Του Ν. Λυγερού
Πόσο απαξιωτικό είναι να ποντάρεις στην αντιπολίτευση των Σκοπίων για να φανεί ότι μια λύση με τη χρήση του ονόματος Μακεδονία είναι απαράδεκτη; Κι όμως φαίνεται ότι είναι αυτό το επιχείρημα που θα χρησιμοποιηθεί για να μη φανεί η ανικανότητα μιας διπλωματίας που δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τόσο απλό θέμα αξιών. Διότι ακόμα και οι δηλώσεις του ΥπΕξ δεν έχουν κανένα άλλο νόημα από το να δείχνουν με έντεχνο τρόπο ότι δεν φταίει σε τίποτα για αυτήν την αποτυχημένη προσπάθεια.
Από την αρχή το ΥπΕξ θέλει να παρουσιάσει τη διαχείρισή του ως ένα επίτευγμα ή ακόμα και κατόρθωμα, ενώ επί της ουσίας βλέπουμε μόνο και μόνο κινήσεις προπαγάνδας που ακολουθούν μια καθυστερημένη ιδεολογία. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει και μια ευκολία εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου να αδειάσει έμμεσα το ΥπΕξ με δηλώσεις που αποφεύγουν τις επικριτικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Έτσι ο καθένας προσπαθεί να καλυφθεί για τα λάθη του με τα λάθη των άλλων. Και το όλο θέμα παραμένει επικοινωνιακό χωρίς ουσία. Είναι λοιπόν σημαντικό να κρατήσουμε τις θέσεις γερά και να συνεχίσουμε τον αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας, διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να γονατίσουμε. Ακόμα και οι εχθροί της Μακεδονίας, δηλαδή οι ραγιάδες δεν ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, διότι δεν μπορούν να υποστούν πολιτικό κόστος δίχως να χάσουν τα πάντα. Έτσι η αποφασιστικότητά μας θα κάνει τη διαφορά για τον Ελληνισμό.
Απαράδεκτες ιδεολογικές κινήσεις
Του Ν. Λυγερού
Όταν βλέπουμε πώς το Υπεξ διαχειρίζεται το θέμα του Σκοπιανού γίνεται κατανοητό ότι είναι καθαρά σε ιδεολογικό πλαίσιο που δεν έχει καμιά σχέση με εθνική προσέγγιση. Αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι και το Μέγαρο κάνει τις δικές του απαράδεκτες ιδεολογικές κινήσεις χωρίς να υπολογίζει το κόστος για τον Ελληνισμό. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά γίνονται την ώρα που η εκκλησία των Σκοπίων εγκαταλείπει τη λέξη Μακεδονία για να προσδιοριστεί και για να βρει την κανονικότητά της ενώ ήταν σχισματική. Δηλαδή στα Σκόπια, υποτίθεται από τους πιο συντηρητικούς κύκλους, έχουμε ανθρώπους που παραδέχονται ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την έννοια της Μακεδονίας. Έτσι όταν αντικρίζουμε υποτίθεται θεσμικά πρόσωπα που είναι πιο προοδευτικά να έχουν ακραίες θέσεις, τι να πούμε; Οι θέσεις των Πρωθυπουργών δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα του Ελληνισμού. Η θέση του Προέδρου των Σκοπίων είναι και αυτή διαφορετική ακόμα και από του Πρωθυπουργού του, πού είναι λοιπόν η υποτιθέμενη συνοχή των Σκοπίων; Ποιος δεν βλέπει πια ότι πρόκειται για ένα κράτος που δεν μπορεί ν’ αντέξει σε βάθος χρόνου; Το θέμα μας είναι όμως να μην κάνουμε κάποιο μη αναστρέψιμο λάθος που θα δώσει την ευκαιρία του στίγματος. Δεν το έχουμε ανάγκη και δεν υπάρχει καμιά πίεση. Ας συνεχίσουμε λοιπόν τον εθνικό μας αγώνα, θα δούμε ότι η αδιαλλαξία των Σκοπίων θα αλλάξει, αρκεί να μην είμαστε ραγιάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου