Η πολυκυκλικότητα της Χρονοστρατηγικής
Του Ν. Λυγερού
Η δύναμη της Χρονοστρατηγικής δεν προέρχεται μόνο από τη γενίκευση της γεωστρατηγικής και της τοποστρατηγικής με την εισαγωγή του Χρόνου αλλά τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η ιδιότητα της πολυκυκλικότητας που δεν έχει νόημα δίχως την παρουσία του. Η πολυκυκλικότητα επιτρέπει την προσέγγιση γεγονότων που βρίσκονται σε μακρινή χρονική απόσταση αν εξετάζουμε τον Χρόνο μόνο γραμμικά. Μέσω της μπορούμε να συνδυάσουμε αυτά τα γεγονότα σ’ ένα αιτιοκρατικό πλαίσιο αφού κυριαρχεί μια Χρονοστρατηγική που έρχεται να υπερκεράσει την υψηλή στρατηγική, τη στρατηγική, το επιχειρησιακό και την τακτική. Μέσω της πολυκυκλικότητας, η Χρονοστρατηγική βλέπει και ερμηνεύει πιο βαθιά τα δεδομένα αφού αντιλαμβάνεται και τη βαθύτητα ταυτόχρονα διότι ο Χρόνος έχει πάχος. Σε αυτό το νέο πλαίσιο, μάχες που φαίνονται ανεξάρτητες λόγω χρονικής απόστασης ενσωματώνονται στο ίδιο πολεμολογικό πεδίο. Έτσι η Χρονοστρατηγική κάνει τη διαφορά όταν ασχολείται με γεγονολογία μεγάλου βάθους Χρόνου. Σε απλό επίπεδο την πολιορκία του Χάνδακα, την απελευθέρωση της Πελοποννήσου, την ισπανική Reconquista, το Βυζάντιο. Αλλά είναι ταυτόχρονα ικανή να δει την απελευθέρωση του Κουρδιστάν, των μικρών και μεγάλων Κατεχομένων διότι αγγίζει το μέλλον μέσω του παρελθόντος και οι γέφυρες που χτίζει είναι αμφίδρομες για αυτήν λόγω πολυκυκλικότητας.
Η σκακιέρα SER, που επινοήθηκε μέσω των νοητικών σχημάτων των μαθηματικών για τη μορφοκλασματική ανάλυση του Sierpinski και της φυσικής για τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Einstein και Rosen, αφού λειτουργεί αυτοαναφορικά ως γέφυρα, έχει και μια χρονοστρατηγική πλευρά. Ως γενίκευση της βυζαντινής σκακιέρας, που μπορεί να ερμηνευτεί ως η δομή της Κωνσταντινούπολης, ερμηνεύεται ως κωδικοποίηση της Μεσογείου. Με τα λευκά της Ευρώπης και τα μαύρα της Αφρικής, αλλά και τα γαλάζια τετράγωνα της θάλασσας δίνει έμφαση, με τα δύο μέτωπα της, στις ζώνες επαφής της Ευρώπης με την Αφρική, αλλά και της Ευρώπης με την Ασία. Είναι, λοιπόν, βασισμένη στο Γιβραλτάρ και στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι επιτρέπει να αναλύσουμε την έννοια του Corso, που άλλαξε τα δεδομένα της θαλασσοκρατίας μεταξύ των δυνάμεων της Ευρώπης και της Ασίας. Δείχνει, επίσης, την έννοια της Reconquista, αλλά και των Σταυροφοριών λόγω της σημασίας των Αγίων Τόπων. Έτσι η σκακιέρα SER επιτρέπει την ανάδειξη νοητικών σχημάτων της έξυπνης ιστορίας και λειτουργεί ως εργαλείο. Μέσω της έννοιας της υπερκίνησης κωδικοποιεί και την υπέρβαση, που είναι ικανή να αποφύγει το πρόβλημα της κεντρικής οπής που δημιουργεί εσωτερικές γωνίες που δεν υπάρχουν σε κλασική σκακιέρα.
Του Ν. Λυγερού
Η δύναμη της Χρονοστρατηγικής δεν προέρχεται μόνο από τη γενίκευση της γεωστρατηγικής και της τοποστρατηγικής με την εισαγωγή του Χρόνου αλλά τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η ιδιότητα της πολυκυκλικότητας που δεν έχει νόημα δίχως την παρουσία του. Η πολυκυκλικότητα επιτρέπει την προσέγγιση γεγονότων που βρίσκονται σε μακρινή χρονική απόσταση αν εξετάζουμε τον Χρόνο μόνο γραμμικά. Μέσω της μπορούμε να συνδυάσουμε αυτά τα γεγονότα σ’ ένα αιτιοκρατικό πλαίσιο αφού κυριαρχεί μια Χρονοστρατηγική που έρχεται να υπερκεράσει την υψηλή στρατηγική, τη στρατηγική, το επιχειρησιακό και την τακτική. Μέσω της πολυκυκλικότητας, η Χρονοστρατηγική βλέπει και ερμηνεύει πιο βαθιά τα δεδομένα αφού αντιλαμβάνεται και τη βαθύτητα ταυτόχρονα διότι ο Χρόνος έχει πάχος. Σε αυτό το νέο πλαίσιο, μάχες που φαίνονται ανεξάρτητες λόγω χρονικής απόστασης ενσωματώνονται στο ίδιο πολεμολογικό πεδίο. Έτσι η Χρονοστρατηγική κάνει τη διαφορά όταν ασχολείται με γεγονολογία μεγάλου βάθους Χρόνου. Σε απλό επίπεδο την πολιορκία του Χάνδακα, την απελευθέρωση της Πελοποννήσου, την ισπανική Reconquista, το Βυζάντιο. Αλλά είναι ταυτόχρονα ικανή να δει την απελευθέρωση του Κουρδιστάν, των μικρών και μεγάλων Κατεχομένων διότι αγγίζει το μέλλον μέσω του παρελθόντος και οι γέφυρες που χτίζει είναι αμφίδρομες για αυτήν λόγω πολυκυκλικότητας.
Η Χρονοστρατηγική πλευρά της Σκακιέρας SER
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Η σκακιέρα SER, που επινοήθηκε μέσω των νοητικών σχημάτων των μαθηματικών για τη μορφοκλασματική ανάλυση του Sierpinski και της φυσικής για τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Einstein και Rosen, αφού λειτουργεί αυτοαναφορικά ως γέφυρα, έχει και μια χρονοστρατηγική πλευρά. Ως γενίκευση της βυζαντινής σκακιέρας, που μπορεί να ερμηνευτεί ως η δομή της Κωνσταντινούπολης, ερμηνεύεται ως κωδικοποίηση της Μεσογείου. Με τα λευκά της Ευρώπης και τα μαύρα της Αφρικής, αλλά και τα γαλάζια τετράγωνα της θάλασσας δίνει έμφαση, με τα δύο μέτωπα της, στις ζώνες επαφής της Ευρώπης με την Αφρική, αλλά και της Ευρώπης με την Ασία. Είναι, λοιπόν, βασισμένη στο Γιβραλτάρ και στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι επιτρέπει να αναλύσουμε την έννοια του Corso, που άλλαξε τα δεδομένα της θαλασσοκρατίας μεταξύ των δυνάμεων της Ευρώπης και της Ασίας. Δείχνει, επίσης, την έννοια της Reconquista, αλλά και των Σταυροφοριών λόγω της σημασίας των Αγίων Τόπων. Έτσι η σκακιέρα SER επιτρέπει την ανάδειξη νοητικών σχημάτων της έξυπνης ιστορίας και λειτουργεί ως εργαλείο. Μέσω της έννοιας της υπερκίνησης κωδικοποιεί και την υπέρβαση, που είναι ικανή να αποφύγει το πρόβλημα της κεντρικής οπής που δημιουργεί εσωτερικές γωνίες που δεν υπάρχουν σε κλασική σκακιέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου