Τα νέα δεδομένα της PGS με τις έρευνες που έκανε τόσο στο Ιόνιο όσο και Νότια της Κρήτης, όχι μόνο επιβεβαιώνουν στατιστικές μελέτες αναλογικής γεωλογίας που έχουμε και στο Institut Français du Pétrole και στο Canadian Petroleum Institute και αυτό παρόλο που τα σεισμικά ήταν σχετικά αραιά τελικά διότι στην αρχή ήταν πολλά. Επιπλέον η παρουσίαση της PGS ήταν δειγματολογική με σεισμικά γρήγορης επεξεργασίας, μόνο για τους σημαντικότερους ανά θαλάσσιους στόχους όπου βρίσκονται πιθανά κοιτάσματα. Ενώ με βάση αυτές τις δομές - στόχοι, λόγω στατιστικής, πρέπει να υπάρχουν πολύ περισσότερες δομές τόσο στο Ιόνιο όσο και Νότια της Κρήτης.
Μαθηματικά έχουμε ένα στατιστικό μοντέλο για τις δυο περιοχές λόγω της αναλογίας με άλλες που είναι γνωστές και σε μερικές έχουν γίνει μάλιστα γεωτρήσεις, αλλά και εξορύξεις, όμως αυτό το μοντέλο είναι εκ φύσης γενικό. Τώρα έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα που είναι και ακριβέστερα και καλύτερα στις σεισμικές γραμμές που έχουν μελετηθεί. Είναι αυτές που επιβεβαιώνουν το αρχικό μοντέλο. Τώρα όμως αν τις ενσωματώσουμε παραμετρικά στο μοντέλο, κατασκευάζουμε ένα ίδιο μοντέλο πιο προσαρμοσμένο βέβαια. Αλλά με interpolation αυτό το μοντέλο προβλέπει περισσότερα κοιτάσματα στόχους. Έτσι δεν έχουμε απλώς μια επιβεβαίωση αλλά και μία ενίσχυση. Επειδή τώρα στο Ιόνιο έχουμε στοιχεία με σεισμικά σε πλέγμα 10Km x 10Km, μπορούμε να έχουμε μία ακόμα πιο αποτελεσματική ερμηνεία για την περιοχή και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού οι υποψηφιότητες του διαγωνισμού αφορούν τα θαλάσσια οικόπεδα 1, 2 και 10, τα οποία βρίσκονται όλα στο Ιόνιο, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα κοιτάσματα Πύρρος και Αχιλλέας που βρίσκονται στα θαλάσσια οικόπεδα 2 και 4 αλλά και σε άλλα που υπάρχουν λόγω στατιστικής της αναλογικής γεωλογίας.
Το κοίτασμα Αχιλλέας προκαλεί στρατηγικούς θεσμικούς προβληματισμούς
Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερόυ
Το πρόβλημα του κοιτάσματος Αχιλλέα που είναι καθαρά μέσα στην ελληνική ΑΟΖ, είναι ότι είναι κομμένο στα δύο. To 1/3 είναι μέσα στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 και τα 2/3 στο από κάτω, δηλαδή στο θαλάσσιο οικόπεδο 4. Αυτό δεν είναι καθόλου θετικό για κάποιον που θέλει να επενδύσει στην περιοχή εκτός αν βέβαια έχει άλλες βλέψεις για πιο μετά. Ο Νόμος περί υδρογονανθράκων χρειάζεται τροποποίηση, ώστε να γίνει πιο ευέλικτος για την περίπτωση που υπάρξει ανακάλυψη και βρεθεί κάτι σημαντικό σε έκταση, το οποίο συμβαίνει με το κοίτασμα Αχιλλέας. Ο λόγος είναι στρατηγικά οικονομικός. Πιο συγκεκριμένα, επειδή η γεωλογική δομή του κοιτάσματος είναι ασβεστόλιθος, δηλαδή με μικρό πορώδες <10>20%, οι δαπάνες γεωτρήσεων διαπίστωσης εάν το κοίτασμα είναι παντού το ίδιο ομοιόμορφο για εκμετάλλευση για να τύχει δανείου εκμετάλλευσης είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που έγιναν στην κυπριακή AOZ. Άρα ο Νόμος περί υδρογονανθράκων και η αντίστοιχη προκήρυξη και σύμβαση παραχώρησης πρέπει να καλύπτει τον ανάδοχο τόσο πρακτικά όσο και φορολογικά. π.χ. Σε περίπτωση πολλών γεωτρήσεων αξιολόγησης, θα πρέπει στα 1.000 μέτρα θαλάσσιο βάθος που βρίσκεται το κοίτασμα Αχιλλέας να γίνουν δοκιμές παραγωγής (ή καύσης) και αυτό θα μπορούσε να πάρει πολλούς μήνες. Στο διάστημα αυτό θα έπρεπε ο ανάδοχος για να μειώσει το κόστος του - εάν πρόκειται για πετρέλαιο - να μπορεί να πουλάει την παραγωγή του στην αγορά και αυτό π.χ. δεν προβλέπεται καν από τον Νόμο. Τα νέα δεδομένα των σεισμικών δεν δείχνουν αυτομάτως ότι η αξία είναι μεγαλύτερη, διότι ένα ενιαίο κοίτασμα που καλύπτεται από μία κορυφή δομής έχει μεγαλύτερη αξία από ένα κοίτασμα που διαθέτει δύο κορυφές δομών, διότι θα υπάρξουν περισσότερα έξοδα εγκαταστάσεων υποδομής για παραγωγή. Eάν τελικά υπάρξει ανακάλυψη δηλαδή πιθανότητα 20% - η αξία θα εξαρτηθεί από πόσο πλήρη θα είναι η δομή υψομετρικά με υδρογονάνθρακες μεταξύ νερού και κορυφής της δομής ή των δομών. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με την Σύμβαση που θα γίνει στο θαλάσσιο οικόπεδο δύο και ανάλογα με τις δυσκολίες και τα ευρήματα να είναι μία σύμβαση Win-Win, πράγμα πολύ δύσκολο χωρίς μία γενικότερη στρατηγική πάνω στο θέμα της ενέργειας. Διότι θα αποτελέσει ένα νέο σημαντικότερο παράδειγμα προς μίμηση όπως ήταν το Κοίτασμα Rospo Mare της ELF kai το Κοίτασμα Acquila της AGIP-ENI στην Αδριατική - Βόρειο Ιόνιο Ιταλίας. Εάν βρεθεί αέριο ή πετρέλαιο στο κοίτασμα Αχιλλέα με καλά χαρακτηριστικά πορώδους τότε αυτό το στρατηγικό κοίτασμα θα παράξει για περίπου 50 χρόνια και αυτό είναι το μέλλον της πατρίδας μας. Ας το κοιτάξουμε λοιπόν πιο προσεκτικά το όλο θέμα.
Η ελληνική συμφωνία έφερε την Ευρώπη
Του Ν. Λυγερού
Η ελληνική συμφωνία μεταξύ των πολιτικών σε υπερκομματικό επίπεδο μέσω της ψηφοφορίας έφερε και την συμφωνία μεταξύ Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Έχουμε λοιπόν την πρώτη πρακτική και θετική επίπτωση μετά την πολιτική υπέρβαση. Και αυτό είναι από μόνο μία απόδειξη ότι μία εποικοδομητική προσέγγιση είναι πιο ωφέλιμη από τις παράξενες αντιδράσεις που δεν έχουν φέρει ούτε μία δραχμή στην Ελλάδα ακόμα και τώρα. Η ευρωπαϊκή απόφαση έρχεται λοιπόν να ενισχύσει την ελληνική, η οποία δεν αποτελεί πια ένα τέχνασμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού και οι άλλοι αντιλήφθηκαν ότι περάσαμε σε μια νέα φάση, όπου η αξιοπιστία παίζει ένα τεράστιο ρόλο. Δίχως σχέδια μόνο με πράξεις δείξαμε ότι η Ελλάδα αξίζει. Υπάρχουν σεμνοί άνθρωποι στα Υπουργεία που έκαναν ένα τεράστιο έργο και αυτό υποστηρίχτηκε από άλλους άξιους ανθρώπους που δεν άνηκαν και στο ίδιο κόμμα και αυτό αποδεικνύει ότι αυτοί οι άνθρωποι κατανόησαν ότι πια η Ελλάδα κινδυνεύει όντως κι ότι έπρεπε να γίνουν υπερβάσεις για να ξεπεραστούν όχι μόνο οι δυσκολίες οι τεχνικές, αλλά και οι νοητικές λόγω κολλημάτων, για να βοηθήσουν όλοι μαζί μέσω του Ελληνισμού για να βγει η Ελλάδα από αυτή την παγίδα της αυτοκαταστροφής και τον φαύλο κύκλο των ψευδαισθήσεων για να παραχθεί ένα έργο ουσιαστικό και πρακτικό για ν' αλλάξουν όχι μόνο τα τωρινά δεδομένα, αλλά και τα επόμενα για να μπορέσουμε να περάσουμε τελικά και σε μία φάση ανάπτυξης για να έρθει και η ανάκαμψη. Διότι ο στρατηγικός στόχος όλης αυτής της προσπάθειας δεν είναι μόνο να αποφύγουμε άλλη μία γέφυρα διότι αυτό θα ήταν μόνο και μόνο μία τακτική και πάλι. Το μέγεθος της ευρωπαϊκής συμβολής δεν είναι απλώς συμπληρωματικό αυτή τη φορά για να καλύψει άμεσες ανάγκες. Τώρα έχουμε στη διάθεσή μας ένα ποσόν που επιτρέπει πολλά σε ανθρώπους ικανούς και αρμόδιους για να βοηθήσουν την Ελλάδα τουλάχιστον σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Έτσι η στρατηγική διαχείριση του θέματος θα είναι ακόμα πιο σημαντική γιατί έχει βάθος. Δεν θα πρέπει να επιτραπεί κανένα λάθος χειρισμού, καμία αστοχία οικονομική διότι πρόκειται για το μέλλον και όχι μόνο το παρόν. Ας ξεπεράσουμε λοιπόν τις διαφορές μας, για να τις χρησιμοποιήσουμε συμπληρωματικά ως ομάδα κρούσης κι όχι παρέα παράκρουσης.
Η ιδεολογία δεν παράγει αγωγούς
Του Ν. Λυγερού
Τελείωσε άλλη μία κωμωδία που είχε καταντήσει κοροϊδία για τους ειδικούς. Βέβαια υπήρξαν πάμπολλες προσπάθειες προπαγάνδας, για να αναδείξουν ένα γεγονός που θύμιζε εξ αρχής έναν άλλον αγωγό και πάλι μ' ένα μνημόνιο συνεργασίας. Έγινε μάλιστα απόπειρα για να είναι πιο πιασάρικο από τουρκικός αγωγός να λέγεται ελληνικός. Και τώρα μαθαίνουμε ότι για λόγους οικονομικούς, αλλά βέβαια πιο πολύ γεωπολιτικούς παγώνεται η όλη διαδικασία και ότι δεν πρόκειται ο "ελληνικός" αγωγός να φτάσει στην Ελλάδα, όπου ήδη μας μιλούσαν για είκοσι χιλιάδες θέσεις εργασίας που φαίνεται τώρα ότι θα είναι ανύπαρκτες. Αυτό γίνεται όταν κάνεις κινήσεις που δεν έχουν ενέργεια, γιατί βασίζονται αποκλειστικά στην ιδεολογική αλήθεια. Ήδη η ρώσικη εταιρεία ειδοποίησε ήδη την ιταλική εταιρεία ότι σταματά η συνεργασία, ενώ ήταν αυτή η υπεύθυνη για την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού. Είχε έξι μήνες που περίμενε ν' αρχίσει, μάταια βέβαια. Έτσι δεν γίνεται η τροφοδότηση του αγωγού, αφού θα πληρωθεί το ποσό της κύρωσης που προέβλεπε η συμφωνία για την ακύρωση. Και ήδη καταλαβαίνουμε ότι το πρόγραμμα του αγωγού εγκαταλείπεται, για να προωθηθεί δεύτερος αγωγός North Stream. Ούτως ή άλλως οι δύο χώρες δεν είχαν καν υπογράψει συμφωνία επί του πρακτέου, ενώ εδώ μιλούσαμε ήδη για το δικό μας κομμάτι, λες κι ήταν ανεξάρτητο! Βέβαια και τώρα αν είναι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε και τον άλλον αγωγό, ελληνικό. Και όσοι πιστεύουν ότι είναι γελοίο, να σκεφτούν ότι αυτός θα γίνει τουλάχιστον. Υπάρχει και άλλη επιλογή με τον ρώσικο αγωγό που θα φέρνει ιρανικό αέριο στο Πακιστάν.
Η κατάρρευση του μύθου των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου
Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερόυ
Κάποτε η κοινή γνώμη θεωρούσε ότι οι πολυεθνικοί πετρελαϊκοί γίγαντες ήταν οι γνωστές σε όλους μας 7 αδελφές που έγιναν 6 στην συνέχεια με τις αγορές μεταξύ τους, δηλαδή η ExxonMobil, η Chevron, η Shell, η BP, η ENI & η TOTAL. Όμως ο κόσμος της ενέργειας σήμερα έχει αλλάξει δραματικά και ριζικά από την εποχή που όλοι σχεδόν οι πολιτικοί μας συνιστούσαν να προσέχουμε πολύ τα 7 πολυεθνικά αρπακτικά ή όπως χαρακτήριζαν τότε τις 7 αδελφές του τομέα του Πετρελαίου. Έτσι η ενέργεια άλλαξε αλλά όχι η πολιτική. Παρ' όλα αυτά το κοινό που δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να πιστεύει ότι οι μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες ή Super Majors όπως λέγονται είναι αυτές που ελέγχουν τις τιμές του πετρελαίου και την πλειοψηφία των παγκοσμίων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Οι παρακάτω εικόνες δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει πλέον και έχει καταρρεύσει ο μύθος αυτός, ενώ οι πολιτικοί μας, αυτοί που είναι άσχετοι με τον τομέα αυτό, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν για να προωθούν άλλης μορφής συμφέροντα:
Πρόσβαση των Διεθνών Πετρελαϊκών Εταιρειών στα Αποθέματα Πετρελαίου σε σχέση με τις Εθνικές Πετρελαϊκές Εταιρείες.
Εικόνα της Συνολικής Παραγωγής Πετρελαίου που διαψεύδει τον μύθο του ελέγχου της από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες
Εξάλλου ήδη από τον Μάρτιο του 2007 η Εφημερίδα Financial Times προσδιόρισε για πρώτη φορά τις νέες 7 αδελφές που είναι από τις μεγαλύτερες εθνικές εταιρείες πετρελαίου του κόσμου ελέγχοντας τόσο τα αποθέματα όσο και την παραγωγή. Αυτές είναι οι επόμενες :
1. SAUDI ARAMCO (Σαουδική Αραβία)
2. JSC GAZPROM (Ρωσία)
3. CNPC (Κίνα)
4. NIOC (Ιράν)
5. PDSA (Βενεζουέλα)
6. Petrobras (Βραζιλία)
7. Petronas (Μαλαισία)
Δύο από τις σημαντικότερες από αυτές ανήκουν στο ισλαμικό τόξο και θα πρέπει να προσεχτούν ιδιαίτερα, διότι σημαντικά κεφάλαια από τα κέρδη τους συχνά διοχετεύονται για να ασκηθεί συγκεκριμένη επιθετική πολιτική και όχι δυστυχώς, για να συνεισφέρουν στην οικονομική ευημερία των λαών τους που έχουν σοβαρά προβλήματα.
Η ευρωπαϊκή επικύρωση της συμφωνίας
Του Ν. Λυγερού
Ενώ ακούγαμε για τόσους μήνες πόσες πιέσεις δεχόμαστε από παντού, τώρα μας εξηγούν ότι περιμένουμε πώς και πώς την ευρωπαϊκή επικύρωση της συμφωνίας μέσω των κοινοβουλίων ευρωπαϊκών κρατών για τα οποία δεν είμαστε καν σίγουροι. Πάλι λοιπόν πέφτουν μύθοι και καταρρέουν προπαγάνδες που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι έχουμε μόνο εχθρούς να μας κατασπαράξουν για να μας επιβάλουν τα θέλω τους και τώρα που το κατάφεραν υποτίθεται, γιατί να καθυστερούν και γιατί να μην είμαστε σε ένα πλαίσιο βεβαιότητας; Στην πραγματικότητα η αλήθεια είναι πιο δύσκολη και πολύπλοκη από τις αηδίες που ακούγαμε μόνο και μόνο για λόγους προπαγάνδας. Ωραία λοιπόν η προπαγάνδα και ειδικά η ιδεολογική, αλλά έχει τα όρια της και γίνεται γελοία όταν συγκρίνεται με την πραγματικότητα, αφού τώρα μιλούμε και για δοκιμασία εξουσίας στα ξένα κοινοβούλια και μιλούμε ακόμα πιο έντονα για προβλήματα εφαρμογής και χρονοδιαγράμματα. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο ένας κατηγορεί τον άλλον κι ο άλλος κάνει ακριβώς το ίδιο, αλλά στην ουσία κανένας από αυτούς δεν κάνει ακριβώς αυτό που θέλει ιδανικά. Μόνο που δεν εξηγούμε ότι αυτό είναι αναμενόμενο όταν υπάρχει μια αληθινή συμφωνία, όπου δεν υπάρχει μόνο ισορροπία Nash αλλά και Pareto. Διότι ο καθένας έχει μια στρατηγική συμπεριφορά που επέλεξε και δεν αλλάζει, γιατί ξέρουν ότι είναι η καλύτερη αλλά ακόμα και ισχυρή. Μόνο που αυτό δεν σημαίνει ότι δέχονται και τις επιλογές των άλλων. Διότι εδώ δεν υπάρχει ατομική λύση, αλλά μόνο συλλογική και ομαδική. Ουσιαστικά όλοι προσπαθούν ακριβώς το ίδιο, να εξισορροπήσουν τα προβλήματα των κρατών μελών μέσω της ανθεκτικότητας της Ευρωζώνης, η οποία βασίζεται πολύ περισσότερο σε γεωπολιτικά δεδομένα. Κι αν όλοι είχαν την εντύπωση ότι όλα είναι οικονομικά αλλά σε βαθμό χρόνου βλέπουν ότι το πιο σημαντικό είναι η ομαδική στρατηγική. Γιατί αν όλα ήταν οικονομικά, τα πράγματα θα ήταν πιο απλά και δεν θα υπήρχε περίπτωση επικύρωσης της συμφωνίας, θα υπήρχε πολύ απλά μόνο και μόνο η έξοδος και τίποτα άλλο, ενώ τώρα αντιλαμβανόμαστε επί του πρακτέου ότι όλοι κάνουν υπερβάσεις για να επιτευχθεί ένα έργο συνολικό που είναι απλά αδιανόητο σε κρατικό επίπεδο, διότι η συμμαχία είναι απαραίτητη για την υψηλή στρατηγική που γράφει εντελώς την προπαγάνδα.
Σεισμικά δεδομένα Νότιας Κρήτης
Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερόυ
Η επίσημη παρουσίαση δίχως μυστικότητα πια, της νορβηγικής εταιρείας PGS για τα σεισμικά δεδομένα Νότια Κρήτης, δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρη για το μέλλον, αφού η έκθεση εξηγεί ότι πρόκειται για μια συνοριακή περιοχή με δυναμικό. Με πιο πρακτικά λόγια έχουμε λασποηφαίστεια, εκπομπές φυσικού αερίου και δομές με άλατα. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι άμεσες επιστημονικές ενδείξεις για την ύπαρξη δυναμικού υδρογονανθράκων. Κι αν σκεφτούμε ότι αυτά προσδιορίζονται ήδη με σεισμικά δεδομένα που βασίζονται σ’ ένα πλέγμα αραιό 40km x 40km, γίνεται κατανοητό και στους μη ειδικούς ότι υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για όλη την περιοχή Νότια της Κρήτης, δηλαδή τα εννέα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ. Ξέρουμε λόγω τεκτονικής δυναμικής ότι η περιοχή Νότια της Κρήτης είναι το όριο του Αιγαίου όπου η ευρασιατική τεκτονική πλάκα περνά πάνω από την αφρικανική με δημιουργία της μεσογειακής ράχης και βέβαια πτυχές που αποτελούν ιδανικές παγίδες για τους υδρογονάνθρακες, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται κι από τα λασποηφαίστεια και την εκπομπή φυσικού αερίου που είναι μια ένδειξη για πετρώματα προμεσσηνιακά. Στην εικόνα βλέπουμε τα σεισμικά αποτελέσματα μιας διαγώνιας που ξεκινά από την περιοχή της ελεύθερης Φαιστού και καταλήγει προς τη Λιβύη κι όπου βλέπουμε χαρακτηριστικά στοιχεία της γεωλογικής δομής που αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για κοιτάσματα-στόχους. Μπορεί λοιπόν η κακή διαχείριση του διαγωνισμού υδρογονανθράκων και όλο το αντίξοο πολιτικό πλαίσιο να μην βοηθήσουν την Κρήτη, αλλά αυτά δεν αλλάζουν τίποτα για την πραγματικότητα της στρατηγικής των αποθεμάτων. Είναι λοιπόν σημαντικό να το έχουμε στο νου μας ότι πρέπει να προκηρύξουμε διαγωνισμό για σεισμικές έρευνες, έτσι ώστε να έχουμε ένα πλέγμα πιο πυκνό 10km x 10km για να προσελκύσουμε αποτελεσματικές πετρελαϊκές εταιρείες και να προωθήσουμε ταυτόχρονα και την έρευνα για υδρογονάνθρακες μη συμβατικούς όπως είναι οι υδρίτες μεθανίου κι αν χρειαστεί να βάλουμε και απαραίτητα κίνητρα για να προσελκύσουμε και εποικοδομητικές έρευνες υψηλού επιπέδου, οι οποίες να έχουν εφαρμογές στον τομέα για να έχουμε απτά αποτελέσματα για στρατηγικές επενδύσεις δίχως να περιμένουμε άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου