ΑΟΖ, Κυπριακό και ψευδαισθήσεις

Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου

Την ώρα που μιλούμε για διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό για την επίλυσή του, δίχως να περιμένουμε την αξιοποίηση του φυσικού αερίου των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, πρέπει να γνωρίζουμε μερικά δεδομένα που θεωρούνται οριστικά από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία βιάζεται να κάνει κινήσεις, για να μην υποστεί τις επιπτώσεις της κυπριακής ΑΟΖ. Η Τουρκία αν αποφεύγει να μιλήσει για το θέμα του φυσικού αερίου στις διαπραγματεύσεις, είναι απλώς επειδή θεωρεί ότι μπορεί να το κάνει διότι στην Κύπρο, οι Κύπριοι δεν ξέρουν ότι έχει κάνει ήδη συμφωνίες με το κατοχικό καθεστώς, για να παραχωρήσει τις περιοχές A,B,C,D.E,F και G. Αυτά τα δεδομένα υπάρχουν από το 2014, όπως το αποδεικνύει ο «χάρτης» της Turkish Petroleum,
όπου μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όχι μόνο καταπατούν γενικά την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά με το F και το G, ειδικά τα θαλάσσια οικόπεδα 1,2,3,8,9,12,13. Παρατηρούμε βέβαια ότι αποφεύγουν το κοίτασμα Αφροδίτη, για να μην έχουν προβλήματα με το Ισραήλ και καταρρεύσει όλη η προσπάθεια της προπαγάνδας τους. Επίσης αμφισβητούν τις οριοθετήσεις της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ αν και αποφεύγουν να τις αγγίξουν πρακτικά με το F και G. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι προσπαθούν να αφοπλίσουν τη χρήση της κυπριακής ΑΟΖ από την Κύπρο που δεν αναγνωρίζουν καν. Με άλλα λόγια, την ώρα που υπάρχει επίσημα μια διαπραγμάτευση, η οποία παρουσιάζεται ως εύκολη γιατί επίσημα δεν υπάρχουν μεγάλα εμπόδια, βλέπουμε πώς η τούρκικη πλευρά ερμηνεύει την πραγματικότητα της κυπριακής ΑΟΖ. Σε αυτό το σημείο θέλουμε να σταθούμε για να συνειδητοποιήσουμε ότι μιλούμε για ψευδαισθήσεις όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις επί της ουσίας. Διότι βλέποντας μόνο και μόνο τον χάρτη, κατανοούμε όλοι ότι το περιουσιακό και το εδαφικό είναι απλώς προσχήματα, διότι όλη η οικονομική αξία του θέματος είναι ακριβώς η κυπριακή ΑΟΖ με τα τεράστια αποθέματα της σε φυσικό αέριο βέβαια, αλλά και σε πετρέλαιο. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς πρέπει να δώσουμε σημασία στην κυπριακή ΑΟΖ, ειδικά τώρα που γνωρίζουμε για το κοίτασμα Ζορ, το οποίο είναι γιγαντιαίο και είναι τουλάχιστον δυο φορές μεγαλύτερο από το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο κοίτασμα της δεκαετίας, αν θέλουμε πραγματικά ν’ ασχοληθούμε με την απελευθέρωση της Κύπρου.




                                                   Από τις εκλογές στην κυβέρνηση
                                                                     Του Ν. Λυγερού

Στις εκλογές, υπάρχει πάντα μια μορφή ενθουσιασμού, διότι ο καθένας βρίσκεται στην κατάσταση του ανθρώπου που έχει ρίξει τα ζάρια για να πετύχει ένα συγκεκριμένο αριθμό, θεωρώντας ότι όλα είναι δυνατά, γιατί όντως υπάρχει η πιθανότητα να γίνει το θεμιτό. Μόνο που μ’ αυτόν τον τρόπο θεωρείς ότι τίποτε δεν εξαρτάται από το παρελθόν και αυτό είναι το πρώτο λάθος. Διότι στην πολιτική, το παρελθόν έχει επιρροή και δεν μπορείς απλώς να το σβήσεις όταν έχουν γίνει σοβαρά λάθη, λες και θα τα ξεχάσουν όλοι. Το θέμα είναι ότι ακόμα και να γίνει αυτό, η ιστορία δεν σταματά την επιρροή της και οι επιπτώσεις παραμένουν. Έτσι οι επιλογές έχουν οι ίδιες μια ιστορία. Με άλλα λόγια, το μέλλον δεν είναι ανεξάρτητο από το παρελθόν και η ιστορία συνεχίζεται. Έτσι το να κοιτάζουμε τις εκλογές με την αθωότητα του παιδιού δεν σημαίνει ότι πρόκειται ν’ αλλάξουν τα δεδομένα. Διότι η ουσία είναι να βγει μια κυβέρνηση κι όχι να υπάρχουν οι εκλογές από μόνες τους ως μια τελική διαδικασία. Έτσι η εκλογική αναμέτρηση είναι μόνο και μόνο μια προετοιμασία, γιατί η δράση γίνεται μόνο μέσω της κυβέρνησης. Και εδώ βλέπουμε όλους όσους αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει πρακτικά προβλήματα στη συνέχεια και όλους όσους εθελοτυφλούν και θεωρούν ότι θα λυθούν από μόνα τους. Η ουσία του θέματος είναι οι προοπτικές και δίχως στρατηγική και ενέργεια, αυτές είναι τεχνητές και ψευδαισθήσεις, τίποτα άλλο. Πρέπει λοιπόν όσοι αγαπούν την Ελλάδα κι ανήκουν στον Ελληνισμό, να αρχίσουν τη μάχη από τώρα για την απελευθέρωσή μας από αυτή την κατάσταση όχι με λόγια, αλλά με πράξεις.

                                                   Άλλη βοήθεια χρειάζονται οι πρόσφυγες
                                                                                 Του Ν. Λυγερού

Γίνεται μια μεγάλη συζήτηση για το προσφυγικό σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλοι συζητούν για το θέμα της βοήθειας και με ποιο τρόπο πρέπει να παρθούν, διότι εντοπίζουν έναν κίνδυνο στην όλη κατάσταση. Αλλά στην πραγματικότητα οι πρόσφυγες χρειάζονται άλλη βοήθεια και βέβαια σε άλλο τόπο και χρόνο. Σε στρατηγικό επίπεδο σίγουρα πρέπει να σταματήσει η δελεαστική λύση ευκολίας και αυτό αφορά τη Γερμανία και τη Σουηδία, διότι η κατάσταση επιδεινώνεται και δεν βοηθά τις πραγματικές περιπτώσεις πολιτικού ασύλου, αφού τώρα πια όλα καθυστερούν λόγω της μαζικότητας. Από την άλλη πλευρά στρατηγικά είναι λάθος να υπάρχει μια ενίσχυση στο τέλος της διαδικασίας και όχι στην αρχή. Διότι ο σωστός τρόπος να βοηθηθεί ένας πρόσφυγας είναι να μην γίνει πρόσφυγας, δηλαδή να μην αναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του. Αυτό είναι καλό για όλες τις περιπτώσεις ακόμα και τις πιο παράξενες, διότι σταθεροποιεί την κατάσταση και δημιουργεί ένα φυσιολογικό πλαίσιο άμυνας. Διότι είναι απαράδεκτο να έχουμε άνδρες που αφήνουν τις οικογένειες πίσω υποτίθεται για να βρουν μια καλύτερη κατάσταση με όλες τις οικονομίες που έχουν ξοδέψει. Γιατί κανείς δεν ρωτά τι θα γίνει με την οικογένεια που δεν μπόρεσε να φύγει. Επίσης ουσιαστικά βοηθούμε έμμεσα στην εκκένωση του χώρου δίχως να προσφέρουμε κάποια προοπτική κάποιας αλλαγής. Από την άλλη βλέπουμε επί του πρακτέου ότι υπάρχουν πράξεις βαρβαρότητας εναντίον των πολιτισμών και πεδίο γενοκτονίας όσον αφορά στους αθώους. Δεν μπορούμε να περιμένουμε απλώς διαμαρτυρίες από την ΟΥΝΕΣΚΟ δίχως να κάνουμε απολύτως τίποτα. Μιλούμε για επεμβάσεις αλλά είναι περισσότερο στο πλαίσιο συζητήσεων και πρακτικά σε τοπικές παρεμβάσεις, ενώ βλέπουμε και τη μεγαλύτερη εικόνα και πώς διαμορφώνεται η όλη κατάσταση. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τοπικό, αφορά πολιτισμούς της Ανθρωπότητας που πέφτουν θύματα βαρβαρότητας. Η αντίδραση δεν αρκεί. Χρειάζεται αντίσταση και αντεπίθεση, για να βοηθηθούν οι πρόσφυγες.

Όταν θαυμάζεις αυτούς που φεύγουν
Του Ν. Λυγερού

Όταν θαυμάζεις αυτούς που φεύγουν
και δεν παλεύουν με τους κατακτητές
κάνεις ένα τρομερό λάθος
γιατί ξεχνάς ότι η ελευθερία
που απολαμβάνεις εσύ
προέρχεται αποκλειστικά
από ανθρώπους που έμειναν
για ν’ αντισταθούν στους εχθρούς
γιατί αποφάσισαν ότι κανείς
δεν έχει δικαίωμα
να τους διώξει όλους
με αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο
απλώς επειδή ζεις
χρόνια και χρόνια στην ειρήνη
δεν θυμάσαι πια
ή δεν θέλεις να θυμηθείς
πώς έγινε πραγματικότητα
και χάρη σε ποιον
άλλαξε λοιπόν τη θέση
αλλιώς θα εγκαταλείψεις
και την Ανθρωπότητα.