Η γενοκτονία δεν παίρνει εισαγωγικά

Του Ν.Λυγερού

Όποιος και να είναι στο Υπουργείο Παιδείας, η γενοκτονία δεν παίρνει εισαγωγικά. Και οι δηλώσεις που δεν είναι ενημερωμένες ούτε για το αρμενικό, ούτε για την απόφαση του νομοσχεδίου ποινικοποίησης από τη Γαλλία, ενώ είχε περάσει από τη Bουλή και τη Γερουσία κι ούτε για τα δεδομένα της περιοχής, δεν έχουν καμία αξία ακόμα κι αν παρουσιάζονται αποκλειστικά για λόγους πολιτικούς. Επίσης είναι αστείο ν’ ακούμε κόμματα να μιλούν για παλαιοκομματισμό, ενώ προέρχονται από συστήματα που έχουν καταρρεύσει εδώ και δεκαετίες, γιατί καταπατούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και γιατί είχαν διαπράξει γενοκτονίες ενάντια στους λαούς της περιοχής. Βέβαια όταν συνεχώς προωθείς την ιδέα ότι η ιστορία πέθανε, στο τέλος καταλήγεις να κάνεις σοβαρά ιστορικά λάθη γιατί η ιστορία συνεχίζει να ζει χωρίς να έχει καν σταματήσει ακόμα και στις χειρότερες εποχές για τους ανθρώπους.
Τα μαθήματα ιστορίας δεν δίνονται από κόμματα και ειδικά από αυτά που έχουν όχι μόνο λερωμένη τη φωλιά τους, αλλά και τα χέρια τους. Διότι η γενοκτονία δεν είναι απλώς μια απλή εθνοκάθαρση ακόμα και ωμή, αλλά μια συστηματική καταστροφή και ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Δεν είναι λοιπόν απλές δηλώσεις και απαντήσεις που θα αλλάξουν τα πράγματα για τη γενοκτονία που είναι ένα ιστορικό γεγονός. Επίσης η Ελλάδα πέρασε το νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση της μη αναγνώρισης των γενοκτονιών που έχουμε ήδη αναγνωρίσει, όπως είναι η γενοκτονία των Αρμενίων και η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Είναι λοιπόν σημαντικό να μην μας ξεγελούν τα πολιτικάντικα κείμενα που δεν έχουν κανένα ιστορικό ή στρατηγικό βάθος, και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας σε διεθνές επίπεδο.

                                                             Διαπραγματεύσεις και Δηλώσεις
                                                                                 Του Ν.Λυγερού

Ενώ μας παρουσιάζουν τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού ως ομαλές, έρχονται δηλώσεις από την άλλη πλευρά που διαψεύδουν αυτή την προσέγγιση. Η αναφορά στο πέρασμα από την Τουρκία ενός αγωγού φυσικού αερίου όχι μόνο δεν είναι ορθολογική αλλά αποτελεί απόδειξη αγνοίας των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής φυσικού αερίου αλλά όχι σε όλα τα σημεία της. Ο λεγόμενος αγωγός και να περνούσε από την Τουρκία θα έπρεπε να βγει από την Ελλάδα και την Βουλγαρία ή ακόμα και από τη Ρουμανία, σε κάθε περίπτωση μακρά από την Ιταλία που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής. Έτσι αυτές οι δηλώσεις δεν σχετίζονται με τα γεωπολιτικά και τεχνικά δεδομένα της περιοχής, αλλά αποδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι υπάγεται το κατοχικό καθεστώς στην Τουρκία, πράγμα το οποίο ξεχωρίζουμε από την αρχή ακόμα κι αν μερικοί θέλουν να το ξεχάσουν με έντεχνο τρόπο. Η διαχρονική οριζόντια στρατηγική δεν αφορά με κανένα τρόπο την Τουρκία. Ο Λίβανος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος, προτιμούν ως πέρασμα την Κύπρο και την Ελλάδα, αφού τα αποθέματά τους μπορούν να ενισχύσουν και τα δικά τους με τον ίδιο αγωγό. Πάντως αυτό που βλέπουμε είναι ότι η ουσία του προβλήματος έχει γίνει το φυσικό αέριο και δεν αποτελεί πια μια λεπτομέρεια για το Κυπριακό. Άρα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ της Κύπρου και το φυσικό αέριο πρέπει να αξιοποιηθούν πριν γίνει οποιαδήποτε αληθινή προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού προβλήματος για να έχουμε μαζί μας ένα συμμαχικό πλαίσιο που προέρχεται από ένα στρατηγικό μείγμα των εθνικών συμφερόντων των κρατών της περιοχής.

Ευρώπη, μια κοινή κληρονομιά

Του Ν.Λυγερού

Οι Ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι μια ουτοπία αλλά μια πραγματικότητα. Και είναι καλό να το έχουμε στο νου μας την ώρα που παλεύουμε να πετύχουμε για να έχουμε περισσότερα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς στην πατρίδα μας. Έτσι συνειδητοποιούμε ότι ο πολιτισμός μας είναι ένας πλούτος που πρέπει να αξιοποιήσουμε για το μέλλον κι όχι απλώς ένα κομμάτι του παρελθόντος. Η Ελλάδα προς το παρόν έχει 17 μνημεία που είναι αναγνωρισμένα από την ΟΥΝΕΣΚΟ αλλά όλοι μας κατανοούμε ότι αυτό είναι μόνο ένα αρχικό στάδιο αν υπολογίσουμε τον πολιτισμικό πλούτο που διαθέτουμε. Απλώς πρέπει περισσότεροι άνθρωποι να αντιληφθούν ότι αυτά τα μνημεία έχουν μια παγκόσμια αξία κι όχι μόνο τοπική, πράγμα που σημαίνει ότι το πρέπον είναι να αναγνωρισθούν από την παγκόσμια κοινότητα και αυτό προϋποθέτει να υποβληθούν φάκελοι που αποτελούν μια πραγματικά και αποτελεσματική προσέγγιση του όλου θέματος. Δεν μπορεί παραδείγματος χάρη, όλη η Κρήτη με το ιστορικό παρελθόν της να μην έχει ούτε ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, ενώ υπάρχουν τα κάστρα, τα τείχη, η οχυρωματική αλλά βέβαια και η Φαιστός με τον περίφημο δίσκο. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να είναι δουλεμένες και σοβαρές δίχως να περιμένουμε μια αυτόματη και αυτονόητη αναγνώριση, διότι κάθε αναγνώριση χρειάζεται στρατηγική για να πετύχει. Οι Ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς είναι μια αφορμή να σκεφτούμε όλο αυτό το πλαίσιο πιο ορθολογικά.

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:

 "O Leonardo da Vinci ως έργο Αναγέννησης". 

Κέντρο Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο, 

Λεμεσός. Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015 Συνέντευξη του Ν. Λυγερού 

στους Λ. Μαύρο και Μ. Πούλαδο. 

Ράδιο Πρώτο, 24/09/2015 Συνέντευξη του Ν. Λυγερού 

στον Ν. Κυριάκου,

 SigmaLive Tv. 24/09/2015