Του Ν. Λυγερού
Στις αεροπορικές εταιρείες δεν έχει μόνο σημασία η διαδρομή, αλλά επίσης και τα κομβικά σημεία από τα οποία περνούν για να εκτελέσουν ένα δρομολόγιο. Επίσης, σε αυτό το πλαίσιο δίνεται όλο και περισσότερη σημασία στην έννοια του Hub. Είναι, λοιπόν, σημαντικό βήμα για το Αεροδρόμιο της Αθήνας να λειτουργεί ως ενδιάμεσο της New York και του Dubai. Προσφέρει δυνατότητα διασύνδεσης τριών ηπείρων. Ενισχύει το ευρωπαϊκό πλαίσιο στην ανατολική Μεσόγειο.
Αξιοποιεί τη διαχρονική στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ. Ενώ λειτουργεί ιδιωτικά και όχι κρατικά. Ανταγωνίζεται άλλο Hub που εκμεταλλεύεται τη θέση του, ενώ είναι κατεχόμενο. Προσφέρει μια δυναμική στον εμπορικό τομέα που είναι ανεξάρτητη από ξεπερασμένες ιδεολογίες. Δεν χρησιμοποιεί κράτη που υποστηρίζουν έμπρακτα την τρομοκρατία και γενικότερα τη βαρβαρότητα. Δημιουργεί ένα σταθερό δεσμό που θα επιτρέψει την ανάπτυξη ενός τουρισμού, αφού θ’ ανοίξει νέες δυνατότητες. Έτσι, βλέπουμε με ξεκάθαρο τρόπο ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει ένα στρατηγικό ρόλο και μάλιστα χάρη στην ιδιωτική της πρωτοβουλία. Θα έχει, λοιπόν, έντονο ενδιαφέρον να εξεταστεί η πελατειακή ανταπόκριση σε σχέση μ’ αυτό το επενδυτικό επιχείρημα που αφορά και τη γεωπολιτική διάσταση της θέσης μας στην περιοχή αλλά και του δεσμού που έχει την ικανότητα να λειτουργήσει ακόμα και χρονοστρατηγικά, αφού ξεπεράσει το τοποστρατηγικό στάδιο.
Το παράδειγμα του Βελγίου
Του Ν. Λυγερού
Το παράδειγμα του Βελγίου είναι ενδεικτικό για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, διότι στην αρχή το Βέλγιο έκανε ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με την Ελλάδα, δηλαδή μια μορφή ουδέτερης θέσης χαρακτήριζε την πρακτική του. Θεωρούσε ότι κάποιος που δεν παίρνει θέση, ως ουδέτερος δεν μπορεί να αποτελέσει στόχο. Είναι κρίμα, γιατί το Βέλγιο είχε ήδη χρησιμοποιήσει αυτή την καταστροφική τακτική με τους Ναζί και είχε υποστεί μια τεράστια ήττα, αφού το είχαν ποδοπατήσει χωρίς καμία ενοχή. Έτσι το Βέλγιο, όπως και η Ελλάδα ακόμα και τώρα, πίστευε ότι η ουδετερότητά του θα λειτουργούσε ως ασπίδα ενάντια στις επιθέσεις της βαρβαρότητας. Η ιστορία απέδειξε ότι αυτό δεν στέκει και το Βέλγιο χτυπήθηκε με τον πιο βάρβαρο τρόπο και στο μετρό του και στο αεροδρόμιο του. Και μάλλον άλλοι περιμένουν κάτι το ανάλογο για να ξυπνήσουν. Στην συνέχεια αναγκάστηκε όχι μόνο να πάρει θέση, αλλά μάλιστα να συμμαχήσει με τη Γαλλία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Ενώ άλλοι προσπαθούν να συμμαχήσουν με σύμφωνα φιλίας, ενώ βλέπουν ποιος υποστηρίζει την τρομοκρατία. Και τώρα επιτέλους φτάσαμε στο Βέλγιο να έχουμε την ενεργοποίηση όλου του αμυντικού του συστήματος, σε όλα τα σώματα ασφαλείας, γιατί βλέπει πλέον ξεκάθαρα ότι η πολιτική της ουδετερότητας δεν προσφέρει καμία δυνατότητα αντίστασης και προκαλεί ανθρώπινα θύματα που νομίζουν ότι προστατεύονται από τη Δημοκρατία τους. Όπως άλλοι το πιστεύουν ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου