο και την ανάπτυξη και αξιοποίηση των αυτόχθονων πηγών εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, οι άσκοπες κινήσεις εντός κυπριακής ΑΟΖ μετατρέπονται σε στρατηγικά λάθη. Είναι σημαντικό και για τους ραγιάδες που νομίζουν ότι ό,τι και να κάνει η βαρβαρότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα αντιδράσει κανείς από εμάς, να βλέπουν ότι η Κύπρος δεν είναι πια μόνη της όπως παλιά κι ότι υπάρχουν κοινά συμφέροντα που σταθεροποιούν της συμμαχίες, οι οποίες ενεργοποιούνται άμεσα όταν υπάρχει ένα κρίσιμο πλαίσιο. Η Τουρκία δεν μπορεί πια να παίξει μονότερμα μ’ ένα διαιτητή πουλημένο σ’ ένα στημένο παιχνίδι. Τώρα υπάρχει η θεωρία παιγνίων που αλλάζει όλα τα πράγματα και δεν πρόκειται για ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Έτσι η Κύπρος λειτουργεί πλέον σ’ ένα ομαδικό πλαίσιο και αυτό γίνεται χάρη στην ΑΟΖ της. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε καλύτερα πως η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί ως εργαλείο και όργανο για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τώρα διαχειριζόμαστε πράγματα που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε πριν μερικά χρόνια. Η Κύπρος είναι ένα ευρωπαϊκό κράτος που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι χάρη σε αυτή την ένωση που τα δεδομένα είναι ριζικά διαφορετικά. Η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να καταπατά τους πάντες όποτε το γουστάρει γιατί έχει επιπτώσεις. Αυτό το νέο πλαίσιο πρέπει να αξιοποιήσει η Κύπρος μας για να μην είναι πια σε μια παθητική στάση. Η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί απελευθερωτικά γιατί συνεχίζει τη στρατηγική του Ελληνισμού που πάντα έβλεπε τη θάλασσα ακόμη και όταν ήταν στην ξηρά, γιατί ακολουθεί και τα στρατηγήματα της Φιλικής Εταιρείας που δεν έπαψε ποτέ να ποτίζει με το πνεύμα της τους ελεύθερους Έλληνες, που δεν αποδέχονται τη σκλαβοσύνη, γιατί αποφάσισαν να ζήσουν ανεξάρτητοι δίχως φοβίες.
Όταν παριστάνεις τον νταή και προσπαθείς να πεις ότι είσαι με όλους και λαϊκός και θρησκευτικός, καταντάς λαϊκιστής και γραφικός. Είναι πάντα εύκολο να τα βάλεις με κάποιον που καταπατάς ήδη. Έχει όμως ενδιαφέρον η αντίδρασή σου όταν δεν έχεις ανάδραση με μια υπερκρατική οντότητα που αποτελεί τον τρίτο πληθυσμό του κόσμου με πάνω από 500 εκατομμύρια πολίτες, που είναι η πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου και κατέχει μέσω των κρατών – μελών της την πρώτη σε μέγεθος ΑΟΖ στον κόσμο. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι η σημαία της αντιπροσωπεύει τους δώδεκα Απόστολους και το χρώμα της Παναγίας, είναι αξιοθαύμαστο που θέλεις να ενταχθείς μόνο και μόνο για οικονομικούς λόγους. Το μόνο σίγουρο είναι η παραμικρή κίνηση που κάνεις για να παίξεις τουλάχιστον τον ρόλο μιας περιφερειακής δύναμης έχει αμέσως επιπτώσεις, αφού δεν υπολογίζεις ότι η Κύπρος ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2004 κι ότι το θέμα της ενέργειας απασχολεί όλη την Ένωση. Όταν όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει την ενεργειακή της ασφάλεια μέσω της απεξάρτησης από το μονοπώλιο και το ολιγοπώλιο και την ανάπτυξη και αξιοποίηση των αυτόχθονων πηγών εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, οι άσκοπες κινήσεις εντός κυπριακής ΑΟΖ μετατρέπονται σε στρατηγικά λάθη. Είναι σημαντικό και για τους ραγιάδες που νομίζουν ότι ό,τι και να κάνει η βαρβαρότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα αντιδράσει κανείς από εμάς, να βλέπουν ότι η Κύπρος δεν είναι πια μόνη της όπως παλιά κι ότι υπάρχουν κοινά συμφέροντα που σταθεροποιούν της συμμαχίες, οι οποίες ενεργοποιούνται άμεσα όταν υπάρχει ένα κρίσιμο πλαίσιο. Η Τουρκία δεν μπορεί πια να παίξει μονότερμα μ’ ένα διαιτητή πουλημένο σ’ ένα στημένο παιχνίδι. Τώρα υπάρχει η θεωρία παιγνίων που αλλάζει όλα τα πράγματα και δεν πρόκειται για ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Έτσι η Κύπρος λειτουργεί πλέον σ’ ένα ομαδικό πλαίσιο και αυτό γίνεται χάρη στην ΑΟΖ της. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε καλύτερα πως η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί ως εργαλείο και όργανο για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τώρα διαχειριζόμαστε πράγματα που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε πριν μερικά χρόνια. Η Κύπρος είναι ένα ευρωπαϊκό κράτος που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι χάρη σε αυτή την ένωση που τα δεδομένα είναι ριζικά διαφορετικά. Η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να καταπατά τους πάντες όποτε το γουστάρει γιατί έχει επιπτώσεις. Αυτό το νέο πλαίσιο πρέπει να αξιοποιήσει η Κύπρος μας για να μην είναι πια σε μια παθητική στάση. Η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί απελευθερωτικά γιατί συνεχίζει τη στρατηγική του Ελληνισμού που πάντα έβλεπε τη θάλασσα ακόμη και όταν ήταν στην ξηρά, γιατί ακολουθεί και τα στρατηγήματα της Φιλικής Εταιρείας που δεν έπαψε ποτέ να ποτίζει με το πνεύμα της τους ελεύθερους Έλληνες, που δεν αποδέχονται τη σκλαβοσύνη, γιατί αποφάσισαν να ζήσουν ανεξάρτητοι δίχως φοβίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου