Υποσχέσεις χωρίς υπογραφές
Του Ν. Λυγερού
Με το Σκοπιανό, μπορεί κάποιος να δει έμπρακτα πώς λειτουργεί η διπλωματία σε αντίθεση με τη στρατηγική. Πόσα πράγματα ακούσαμε, πόσα λέχθηκαν για να μας πουν σιγά σιγά ότι ποτέ δεν υπήρξε ένα γραπτό κείμενο που να επισημοποιεί την επίσημη, υποτίθεται, συμφωνία που υπήρξε μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών. Τώρα η κάθε πλευρά προσπαθεί να καλύψει τα λάθη της, λέγοντας βέβαια ότι φταίει η άλλη, ενώ στην αρχή μας είχαν εξηγήσει ότι βρίσκονταν σε ένα πλαίσιο θετικό. Οι δυσκολίες όμως έγιναν όλο και πιο έντονες και φάνηκε ότι η δήθεν επιτυχία για το erga omnes ήταν πλασματική κι ότι κατέρρευσε πριν καν περάσει στο στάδιο της επισημοποίησης διότι επί της ουσίας τα Σκόπια δεν ήθελαν αυτή τη συνθήκη που θα επηρέαζε και το Σύνταγμά τους.
Έτσι η επιφύλαξη που φάνηκε σε επίπεδο Πρωθυπουργών ήταν το αποτέλεσμα της γνώσης του αρνητικού αποτελέσματος των διαπραγματεύσεων. Διότι τώρα κανένας δεν θέλει να υποστεί κάποιο πολιτικό κόστος για τη συνέχεια. Έτσι κάθε πλευρά θα μιλά όλο και περισσότερο για την άλλη και τις ευθύνες της σε πολιτικό επίπεδο. Έτσι η διπλωματία άρχισε να δείχνει τα όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει διότι δεν υποστηρίζονται από ένα στρατηγικό υπόβαθρο. Έτσι ο Ελληνισμός συνεχίζει να αντιστέκεται αποτελεσματικά σε αυτήν την βαρβαρότητα του συμβιβασμού που δεν οδηγεί πουθενά.
Το Συλλαλητήριο είναι δικαίωμα λαού
Του Ν. Λυγερού
Για όσους δεν το ξέρουν ακόμα η έννοια του Συλλαλητηρίου είναι δικαίωμα που έχει ο λαός για να εκφραστεί όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει γνήσια εκπροσώπηση της θέσης του. Είναι αναμενόμενο ο ελληνικός λαός να θέλει να κάνει τα Μακεδονικά Συλλαλητήρια ενάντια στη χρήση του ονόματος Μακεδονία για να προσδιοριστούν τα Σκόπια. Όταν βλέπουμε πώς λειτουργούν οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις, πώς θα μπορούσε ο Ελληνισμός να εμπιστευτεί τέτοιες προφορικές διαδικασίες που δεν έχουν στην τελική κανένα επίσημο χαρακτήρα, αφού δεν υπάρχουν έγγραφα με υπογραφές. Έτσι τα Συλλαλητήρια είναι ο πιο άμεσος τρόπος να πει τα πιστεύω του περί ιστορίας και σεβασμού. Δεν υπάρχει κανένας άλλος πάνω στον οποίο μπορεί να βασιστεί. Διότι ακόμα και η επίσημη Εκκλησία που δεν θέλει βέβαια τη χρήση του ονόματος Μακεδονία, θεωρεί ότι δεν πρέπει να παίξει στο διπλωματικό επίπεδο, παρόλο που σε πρακτικό επίπεδο υποστηρίζει κάθε προσπάθεια. Έτσι όσοι κατηγορούν τα Συλλαλητήρια δεν είναι της Δημοκρατίας και δεν ανέχονται τη διαφορά θέσης. Όμως το Σκοπιανό είναι εθνικό θέμα και δεν μπορούμε να το αφήσουμε στα χέρια μερικών ατόμων που δεν πιστεύουν καν στην έννοια του Έθνους και της Ιστορίας. Επίσης με τα Συλλαλητήρια δείχνουμε σε όλους και ειδικά στο εξωτερικό ποια είναι η πραγματική θέση της Ελλάδας για το Σκοπιανό, για να μην μπερδεύονται ερμηνευτικά λόγω άγνοιας.
Του Ν. Λυγερού
Με το Σκοπιανό, μπορεί κάποιος να δει έμπρακτα πώς λειτουργεί η διπλωματία σε αντίθεση με τη στρατηγική. Πόσα πράγματα ακούσαμε, πόσα λέχθηκαν για να μας πουν σιγά σιγά ότι ποτέ δεν υπήρξε ένα γραπτό κείμενο που να επισημοποιεί την επίσημη, υποτίθεται, συμφωνία που υπήρξε μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών. Τώρα η κάθε πλευρά προσπαθεί να καλύψει τα λάθη της, λέγοντας βέβαια ότι φταίει η άλλη, ενώ στην αρχή μας είχαν εξηγήσει ότι βρίσκονταν σε ένα πλαίσιο θετικό. Οι δυσκολίες όμως έγιναν όλο και πιο έντονες και φάνηκε ότι η δήθεν επιτυχία για το erga omnes ήταν πλασματική κι ότι κατέρρευσε πριν καν περάσει στο στάδιο της επισημοποίησης διότι επί της ουσίας τα Σκόπια δεν ήθελαν αυτή τη συνθήκη που θα επηρέαζε και το Σύνταγμά τους.
Έτσι η επιφύλαξη που φάνηκε σε επίπεδο Πρωθυπουργών ήταν το αποτέλεσμα της γνώσης του αρνητικού αποτελέσματος των διαπραγματεύσεων. Διότι τώρα κανένας δεν θέλει να υποστεί κάποιο πολιτικό κόστος για τη συνέχεια. Έτσι κάθε πλευρά θα μιλά όλο και περισσότερο για την άλλη και τις ευθύνες της σε πολιτικό επίπεδο. Έτσι η διπλωματία άρχισε να δείχνει τα όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει διότι δεν υποστηρίζονται από ένα στρατηγικό υπόβαθρο. Έτσι ο Ελληνισμός συνεχίζει να αντιστέκεται αποτελεσματικά σε αυτήν την βαρβαρότητα του συμβιβασμού που δεν οδηγεί πουθενά.
Το Συλλαλητήριο είναι δικαίωμα λαού
Του Ν. Λυγερού
Για όσους δεν το ξέρουν ακόμα η έννοια του Συλλαλητηρίου είναι δικαίωμα που έχει ο λαός για να εκφραστεί όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει γνήσια εκπροσώπηση της θέσης του. Είναι αναμενόμενο ο ελληνικός λαός να θέλει να κάνει τα Μακεδονικά Συλλαλητήρια ενάντια στη χρήση του ονόματος Μακεδονία για να προσδιοριστούν τα Σκόπια. Όταν βλέπουμε πώς λειτουργούν οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις, πώς θα μπορούσε ο Ελληνισμός να εμπιστευτεί τέτοιες προφορικές διαδικασίες που δεν έχουν στην τελική κανένα επίσημο χαρακτήρα, αφού δεν υπάρχουν έγγραφα με υπογραφές. Έτσι τα Συλλαλητήρια είναι ο πιο άμεσος τρόπος να πει τα πιστεύω του περί ιστορίας και σεβασμού. Δεν υπάρχει κανένας άλλος πάνω στον οποίο μπορεί να βασιστεί. Διότι ακόμα και η επίσημη Εκκλησία που δεν θέλει βέβαια τη χρήση του ονόματος Μακεδονία, θεωρεί ότι δεν πρέπει να παίξει στο διπλωματικό επίπεδο, παρόλο που σε πρακτικό επίπεδο υποστηρίζει κάθε προσπάθεια. Έτσι όσοι κατηγορούν τα Συλλαλητήρια δεν είναι της Δημοκρατίας και δεν ανέχονται τη διαφορά θέσης. Όμως το Σκοπιανό είναι εθνικό θέμα και δεν μπορούμε να το αφήσουμε στα χέρια μερικών ατόμων που δεν πιστεύουν καν στην έννοια του Έθνους και της Ιστορίας. Επίσης με τα Συλλαλητήρια δείχνουμε σε όλους και ειδικά στο εξωτερικό ποια είναι η πραγματική θέση της Ελλάδας για το Σκοπιανό, για να μην μπερδεύονται ερμηνευτικά λόγω άγνοιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου