Του Ν.Λυγερού
Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο που ενισχύει πρακτικά την Κύπρο και την Ελλάδα, λόγω των εξελίξεων της τριμερούς. Δεν πρέπει βέβαια να εξετάζουμε τα πράγματα με τρόπο τοπικιστικό αφού σημασία έχει η ολική πορεία της στρατηγικής της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο και μόνο τι φυσικό αέριο υπάρχει σε κάθε μια από τις ΑΟΖ τους αλλά συνολικά λόγω της ανάγκης αποθεμάτων που χρειάζεται ο αγωγός East Med για να είναι βιώσιμος στην τροφοδότησή του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αρά όταν μερικοί επικεντρώνονται μόνο στην πώληση του φυσικού αερίου της Κύπρου στην Αίγυπτο, θέλει να πει ότι δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι η μεγάλη εικόνα για την περιοχή. Διότι η ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων όλο και μεγαλώνει το ενδιαφέρον των εταιρειών ως επενδυτές για την περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε συνολικά και ολιστικά και όχι τοπικά. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα κοινό πλαίσιο και πάνω σε αυτό πρέπει να σχεδιάσουμε ένα στρατηγικό μείγμα, με το οποίο θα έχουμε στρατηγικές εθνικές που συγκλίνουν με τον ίδιο στόχο. Μια τέτοια υλοποίηση είναι και ο αγωγός East-Med αλλά και ο Interconnector EuroAsia που αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Έτσι κάθε νέο κοίτασμα είναι μία ενίσχυση της όλης προσέγγισης. Κατά συνέπεια πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια προοπτική που δεν έχει να κάνει με ψευδαισθήσεις και όνειρα, αλλά στρατηγικά οράματα που αλλάζουν την πραγματικότητα γιατί συνεισφέρουν στην εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο ξεφεύγουμε και από τον εγκλωβισμό που προκαλούν διαπραγματεύσεις επίλυσης που δεν οδηγούν πουθενά διότι ξέρουμε ότι η προτεραιότητα μας είναι η αξιοποίηση και η ανάδειξη της θάλασσας.
Αντί να συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μ’ έναν αγωγό που ουσιαστικά δεν υπάρχει πια λόγω της απόφασης της Ρωσίας και μ’ έναν άλλο που έχει μόνο και μόνο προοπτικές περάσματος στην καλύτερη περίπτωση, αν γίνει βέβαια, θα ήταν καλό να σκεφτούμε ορθολογικά τις δυνατότητες που έχουν όχι τα σκουπίδια για θέσεις εργασίας, αλλά οι ίδιοι υδρογονάνθρακες. Διότι η Ελλάδα δεν είναι για πέταμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι της αρκεί μια ανακύκλωση ιδεών για να σωθεί από αυτή την οικονομική κατάσταση. Μπορεί να υπάρχει συνέχεια και είναι καλό για να τοποθετηθείς πάνω στη σκακιέρα αλλά δεν είναι ανάγκη να ψάχνεις πέρα από τα λάθη για να συνεχίσεις σε μια αδιέξοδο όσο αφορά στις επιλογές σου. Δίχως στρατηγική δεν έχουν νόημα όσα και να λες ακόμα και αν πείθεις άσχετους με τον τομέα. Σημασία έχει λοιπόν να ασχοληθούμε με τις εκκρεμότητες που έχουν μια έννοια για το μέλλον της Ελλάδας. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία, η τριμερής συμφωνία με την Αίγυπτο και την Κύπρο, ο διαγωνισμός των υδρογονανθράκων, η τροποποίηση του νόμου περί υδρογονανθράκων, ο διαγωνισμός για σεισμικές έρευνες, ο αγωγός EastMed, το Interconnector EuroAsia, οι σταθμοί υγροποίησης φυσικού αερίου, όλα αυτά τα θέματα ανήκουν σε μια συγκεκριμένη ενεργειακή στρατηγική που προσφέρει πρακτικές και αποτελεσματικές προοπτικές για το μέλλον της πατρίδας μας δίχως να μας περιορίζει στο να παίρνουμε μόνο και μόνο μέτρα εξοικονόμησης αλλά να σκεφτόμαστε και πράξεις ανάπτυξης. Δεν αρκεί να ασχολούμαστε με εκλογές, όσες και να είναι πρέπει η κυβέρνηση να έχει δυνατότητες και θέληση για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα.
Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο που ενισχύει πρακτικά την Κύπρο και την Ελλάδα, λόγω των εξελίξεων της τριμερούς. Δεν πρέπει βέβαια να εξετάζουμε τα πράγματα με τρόπο τοπικιστικό αφού σημασία έχει η ολική πορεία της στρατηγικής της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο και μόνο τι φυσικό αέριο υπάρχει σε κάθε μια από τις ΑΟΖ τους αλλά συνολικά λόγω της ανάγκης αποθεμάτων που χρειάζεται ο αγωγός East Med για να είναι βιώσιμος στην τροφοδότησή του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αρά όταν μερικοί επικεντρώνονται μόνο στην πώληση του φυσικού αερίου της Κύπρου στην Αίγυπτο, θέλει να πει ότι δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι η μεγάλη εικόνα για την περιοχή. Διότι η ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων όλο και μεγαλώνει το ενδιαφέρον των εταιρειών ως επενδυτές για την περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε συνολικά και ολιστικά και όχι τοπικά. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα κοινό πλαίσιο και πάνω σε αυτό πρέπει να σχεδιάσουμε ένα στρατηγικό μείγμα, με το οποίο θα έχουμε στρατηγικές εθνικές που συγκλίνουν με τον ίδιο στόχο. Μια τέτοια υλοποίηση είναι και ο αγωγός East-Med αλλά και ο Interconnector EuroAsia που αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Έτσι κάθε νέο κοίτασμα είναι μία ενίσχυση της όλης προσέγγισης. Κατά συνέπεια πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια προοπτική που δεν έχει να κάνει με ψευδαισθήσεις και όνειρα, αλλά στρατηγικά οράματα που αλλάζουν την πραγματικότητα γιατί συνεισφέρουν στην εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο ξεφεύγουμε και από τον εγκλωβισμό που προκαλούν διαπραγματεύσεις επίλυσης που δεν οδηγούν πουθενά διότι ξέρουμε ότι η προτεραιότητα μας είναι η αξιοποίηση και η ανάδειξη της θάλασσας.
Στρατηγική επανεκκίνηση
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Αντί να συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μ’ έναν αγωγό που ουσιαστικά δεν υπάρχει πια λόγω της απόφασης της Ρωσίας και μ’ έναν άλλο που έχει μόνο και μόνο προοπτικές περάσματος στην καλύτερη περίπτωση, αν γίνει βέβαια, θα ήταν καλό να σκεφτούμε ορθολογικά τις δυνατότητες που έχουν όχι τα σκουπίδια για θέσεις εργασίας, αλλά οι ίδιοι υδρογονάνθρακες. Διότι η Ελλάδα δεν είναι για πέταμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι της αρκεί μια ανακύκλωση ιδεών για να σωθεί από αυτή την οικονομική κατάσταση. Μπορεί να υπάρχει συνέχεια και είναι καλό για να τοποθετηθείς πάνω στη σκακιέρα αλλά δεν είναι ανάγκη να ψάχνεις πέρα από τα λάθη για να συνεχίσεις σε μια αδιέξοδο όσο αφορά στις επιλογές σου. Δίχως στρατηγική δεν έχουν νόημα όσα και να λες ακόμα και αν πείθεις άσχετους με τον τομέα. Σημασία έχει λοιπόν να ασχοληθούμε με τις εκκρεμότητες που έχουν μια έννοια για το μέλλον της Ελλάδας. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία, η τριμερής συμφωνία με την Αίγυπτο και την Κύπρο, ο διαγωνισμός των υδρογονανθράκων, η τροποποίηση του νόμου περί υδρογονανθράκων, ο διαγωνισμός για σεισμικές έρευνες, ο αγωγός EastMed, το Interconnector EuroAsia, οι σταθμοί υγροποίησης φυσικού αερίου, όλα αυτά τα θέματα ανήκουν σε μια συγκεκριμένη ενεργειακή στρατηγική που προσφέρει πρακτικές και αποτελεσματικές προοπτικές για το μέλλον της πατρίδας μας δίχως να μας περιορίζει στο να παίρνουμε μόνο και μόνο μέτρα εξοικονόμησης αλλά να σκεφτόμαστε και πράξεις ανάπτυξης. Δεν αρκεί να ασχολούμαστε με εκλογές, όσες και να είναι πρέπει η κυβέρνηση να έχει δυνατότητες και θέληση για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα.
Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
με την Έλενα Χαραλάμπους.
Πρώτο πρόγραμμα ΡΙΚ,
22/09/2015
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"O Leonardo da Vinci ως έργο Αναγέννησης".
Κέντρο Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο,
Λεμεσός. Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου