Αμερικανικά δεδομένα και εθνική στρατηγική
Του Ν. Λυγερού
Μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και την επιλογή του νέου Προέδρου, πολλοί αναλυτές μιλούν για ριζικές αλλαγές, ξεχνώντας πόσο σταθερή είναι η αμερικανική εξωτερική πολιτική. Βέβαια, αυτές οι αναλύσεις προσπαθούν να δικαιολογήσουν μια νέα κατάσταση που δεν είχαν προβλέψει, ενώ το αποτέλεσμα ήταν στρατηγικά αναμενόμενο όσο και να χτυπιούνται μερικοί. Αυτό σημαίνει ότι τα νέα αμερικανικά δεδομένα πρέπει να ενσωματωθούν και στη δική μας εθνική στρατηγική για να αξιοποιηθούν στην περιοχή μας, αλλά βέβαια και στην ευρύτερη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ανατολική Μεσόγειο. Διότι μερικοί περιορίζονται και πάλι πάνω στο θέμα του χρέους, γιατί κοιτάζουν τα πράγματα μόνο και μόνο μέσω της οικονομίας και δεν μπορούν ν’ απεγκλωβιστούν από τα ιδεολογικά τους προβλήματα για ν’ ανακαλύψουν ότι η στρατηγική και η ενέργεια είναι πιο βαθιές έννοιες από την πολιτική και την οικονομία. Το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής εταιρείας Noble για το θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ ή ακόμα της Exxon Mobil για τον νέο γύρο αδειοδότησης της Κύπρου, είναι καλό παράδειγμα επαφών που γίνονται λόγω στρατηγικών συμφερόντων και όχι βέβαια επειδή κάποια κυβέρνηση πήρε ή όχι μια κομματική θέση προς όφελος ενός υποψηφίου. Ο νέος πρόεδρος της Αμερικής εξάλλου δεν είναι πια υποψήφιος.
Περί F-16 και ελληνικής οικονομίας
Του Ν. Λυγερού
Συνηθίζεται ν’ ακούγεται στην Ελλάδα το εξής γελοίο επιχείρημα: με το πρόσχημα της θωράκισης της εθνικής μας άμυνας βοηθούμε την αμερικανική βιομηχανία αεροσκαφών. Το πρόβλημα είναι ότι λόγω ασχετοσύνης πολλοί το πιστεύουν όντως και το υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια. Ενώ είναι εύκολη η απόρριψη του με μερικά στοιχεία. Πρώτον η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει μόνο αμερικανικά αεροσκάφη, αφού το οπλοστάσιό της εμπεριέχει και τα Mirage της Γαλλίας. Δεύτερον ο στόλος μας όχι μόνο είναι μικρός αλλά μόνο ένα ποσοστό του είναι του πιο εξελιγμένου τύπου F-16 Block 52+ Advanced, αφού έχουμε και F-16C/D Block 30, 50, 52+. Συνολικά διαθέτουμε 155 F-16. Τρίτον η παραγωγή τους έχει ξεπεράσει τα 4.500 αεροσκάφη. Τέταρτον τα F-16 δεν αγοράζονται πια από την U.S Air Force. Πέμπτον η παραγωγή εξελιγμένων εκδοχών γίνεται μόνο για το εξωτερικό. Έκτον σ’ ένα περιβάλλον όπου εκτός από το F-14, F-15 και F-18, υπάρχουν και το F-22 και F-35, η απόδοση του F-16 έχει αλλάξει. Βλέπουμε λοιπόν ότι αν οι ΗΠΑ περίμεναν από την Ελλάδα λόγω των αναγκών της να ενισχυθεί η βιομηχανία της, δεν θα ήταν ορθολογικό να περιμένουν παραγγελίες και θα είχαν τη βιομηχανία που έχουν. Η πατρίδα μας λειτουργεί με αυτά τα αεροσκάφη λόγω εθνικής ανάγκης.
Του Ν. Λυγερού
Μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και την επιλογή του νέου Προέδρου, πολλοί αναλυτές μιλούν για ριζικές αλλαγές, ξεχνώντας πόσο σταθερή είναι η αμερικανική εξωτερική πολιτική. Βέβαια, αυτές οι αναλύσεις προσπαθούν να δικαιολογήσουν μια νέα κατάσταση που δεν είχαν προβλέψει, ενώ το αποτέλεσμα ήταν στρατηγικά αναμενόμενο όσο και να χτυπιούνται μερικοί. Αυτό σημαίνει ότι τα νέα αμερικανικά δεδομένα πρέπει να ενσωματωθούν και στη δική μας εθνική στρατηγική για να αξιοποιηθούν στην περιοχή μας, αλλά βέβαια και στην ευρύτερη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ανατολική Μεσόγειο. Διότι μερικοί περιορίζονται και πάλι πάνω στο θέμα του χρέους, γιατί κοιτάζουν τα πράγματα μόνο και μόνο μέσω της οικονομίας και δεν μπορούν ν’ απεγκλωβιστούν από τα ιδεολογικά τους προβλήματα για ν’ ανακαλύψουν ότι η στρατηγική και η ενέργεια είναι πιο βαθιές έννοιες από την πολιτική και την οικονομία. Το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής εταιρείας Noble για το θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ ή ακόμα της Exxon Mobil για τον νέο γύρο αδειοδότησης της Κύπρου, είναι καλό παράδειγμα επαφών που γίνονται λόγω στρατηγικών συμφερόντων και όχι βέβαια επειδή κάποια κυβέρνηση πήρε ή όχι μια κομματική θέση προς όφελος ενός υποψηφίου. Ο νέος πρόεδρος της Αμερικής εξάλλου δεν είναι πια υποψήφιος.
Περί F-16 και ελληνικής οικονομίας
Του Ν. Λυγερού
Συνηθίζεται ν’ ακούγεται στην Ελλάδα το εξής γελοίο επιχείρημα: με το πρόσχημα της θωράκισης της εθνικής μας άμυνας βοηθούμε την αμερικανική βιομηχανία αεροσκαφών. Το πρόβλημα είναι ότι λόγω ασχετοσύνης πολλοί το πιστεύουν όντως και το υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια. Ενώ είναι εύκολη η απόρριψη του με μερικά στοιχεία. Πρώτον η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει μόνο αμερικανικά αεροσκάφη, αφού το οπλοστάσιό της εμπεριέχει και τα Mirage της Γαλλίας. Δεύτερον ο στόλος μας όχι μόνο είναι μικρός αλλά μόνο ένα ποσοστό του είναι του πιο εξελιγμένου τύπου F-16 Block 52+ Advanced, αφού έχουμε και F-16C/D Block 30, 50, 52+. Συνολικά διαθέτουμε 155 F-16. Τρίτον η παραγωγή τους έχει ξεπεράσει τα 4.500 αεροσκάφη. Τέταρτον τα F-16 δεν αγοράζονται πια από την U.S Air Force. Πέμπτον η παραγωγή εξελιγμένων εκδοχών γίνεται μόνο για το εξωτερικό. Έκτον σ’ ένα περιβάλλον όπου εκτός από το F-14, F-15 και F-18, υπάρχουν και το F-22 και F-35, η απόδοση του F-16 έχει αλλάξει. Βλέπουμε λοιπόν ότι αν οι ΗΠΑ περίμεναν από την Ελλάδα λόγω των αναγκών της να ενισχυθεί η βιομηχανία της, δεν θα ήταν ορθολογικό να περιμένουν παραγγελίες και θα είχαν τη βιομηχανία που έχουν. Η πατρίδα μας λειτουργεί με αυτά τα αεροσκάφη λόγω εθνικής ανάγκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου